Θλίψη στις τάξεις των ευρωπαϊκών θεσμών και ευρύτερα στην Ευρώπη σκόρπισε ο θάνατος του Ντάβιντ Σασόλι, πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,νωρίς σήμερα το πρωί, σε ηλικία 65 ετών. Ήταν μέλος του Κοινοβουλίου από το 2009 και επικεφαλής του από το 2019. Ως πρόεδρος του σώματος, υπερασπίστηκε σθεναρά την ενίσχυση του θεσμικού του ρόλου και το σεβασμό στις θεμελιώδεις αξίες της Ε.Ε., στο ρευστό και σύνθετο σκηνικό που δημιούργησε η πανδημία.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ αποκάλεσε τον Σασόλι «ειλικρινή και παθιασμένο Ευρωπαίο», προσθέτοντας ότι «ήδη μας λείπει η ανθρώπινη ζεστασιά του, η γενναιοδωρία, η φιλικότητα και το χαμόγελό του». «Είμαι βαθιά λυπημένη από την τρομακτική απώλεια ενός σπουδαίου Ευρωπαίου και ενός περήφανου Ιταλού», έγραψε στο Twitter η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Η αντιπρόεδρος του Κοινοβουλίου και πιθανή διάδοχός του, Ρομπέρτα Μετσόλα, δήλωσε ότι «η Ευρώπη έχασε έναν ηγέτη, εγώ έχασα έναν φίλο και η δημοκρατία έχασε έναν υπέρμαχό της». Οι ευρωβουλευτές τήρησαν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του.
Ο Ιταλός Σοσιαλιστής – και πρώην δημοσιογράφος – νοσηλευόταν σε νοσοκομείο στο Αβιάνο από τις 26 Δεκεμβρίου, εξαιτίας επιπλοκών στο ανοσοποιητικό του σύστημα. Η υγεία του είχε επιδεινωθεί σημαντικά μετά τη νοσηλεία του με πνευμονία που είχε προκληθεί από τη Νόσο των Λεγεωνάριων τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Ο Σασόλι ήταν ιδιαίτερα ευαίσθητος σε ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε μία από τις σπάνιες εμφανίσεις του στο Κοινοβούλιο τους τελευταίους μήνες, προέδρευσε τον περασμένο μήνα σε συνεδρίαση για την απονομή του πιο προβεβλημένου βραβείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ε.Ε., του βραβείου Ζαχάρωφ, στην κόρη του Ρώσου αντιφρονούντα Αλεξέι Ναβάλνι. Τον περασμένο Οκτώβριο είχε επαινέσει τον Ναβάλνι για την «ακούραστη» εκστρατεία του κατά της «διαφθοράς του καθεστώτος Πούτιν». Ήταν μεταξύ των οκτώ Ευρωπαίων αξιωματούχων στους οποίους επιβλήθηκε τον περασμένο Απρίλιο απαγόρευση εισόδου στη Ρωσία, ως αντίποινα για τις κυρώσεις της Ε.Ε. εις βάρος της Μόσχας.
Αντίστοιχα, στο μεταναστευτικό, ασκούσε την επιρροή του για να ωθήσει προς μία πιο ανθρωπιστική προσέγγιση, έναντι της στροφής προς την αποτροπή που χαρακτηρίζει ολοένα και πιο έντονα την ευρωπαϊκή πολιτική την τελευταία πενταετία. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει τον περασμένο Μάιο στην «Κ», είχε εκφράσει τη δυσφορία του για την απουσία προόδου στις διαπραγματεύσεις για το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο. Είχε τονίσει δε την ανάγκη «να υπερασπιστούμε τις αξίες μας», προωθώντας το συντονισμό για τη δημιουργία ανθρωπιστικών διαδρόμων και συνδέοντας την ανάγκη της Ε.Ε. για νόμιμες μεταναστευτικές ροές με τα δημογραφικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν πολλά κράτη-μέλη.
Επιπλέον, ο Σασόλι είχε ταχθεί υπέρ της αλληλεγγύης προς τις χώρες πρώτης γραμμής. «Αν οι αφίξεις στην Ευρώπη διανέμονταν στα 27 κράτη-μέλη, η επιβάρυνση για το καθένα θα ήταν μηδαμινή», είχε δηλώσει στην «Κ». «Η Ελλάδα το γνωρίζει καλά αυτό. Είναι η ευρωπαϊκή χώρα που σηκώνει τα βάρη των μεταναστευτικών κυμάτων περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη».
