Στις 2 Ιουνίου του 1953, η προσοχή των Βρετανών αλλά και ανθρώπων σε πολλές γωνιές του κόσμου ήταν στραμμένη στο Αββαείο του Ουέστμίνστερ στο Λονδίνο και την στέψη της βασίλισσας Ελισάβετ ΙΙ. Η 25χρονη – τότε – Ελισάβετ ανέβηκε στο θρόνο μετά τον θάνατο του πατέρα της, Γεωργίου ΣΤ’ και στέφθηκε παραπάνω από έναν χρόνο μετά με ολόκληρη τη Βρετανία να συμμετέχει στους εορτασμούς.
Όπως αναφέρει ο ιστότοπος Historic UK, το μόνο πρόβλημα εκείνη την ημέρα για τον βρετανικό λαό ήταν ο τυπικός βρετανικός καιρός: έβρεχε καταρρακτωδώς. Αλλά αυτό δεν σταμάτησε τους πολίτες ολόκληρης της χώρας από το να διοργανώσουν πάρτι στους στολισμένους δρόμους των πόλεων. Στο Λονδίνο, οι δρόμοι ήταν ασφυκτικά γεμάτοι από ανθρώπους που περίμεναν να παρακολουθήσουν τις διαδικασίες πριν το μεγάλο γεγονός της στέψης. Οι περισσότεροι από αυτούς δεν πτοήθηκαν από την καταιγίδα και γέμισαν από το προηγούμενο βράδυ τα πεζοδρόμια περιμένοντας να έρθει η ξεχωριστή ημέρα για τη χώρα.
Επιπλέον, για πρώτη φορά στην ιστορία, οι Βρετανοί θα παρακολουθούσαν την στέψη της Ελισάβετ στα σπίτια τους καθώς νωρίτερα είχε ανακοινωθεί ότι θα προβληθεί σε ζωντανή μετάδοση. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι πωλήσεις τηλεοράσεων αμέσως εκτοξεύτηκαν.
Ωστόσο, στην κυβέρνηση υπήρχε μεγάλη διαμάχη ως προς το αν ήταν σωστό να μεταδοθεί τηλεοπτικά μια τέτοια επίσημη περίσταση. Αρκετά μέλη του υπουργικού συμβουλίου εκείνη τη χρονική περίοδο, συμπεριλαμβανομένου του Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ, προέτρεψαν τη βασίλισσα από το να βρεθεί μπροστά σε κάμερες, αρνούμενοι την τηλεοπτική κάλυψη της τελετής.
Όμως η νεαρή βασίλισσα αρνήθηκε να ακούσει τις διαμαρτυρίες τους…είχε αποφασίσει. Η απόφασή της ήταν ξεκάθαρη: τίποτα δεν πρέπει να σταθεί ανάμεσα στη στέψη και το δικαίωμα των ανθρώπων της να συμμετάσχουν στο γεγονός.
Οπότε στις 2 Ιουνίου του 1953, όταν το ρολόι έδειξε 11 ακριβώς, ο κόσμος στάθηκε μπροστά από τις τηλεοράσεις. Η εικόνα ήταν ασπρόμαυρη, καθώς οι έγχρωμες δεν υπήρχαν τότε και η μικροσκοπική οθόνη 14 ιντσών ήταν το πιο δημοφιλές μέγεθος.
Τα προβλήματα λίγο πριν το στέμμα
Η βασίλισσα έφτασε στο Αββαείο και έλαμπε, όμως υπήρξε κάποιο πρόβλημα που έπρεπε να λυθεί: το χαλί που είχε τοποθετηθεί με λάθος τρόπο και έτσι το ρούχο της Ελισάβετ δεν γλιστρούσε εύκολα καθώς προχωρούσε. Το μεταλλικό κρόσι στο ρούχο πιάστηκε στο χαλί και δεν της επέτρεψε να προχωρήσει. Η βασίλισσα έπρεπε να πει στον Αρχιεπίσκοπο του Κάντερμπερι: «ας ξεκινήσουμε».
Ακόμα ένα πρόβλημα ήταν το ιερό λάδι με το οποίο η βασίλισσα επρόκειτο να χριστεί στην τελετή και το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί και στη στέψη του πατέρα της, είχε καταστραφεί κατά τη διάρκεια μιας βομβαρδιστικής επιδρομής του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και η εταιρεία παρασκευής δεν λειτουργούσε πια.
Η τελετή της στέψης έλαβε χώρα ακριβώς όπως καταγράφεται στα βιβλία ιστορίας και όταν το στέμμα του Αγίου Εδουάρδου τοποθετήθηκε στο κεφάλι της Ελισάβετ, ολόκληρη η χώρα έγινε ένα σε μια κοινή γιορτή.
Με πληροφορίες από το Historic UK
