Μπορεί ο Γιόχαν Στράτους ο νεότερος να μην περιλαμβάνεται στη λίστα των αγαπημένων συνθετών του Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά τα νέα που ήρθαν το βράδυ της Κυριακής από δύο πρωτεύουσες του «Ωραίου, γαλάζιου Δούναβη», τη Βουδαπέστη και το Βελιγράδι, ήταν σίγουρα μουσική στα αυτιά του Ρώσου προέδρου. Την ώρα που κορυφωνόταν η διεθνής κατακραυγή εναντίον του Κρεμλίνου για τις φρικαλεότητες στην Μπούτσα της Ουκρανίας, δύο εθνικιστές ηγέτες της Ευρώπης, γνωστοί για τις στενές σχέσεις τους με τη Ρωσία, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν και ο Σέρβος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς, επανεκλέγονταν στα αξιώματά τους πολύ ευκολότερα από ό,τι αναμενόταν.
Στα 58 του χρόνια, ο κήρυκας της «μη φιλελεύθερης δημοκρατίας» και «μαύρο πρόβατο» των Βρυξελλών, Βίκτορ Ορμπαν, εμφανιζόταν ευάλωτος απέναντι σε μια για πρώτη φορά ενωμένη αντιπολίτευση, η οποία ποντάριζε στη φθορά που λογικά έπρεπε να του φέρουν 12 χρόνια στην εξουσία και οι στενές σχέσεις του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Στην πραγματικότητα, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Το κυβερνών κόμμα Φιντέζ θριάμβευσε με ποσοστό 53,29%, σημειώνοντας άνοδο τεσσάρων μονάδων από τις προηγούμενες εκλογές και διατηρώντας πλειοψηφία άνω των δύο τρίτων στο Κοινοβούλιο.
Παρόμοια εικόνα στην πιο φιλορωσική χώρα της Ευρώπης, τη Σερβία, όπου ο 52χρονος πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο αποσπώντας το 58,55% των ψήφων. Στις βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν ταυτόχρονα, ο συνασπισμός που έχει ως κορμό το Προοδευτικό Σερβικό Κόμμα του Βούτσιτς ήρθε πρώτος με ποσοστό 42,92% και δεν θα δυσκολευτεί να σχηματίσει κυβέρνηση, με στήριξη από το κόμμα της ουγγρικής μειονότητας της Βοϊβοντίνας (έξι βουλευτές), που υποστηρίζεται από το Φιντέζ του Ορμπαν και από το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Ιβιτσα Ντάτσιτς, το οποίο ήρθε τρίτο με 11,6%. Ας σημειωθεί ότι στο νέο Κοινοβούλιο εισήλθαν τρία εθνικιστικά, φιλορωσικά κόμματα, που υποστήριξαν ανοιχτά το Κρεμλίνο στον πόλεμο της Ουκρανίας και συγκέντρωσαν αθροιστικά 12,97%.
Οι δύο νικητές προσπάθησαν να κρατήσουν ισορροπίες ανάμεσα στην Ε.Ε. και στη Μόσχα, καταδικάζοντας την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά δεν επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία.
«Σημειώσαμε μια εκπληκτική νίκη, μια νίκη τόσο μεγάλη που αναμφίβολα μπορούν να τη δουν από το φεγγάρι και σε κάθε περίπτωση ξεκάθαρα από τις Βρυξέλλες», δήλωσε στην επινίκια συγκέντρωση των οπαδών του, το βράδυ της Κυριακής, ο Ορμπαν, παίρνοντας την εκδίκησή του για τις επιθέσεις που έχουν δεχθεί αμφιλεγόμενες πολιτικές του από την ηγεσία της Ε.Ε. Στην ίδια ομιλία δεν δίστασε να καταχωρίσει τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στους εχθρούς της παράταξής του.
«Αυτή τη νίκη θα τη θυμόμαστε για καιρό, ίσως μέχρι το τέλος του βίου μας, γιατί είχαμε τους περισσότερους αντιπάλους να υπερκεράσουμε. Την εγχώρια Αριστερά, τη διεθνή Αριστερά, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, τα χρήματα της αυτοκρατορίας του Σόρος, τα διεθνή μίντια και, προς το τέλος, ακόμη και τον Ουκρανό πρόεδρο», ανέφερε χαρακτηριστικά ο Ορμπαν, προκαλώντας θυμηδία στο πλήθος των πιστών του.
Από τους πρώτους που έσπευσαν να τον συγχαρούν ήταν οι σε μεγάλο βαθμό ομοϊδεάτες του Ματέο Σαλβίνι και Μαρίν Λεπέν, ηγέτες της ιταλικής Λέγκας και του γαλλικού Εθνικού Συναγερμού, αντίστοιχα. Οχι απροσδόκητα, δεν άργησε να ακολουθήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Στο συγχαρητήριο τηλεγράφημά του, ο Ρώσος ηγέτης εκφράζει την πεποίθηση πως «παρά την περίπλοκη διεθνή κατάσταση, η περαιτέρω ανάπτυξη των διμερών σχέσεων μεταξύ των χωρών μας ανταποκρίνεται πλήρως στα συμφέροντα των λαών της Ρωσίας και της Ουγγαρίας». Σε ακόμη θερμότερους τόνους κινήθηκε το συγχαρητήριο μήνυμα του Πούτιν προς τον Βούτσιτς, όπου αναφέρεται ότι «το εκλογικό αποτέλεσμα αντανακλά πλήρως την ευρεία υποστήριξη του σερβικού λαού προς την πορεία του Αλεξάνταρ Βούτσιτς» και γίνεται λόγος για «στρατηγική συνεργασία» Μόσχας – Βελιγραδίου.
Πέραν του εθνικισμού που μοιράζονται, Ορμπαν και Βούτσιτς προσπάθησαν να κρατήσουν ισορροπίες ανάμεσα στην Ε.Ε. (στην οποία ανήκει η Ουγγαρία και επιδιώκει να ενταχθεί η Σερβία) και στη Μόσχα, καθώς καταδίκασαν μεν την εισβολή στην Ουκρανία, αλλά αρνήθηκαν να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία, επικαλούμενοι το εθνικό συμφέρον. Η Ουγγαρία εισάγει το 90% του φυσικού αερίου και το 65% του πετρελαίου από τη Ρωσία, ενώ η Σερβία εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από το ρωσικό φυσικό αέριο, εξοπλίζεται με ρωσικά οπλικά συστήματα και υπολογίζει στη ρωσική στήριξη για το Κόσοβο.
