Τέσσερις επιφανείς άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ -Ανρί Λεβί, ο Αμερικανός σκηνοθέτης Σον Πεν, ο Aγγλος μουσικός Στινγκ και ο Ιρανός συγγραφέας Σαλμάν Ρουσντί εξέφρασαν με κοινή επιστολή τους τη φρίκη τους για τη βία κατά αμάχων στην Ουκρανία και τον θαυμασμό τους για τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι. «Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ έχουν ηθικό και πολιτικό καθήκον να σταθούν στο πλάι του», σημειώνουν. Οι τέσσερις υπέγραψαν κείμενο δέκα θέσεων που εκθέτει τα βήματα που θα έπρεπε, κατά την άποψή τους, να γίνουν από εδώ και πέρα στην Ουκρανία.
«Η δική μας ελευθερία»
«Ο ουκρανικός στρατός δεν υπερασπίζεται μόνο τις ουκρανικές πόλεις», αναφέρουν στο κείμενο που δημοσίευσε η γαλλική Λιμπερασιόν. «Οι στρατιώτες, οι καθηγητές, οι εστιάτορες, οι εργάτες, οι χορεύτριες, γυναίκες και άνδρες από όλες τις κοινωνικές τάξεις της Ουκρανίας υπερασπίζονται και τη δική μας ελευθερία. Μάχονται για έναν κόσμο ελεύθερο και χειραφετημένο. Μάχονται στην πρώτη γραμμή για εμάς τους Ευρωπαίους. Και γι’ αυτόν τον λόγο πρέπει να επέμβουμε άμεσα, ώστε ο πόλεμος να σταματήσει.
Αυτοσυγχαιρόμαστε για τις κυρώσεις αλλά μπορούν να γίνουν περισσότερα, οι κυβερνήσεις μπορούν να εντείνουν την πίεση και να υιοθετήσουν τα ακόλουθα μέτρα:
1) Τα διεθνή δικαστήρια πρέπει να εξετάσουν όλες τις δυνατότητες παραπομπής του Πούτιν και των συνεργατών του σε δίκη για εγκλήματα πολέμου.
2) Οι χώρες που παρέχουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία πρέπει να σιγουρευτούν ότι οι παραδόσεις τους ανταποκρίνονται πράγματι στις ανάγκες της στιγμής. Ελαφρά αντιαρματικά, συστοιχίες αντιαεροπορικών πυραύλων, που μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα, όχι βαριά όπλα που θα καταστραφούν πριν φθάσουν στον προορισμό τους.
3) Οι τράπεζες και οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών διαθέτουν πληροφορίες για τους Ρώσους ολιγάρχες που πρέπει να γίνουν γνωστές στη ρωσική κοινή γνώμη.
4) Δεν υπάρχουν μόνο οι αεροπορικές εταιρείες, υπάρχουν και οι ναυτιλιακές, οι εταιρείες που διαχειρίζονται εμπορικούς στόλους, οι εταιρείες που εδρεύουν στη Ρωσία και στις οποίες πρέπει να απαγορευθεί μέχρι νεωτέρας η πρόσβαση στην αμερικανική και την ευρωπαϊκή αγορά.
Ο Γάλλος φιλόσοφος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί, ο Αμερικανός σκηνοθέτης Σον Πεν, ο Aγγλος μουσικός Στινγκ και ο Ιρανός συγγραφέας Σαλμάν Ρουσντί υπέγραψαν σε κοινή επιστολή τις θέσεις τους.
5) Οι ευρωπαϊκές, αμερικανικές και συμμαχικές εταιρείες πρέπει να «παγώσουν» όλες τις εμπορικές τους δραστηριότητες στη Ρωσία και με τη Ρωσία, όσο και αν κοστίσει.
6) Τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα πρέπει να μπλοκάρουν και να απαγορεύσουν όλους τους λογαριασμούς που επιτρέπουν στη ρωσική κυβέρνηση, στους συνεργάτες της και τους λομπίστες της να διαδίδουν την προπαγάνδα τους.
7) Οι υπηρεσίες και τα συστήματα της Microsoft πρέπει να μπλοκάρουν σε όλη τη Ρωσία και το cloud δεν πρέπει να είναι προσβάσιμο από τη Ρωσία μέχρι νεωτέρας.
8) Κυρώσεις δεν πρέπει να επιβληθούν μόνο στο πολιτικό προσωπικό και στους ολιγάρχες. Πρέπει να συμπεριλάβουν τους στρατιωτικούς και τους διοικητικούς υπαλλήλους που είναι υπεύθυνοι για αυτή την καταστροφή, αυτή τη σφαγή.
9) Ολοι οι τραπεζικοί λογαριασμοί της Ρωσίας –όποιοι και αν είναι και όπου και αν είναι– πρέπει να «παγώσουν» χωρίς καθυστέρηση.
10) Οι εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου πρέπει να ανασταλούν σε όλη την Ευρώπη μέχρι νεωτέρας. Η Ευρώπη πρέπει να εργαστεί άμεσα για την αντικατάσταση σε μόνιμη βάση του ρωσικού αερίου.
Οι τέσσερις εκφράζουν την ελπίδα ότι, αν αυτή η δέσμη μέτρων υιοθετηθεί και τεθεί σε εφαρμογή, μπορεί να τερματιστεί ο πόλεμος, ή αν δεν τερματιστεί μπορεί τουλάχιστον να υποχρεωθεί το Κρεμλίνο να επιλέξει την αποκλιμάκωση. «Αυτά είναι δέκα συγκεκριμένα και απλά μέτρα που οι ελεύθεροι πολίτες έξω από την Ουκρανία μπορούν να απαιτήσουν να λάβουν οι κυβερνήσεις τους. Αλλά και ο καθένας μπορεί να ενεργήσει ατομικά στο δικό του περιβάλλον, με δωρεές προς ταμεία που βοηθούν τους Ουκρανούς εθελοντές. Επίσης, υπάρχουν τρόποι να ενισχυθεί και να ενθαρρυνθεί το τμήμα εκείνο της ρωσικής κοινωνίας που αντιτίθεται στον πόλεμο», προσθέτουν.
Κόντρα φιλοσοφιών
«Η επίθεση του Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας δεν είναι μόνο στρατιωτική υπόθεση, είναι μια αντιπαράθεση ανάμεσα σε δύο φιλοσοφίες για την κοινωνία, σε δύο οράματα για το τι κάνει τη ζωή όμορφη και κατά βάθος, σε δύο μορφές πολιτισμού. Πρόκειται για το μέλλον μας και πρόκειται για την τύχη που επιφυλάσσεται, τον αιώνα που διανύουμε, σε εκατοντάδες εκατομμύρια γυναίκες και άνδρες που πιστεύουν στη δημοκρατία, ελπίζουν στην ελευθερία και θέλουν την ειρήνη», καταλήγει η επιστολή των τεσσάρων.
