Τα θαυμαστά επιτεύγματα δεν θα μπορούσαν να λείπουν και από την εξερεύνηση του Διαστήματος. Το διαστημικό σκάφος Parker Solar Probe της NASA «άγγιξε» τον Απρίλιο για πρώτη φορά τον Ηλιο.
Το διαστημόπλοιο έφτασε σε μια ανεξερεύνητη προηγουμένως περιοχή του ηλιακού συστήματος, την εξωτερική ατμόσφαιρα του Ηλιου, αλλιώς γνωστή ως στέμμα. Το πολυαναμενόμενο ορόσημο, το οποίο ανακοινώθηκε στις 14 Δεκεμβρίου, είναι ένα σημαντικό επίτευγμα για το Parker Solar Probe, ένα σκάφος που πετάει πιο κοντά στον Ηλιο από οποιαδήποτε αποστολή στην Ιστορία. Το σκάφος έπρεπε να αντέξει τη θερμότητα και την ακτινοβολία συγκεντρώνοντας νέες πληροφορίες για το πώς λειτουργεί το κοντινότερο σε εμάς αστέρι. Οι επιστήμονες ελπίζουν πως θα μπορέσουν να εξερευνήσουν μερικά από τα μεγαλύτερα αναπάντητα ερωτήματα σχετικά με τον Ηλιο, όπως το πώς δημιουργεί τον ηλιακό άνεμο και πώς το στέμμα του θερμαίνεται σε θερμοκρασίες πιο ακραίες από αυτές στην επιφάνειά του. Η επιστημονική ομάδα του Parker θα συγκεντρώσει πολύ περισσότερα δεδομένα καθώς το σκάφος θα εισέρχεται όλο και πιο βαθιά στο στέμμα. Τελικά, σκοπός της αποστολής είναι να φτάσει σε απόσταση 7 εκατομμυρίων χιλιομέτρων από τη φωτόσφαιρα το 2025.
Μία άλλη αποστολή της NASA στοχεύει στην προστασία του πλανήτη μας από τις συγκρούσεις με επικίνδυνους αστεροειδείς. Ο διαστημικός οργανισμός εκτόξευσε τον Νοέμβριο το διαστημικό σκάφος DART, το οποίο είναι ειδικά σχεδιασμένο για να αλλάζει την πορεία πιθανώς επικίνδυνων αστεροειδών που κινούνται προς τον πλανήτη μας. Η αποστολή Δοκιμής Ανακατεύθυνσης Αστεροειδών θα ολοκληρωθεί τον Σεπτέμβριο του 2022 όταν το σκάφος θα χτυπήσει τον δορυφόρο Δίμορφο καθώς αυτός θα περιφέρεται γύρω από τον αστεροειδή Δίδυμο. Το DART θα επιτύχει την εκτροπή μέσω κινητικής πρόσκρουσης, προσκρούοντας δηλαδή σκόπιμα στον Δίμορφο με τη βοήθεια μιας κάμερας και ενός εξελιγμένου λογισμικού αυτόνομης πλοήγησης. Η σύγκρουση θα αλλάξει την ταχύτητα του δορυφόρου στην τροχιά του γύρω από τον Δίδυμο κατά ένα κλάσμα του 1%. Αυτό θα αλλάξει την περίοδο τροχιάς του δορυφόρου κατά αρκετά λεπτά ώστε να παρατηρηθεί και να μετρηθεί χρησιμοποιώντας τηλεσκόπια στη Γη. Το διαστημόπλοιο θα δοκιμάσει ταυτόχρονα νέες τεχνολογίες και θα παράσχει σημαντικά δεδομένα για να βελτιώσει τις ικανότητες μοντελοποίησης και πρόβλεψης και θα μας βοηθήσει να προετοιμαστούμε καλύτερα για οποιονδήποτε αστεροειδή που θα μπορούσε να αποτελέσει απειλή για τη Γη.
• Καθώς οι επιστήμονες αναζητούν ζωή σε άλλους πλανήτες, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο στο περιοδικό Nature Astronomy από επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Αριζόνας και του Πανεπιστημίου του Παρισιού, προτείνει ότι η ζωή στον δορυφόρο του Κρόνου Εγκέλαδο μπορεί πράγματι να είναι αρκετά πιθανή και ότι μπορεί να έχουμε ήδη στοιχεία για να το αποδείξουμε. Κάτι παράγει πολύ μεθάνιο στον δορυφόρο, ή πιο σωστά στον υπόγειο ωκεανό του. Το μεθάνιο μπορεί να είναι σημάδι ύπαρξης ζωής στον Εγκέλαδο καθώς, σύμφωνα με τους επιστήμονες, η εκπληκτικά μεγάλη ποσότητά του είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Η πιο πιθανή χημική διαδικασία που θα μπορούσε να παράγει μεθάνιο στον Εγκέλαδο, η σερπεντινοποίηση, δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει τόσο όσο παρατηρείται, με τους ερευνητές να καταλήγουν στην πιθανότητα να υπάρχουν μικροβιακές μορφές ζωής που κατατρώγουν υδρογόνο και διοξείδιο του άνθρακα και παράγουν μεθάνιο ως υποπροϊόν στον παγωμένο ωκεανό του δορυφόρου.
Ενα κρανίο απέδειξε ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι ζούσαν στην καρδιά της Ευρώπης πριν από περισσότερα από 45.000 χρόνια.
• Από την πλευρά της παλαιοντολογίας, στον δικό μας πλανήτη, επιστήμονες από το Κέντρο Παλαιογενετικής στη Στοκχόλμη κατάφεραν να εξάγουν δείγματα DNA από τα υπολείμματα τριών μαμούθ που πιστεύεται ότι ήταν ηλικίας 1,2 εκατ. ετών. Ανέλυσαν το DNA από τους γομφίους των τεράστιων ζώων που διατηρήθηκαν στον σιβηρικό πάγο και χαρτογράφησαν το αρχαιότερο πλήρες γονιδίωμα που είναι γνωστό μέχρι σήμερα. Εξίσου θαυμαστά αποτελέσματα είχε και η έρευνα μιας διεθνούς επιστημονικής ομάδας ανθρωπολόγων. Σε άρθρο τους στο περιοδικό Nature Ecology & Evolution, οι ερευνητές ανέλυσαν το γονιδίωμα ενός σχεδόν ολόκληρου ανθρώπινου κρανίου που ανακαλύφθηκε στην Τσεχία στις αρχές της δεκαετίας του 1950 και τώρα βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο της Πράγας. Τα τμήματα του DNA που προέρχονται από τους Νεάντερταλ στο γονιδίωμά του ήταν μεγαλύτερα από αυτά του ανθρώπου Ust’-Ishim από τη Σιβηρία, της προηγούμενης παλαιότερης γενετικής αλληλουχίας του σύγχρονου ανθρώπου που γνωρίζαμε έως σήμερα. Η ανακάλυψη αυτή απέδειξε ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι ζούσαν στην καρδιά της Ευρώπης πριν από περισσότερα από 45.000 χρόνια. Το άτομο στο οποίο ανήκε το κρανίο ήταν ένας από τους πρώτους κατοίκους της Ευρασίας μετά την επέκταση του είδους μας έξω από την Αφρική, εύρημα το οποίο αλλάζει για πάντα την κατανόησή μας για την εξάπλωση του ανθρώπινου είδους.
