ΛΟΝΔΙΝΟ. Η «ρυπογόνος ελίτ», το 1% των πλουσιότερων κατοίκων της Βρετανίας, είναι υπεύθυνη για περισσότερες εκπομπές διοξείδιου του άνθρακα σε ένα χρόνο απ’ ό,τι το 10% των φτωχότερων συμπολιτών τους σε δύο δεκαετίες, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει η εφημερίδα «The Guardian».
Η έκθεση αποκαλύπτει το τεράστιο χάσμα που χωρίζει το αποτύπωμα άνθρακα της αποκαλούμενης «ρυπογόνου ελίτ», ο πολυτελής τρόπος ζωής της οποίας τροφοδοτεί την κλιματική κρίση, με εκείνο του υπόλοιπου πληθυσμού, ακόμη και σε χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου.
Ενας χαμηλόμισθος εργαζόμενος θα χρειαζόταν 26 χρόνια προκειμένου να εκπέμψει όσο διοξείδιο του άνθρακα απελευθερώνουν οι δραστηριότητες των πλουσίων σε ένα χρόνο, σύμφωνα με την ανάλυση του ινστιτούτου Autonomy. Το πόρισμα αναφέρει επίσης ότι αν η Βρετανία είχε αποφασίσει να φορολογήσει τις εκπομπές καυσαερίων των πλουσιότερων κατοίκων πριν από 20 χρόνια, τα έσοδα στα κρατικά ταμεία θα ήταν ικανά να χρηματοδοτήσουν σημαντικά προγράμματα ανανεώσιμης ενέργειας, όπως για παράδειγμα για τη θερμομόνωση κατοικιών σε υποβαθμισμένες αστικές ζώνες.
Εκπέμπει ετησίως το ίδιο διοξείδιο του άνθρακα με το 10% των φτωχότερων σε 20 χρόνια.
Το φαινόμενο της «ρυπογόνου ελίτ» δεν αφορά μόνο τη Βρετανία. Οι οικονομικές ανισότητες σε όλες τις χώρες του κόσμου έχουν επιτρέψει σε συγκεκριμένη κοινωνική τάξη να απολαμβάνει προνόμια αδιανόητα για τον υπόλοιπο πληθυσμό. Η τακτική χρήση του αεροπλάνου, τα ακριβά αυτοκίνητα, η ιδιοκτησία πολλών ακινήτων και τα ταξίδια μεταξύ αυτών, η πλούσια σε κρέας δίαιτα, η αγορά εισαγόμενων ρούχων και ειδών πολυτελείας είναι οι λόγοι για τους οποίους το αποτύπωμα άνθρακα των πλουσίων έχει τέτοια διαφορά από εκείνο των φτωχότερων.
Δίκαιη φορολόγηση
Η φορολόγηση των πιο ρυπογόνων δραστηριοτήτων είναι δίκαιη, καθώς θα έχει ως αποκλειστικό στόχο της τους πιο εύπορους. Η βρετανική κυβέρνηση, όμως, έχει αποδειχθεί απρόθυμη να ακολουθήσει αυτή την οδό, προσφέροντας αντίθετα φοροελαφρύνσεις στην αεροπορική βιομηχανία και την αυτοκινητοβιομηχανία, παρά τις επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Ο επικεφαλής της έρευνας του ινστιτούτου Autonomy Ουίλ Στρονγκ επισημαίνει ότι οι πρωτοβουλίες καθημερινών ανθρώπων, που επιθυμούν να βοηθήσουν σβήνοντας τα φώτα ή περιορίζοντας τη χρήση ενεργοβόρων ηλεκτρικών συσκευών, «δεν θα αλλάξουν τίποτα εφόσον η κυβέρνηση δεν συνειδητοποιήσει ότι οι πλούσιοι είναι αυτοί που ευθύνονται πρώτοι για την κλιματική κρίση». Ο αντιπρόεδρος των Πρασίνων στη Βρετανία Εϊντριαν Ράμζι λέει: «Η μόνη δίκαιη λύση είναι η επιβολή φόρου μεγάλου πλούτου στο 1% των πιο εύπορων Βρετανών, οι οποίοι ευθύνονται δυσανάλογα για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα στη χώρα. Ενας τέτοιος λογικός φόρος θα μπορούσε να αποφέρει 70 δισ. στερλίνες τον χρόνο στον κρατικό προϋπολογισμό».
