ΠΕΚΙΝΟ. Πενήντα χρόνια συμπληρώθηκαν χθες από την ιστορική επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου Ρίτσαρντ Νίξον στην Κίνα. Η οκταήμερη επίσκεψη Νίξον, η πρώτη φορά που ένοικος του Λευκού Οίκου γινόταν δεκτός από την ηγεσία της Λαϊκής Δημοκρατίας μετά την ανακήρυξή της το 1949, οδήγησε σε αναδιάρθρωση της γεωπολιτικής ισορροπίας του Ψυχρού Πολέμου και έπαιξε σημαντικό ρόλο στη λήξη της οικειοθελούς απομόνωσης της Κίνας μετά την αποτυχία του μαοϊκού ιδεολογικού «πειράματος» της Πολιτιστικής Επανάστασης.
«Η επίσκεψη Νίξον υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα σημεία καμπής της Iστορίας του 20ού αιώνα, ίσως η πιο σημαντική εξέλιξη της μεταπολεμικής εποχής», λέει στο CNN ο Σκοτ Κένεντι, αναλυτής του ινστιτούτου CSIS στην Ουάσινγκτον. Η σύναψη επίσημων διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών το 1979 επηρέασε βαθιά και την Κίνα, όπως εξηγεί ο διευθυντής του κέντρου σινοαμερικανικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Ντένβερ, Σουισένγκ Ζάο. «Οι ΗΠΑ κατείχαν το κλειδί του εκσυγχρονισμού της κινεζικής οικονομίας. Χωρίς τις ΗΠΑ, δεν πιστεύω ότι η Κίνα θα ήταν σήμερα υπερδύναμη», λέει ο Ζάο.
Η Κίνα απέκτησε διπλωματική αναγνώριση και διευκόλυνε την αμερικανική απεμπλοκή από το Βιετνάμ.
Ο Αμερικανός ανταποκριτής Νταν Ράδερ, ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή ως ρεπόρτερ, είπε ότι το ταξίδι στην Κίνα «ήταν σαν να εγκαταλείπεις τη Γη και να ταξιδεύεις στο Σύμπαν προς κάποιο μακρινό πλανήτη». Για την Κίνα, η επίσκεψη Νίξον το 1972, φωτογραφία της οποίας φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα της Λαϊκής Ημερησίας, έδωσε τέλος σε δεκαετίες αντιαμερικανικής ρητορικής. «Μάο και Νίξον ήταν ιδεολογικοί εχθροί, αλλά βαθιά ρεαλιστές. Αποτελεί παρ’ όλα αυτά ειρωνεία ότι ενέκριναν την ιστορική αυτή προσέγγιση, που δεν θα ήταν δυνατή χωρίς τον Τσου Ενλάι και τον Χένρι Κίσινγκερ», λέει ο Χου Γκουοσί, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χονγκ Κονγκ.
Ο Νίξον εκμεταλλεύθηκε την επίσκεψη για να εξασφαλίσει την πλήρη απεμπλοκή των ΗΠΑ από τον δαπανηρό πόλεμο στο Βιετνάμ, ενώ ο Μάο επεδίωκε τη διπλωματική αναγνώριση του καθεστώτος του Πεκίνου. «Κίνα και ΗΠΑ επέλεξαν την προσέγγιση απέναντι στον κοινό σοβιετικό εχθρό», λέει ο Κένεντι.
