ΛΟΝΔΙΝΟ. Οι αναταράξεις σε ώρα πτήσης δεν είναι κάτι που ανησυχεί τους επιβάτες. Στην ακραία μορφή του, όμως, το φαινόμενο μπορεί να προκαλέσει σοβαρό τραυματισμό επιβατών.
«Υπάρχει κλίμακα υπολογισμού της ισχύος των αναταράξεων. Η ελαφριά θυμίζει κάποιον να τραβάει τη ζώνη ασφαλείας σας. Στη μέτρια εκδοχή, ό,τι δεν είναι δεμένο μετακινείται και το βάδισμα στην καμπίνα είναι δύσκολο. Στη χειρότερη μορφή, οι αναταράξεις είναι πιο ισχυρές από τη βαρύτητα και είναι ικανές να προκαλέσουν σοβαρά –ή ακόμη και θανατηφόρα– κατάγματα», λέει ο καθηγητής μετεωρολογίας Πολ Ουίλιαμς.
Περίπου 65.000 αεροσκάφη αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο μέτριες αναταράξεις, ενώ 5.500 είναι αυτά που αναφέρουν περιστατικά ακραίων αναταράξεων. Οι αριθμοί αυτοί όμως θα αυξηθούν στο μέλλον, όπως επισημαίνει ο δρ Ουίλιαμς στο CNN: «Η κλιματική αλλαγή μεταμορφώνει τις αναταράξεις. Τα μοντέλα υπολογιστών που δημιουργήσαμε δείχνουν ότι οι ακραίες αναταράξεις θα διπλασιασθούν –ή θα τριπλασιασθούν– μέσα στις ερχόμενες δεκαετίες».
Η μελέτη της επιστημονικής ομάδας έδειξε ότι νέα, πιο βίαιη μορφή αναταράξεων, γνωστές ως «αναταράξεις καθαρού αέρα», απειλεί τα αεροσκάφη. Οι αναταράξεις αυτές πλήττουν απροειδοποίητα, χωρίς να προσφέρουν προειδοποιητικά σημάδια, όπως άλλα ατμοσφαιρικά φαινόμενα.
Σύμφωνα με τις υπηρεσίες πολιτικής αεροπορίας των ΗΠΑ, μεταξύ 2009 και 2018 τα περιστατικά αναταράξεων καθαρού αέρα ευθύνονταν για ποσοστό 28% του συνόλου των ατυχημάτων εν ώρα πτήσης. Η ανάλυση του δρος Ουίλιαμς δείχνει ότι οι αναταράξεις καθαρού αέρα θα αυξηθούν κατακόρυφα την περίοδο 2050-2080.
Ο κίνδυνος των αναταράξεων μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με αυστηρότερους κανόνες χρήσης ζωνών ασφαλείας, που θα περιλαμβάνουν και το πλήρωμα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η πτήση θα γίνει λιγότερο ασφαλής. «Τα αεροπλάνα δεν πρόκειται να αρχίσουν να πέφτουν από τους ουρανούς, καθώς είναι σχεδιασμένα για να αντιμετωπίζουν πολύ χειρότερους κραδασμούς. Οι αναταράξεις, όμως, θα αυξηθούν. Σε μία τυπική υπερατλαντική πτήση μπορείτε να περιμένετε 10 λεπτά αναταράξεων. Σε μία δεκαετία, πιστεύω ότι ο χρόνος αυτός θα υπερβαίνει τη μία ώρα. Η φωτεινή επιγραφή “προσδεθείτε” δεν πρόκειται να σβήνει καθόλου», λέει ο δρ Ουίλιαμς.
Η ομοσπονδιακή υπηρεσία πολιτικής αεροπορίας των ΗΠΑ διοργάνωσε πέρυσι συνέδριο για τις αναταράξεις, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι ο κίνδυνος μπορεί να αντιμετωπισθεί μόνο με αυστηρότερους κανόνες χρήσης ζωνών ασφαλείας, που θα περιλαμβάνουν και το πλήρωμα. Η υπηρεσία συστήνει τη χρήση ζώνης για επιβάτες και προσωπικό καμπίνας όταν το αεροσκάφος εισέρχεται σε ζώνη καταιγίδων ή όταν πετάει σε υψόμετρο κάτω των 7.000 χλμ., καθώς οι περισσότεροι τραυματισμοί καταγράφονται σε τέτοιες συνθήκες.
Η αεροσυνοδός Σάρα Νέλσον, πρόεδρος του συνδικαλιστικού σωματείου AFA, λέει: «Υπάρχουν περιστατικά αεροσυνοδών, οι οποίες έσπασαν πλευρά όταν έπεσαν από ύψος στο δάπεδο της καμπίνας. Στον διάδρομο έχω αναφορές για αεροσυνοδούς, που έχασαν δάχτυλα ποδιών ή χεριών όταν το καρότσι απογειώθηκε λόγω αναταράξεων, για να προσγειωθεί πάνω τους. Τα μωρά κάτω των δύο ετών δεν πρέπει να ταξιδεύουν στα γόνατα των γονιών τους. Ένα μικρό παιδί μπορεί να τραυματιστεί βαριά και να τραυματίσει άλλους αν απογειωθεί εν μέσω αναταράξεων».
