Αντιδράσεις από ακτιβιστές και συγγενείς στρατιωτών έχει προκαλέσει η είδηση ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν επρόκειτο σήμερα να συναντήσει επιλεγμένες μητέρες επιστράτων, σε μια προσπάθεια μετριασμού των ανησυχιών που προκάλεσε η επιστράτευση περίπου 300.000 πολιτών για τις ανάγκες του πολέμου στην Ουκρανία. «Φυσικά δεν μας προσκάλεσαν και φυσικά δεν θέλουμε να πάμε», δηλώνει στη βρετανική εφημερίδα Guardian η ακτιβίστρια Βαλεντίνα Μελνίκοβα για λογαριασμό των οικογενειών στρατιωτών ήδη από το 1989, όταν τελείωνε ο πόλεμος της Ρωσίας στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τη Μελνίκοβα, η επιτροπή μητέρων στρατιωτών παραλαμβάνει σε εβδομαδιαία βάση χιλιάδες καταγγελίες, με ρυθμό μεγαλύτερο και από ό,τι συνέβαινε στον πόλεμο της Τσετσενίας.
Οι καταγγελίες αφορούν κυρίως την επιστράτευση ατόμων που δεν θα έπρεπε με τα ισχύοντα κριτήρια να επιστρατευθούν, την ελλιπή τους εκπαίδευση και την εσπευσμένη αποστολή τους στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Εκκληση στον Πούτιν να σταματήσει την επιστράτευση και να διατάξει την επιστροφή των επιστράτων στις εστίες τους απηύθυνε η Ολγα Τσουκάνοβα εκ μέρους του συμβουλίου μητέρων και συζύγων, ο γιος της οποίας επιστρατεύθηκε και προορίζεται να σταλεί στην Ουκρανία. Την Τετάρτη το συμβούλιο οργάνωσε εκδήλωση όπου συμμετείχαν μέσω τηλεδιάσκεψης μητέρες φαντάρων, που εξέφρασαν τα παράπονα και την απόγνωσή τους. Την περασμένη Κυριακή σε αντίστοιχη διοργάνωση είχε προσκληθεί ο υπουργός Αμυνας, Σεργκέι Σοϊγκού, ο οποίος όμως δεν προσήλθε, όπως έγραψαν οι Moscow Times. «Η επιστράτευση προκάλεσε μεγάλη ένταση σε όλη τη ρωσική κοινωνία», δηλώνει ο Ντένις Βολκόφ, επικεφαλής του ανεξάρτητου κέντρου πολιτικών ερευνών Levada.
Γιατί η Μέρκελ δεν πίεσε τον Πούτιν
Περιορισμένα περιθώρια να ασκήσει πίεση στον Πούτιν είχε η τέως καγκελάριος Αγκελα Μέρκελ στο τέλος της θητείας της, όταν δεν είχε δυνατότητα επανεκλογής. Αυτό παραδέχθηκε σε συνέντευξη στο Der Spiegel, αναφερόμενη στο 2021, όταν η συμφωνία του Μινσκ για την Ουκρανία είχε εξελιχθεί σε κενό γράμμα και μαζί με τον Μακρόν διέγνωσαν την ανάγκη νέου πλαισίου. «Οταν βλέπω να γράφουν όλα αυτά για το 2013 και το 2014, λες και δεν υπήρχαν άλλα ζητήματα πέρα από το Μινσκ, και αναρωτιούνται πώς είναι δυνατόν να άφησα από τα μάτια μου την Ουκρανία, μου φαίνεται απλουστευτικό», απαντάει στο ερώτημα δημοσιογράφου κατά πόσον η εισβολή στην Ουκρανία ήταν απόρροια δικής της ολιγωρίας. «Υπήρχαν επίσης οι ομοσπονδιακές εκλογές και οι διαπραγματεύσεις για σχηματισμό κυβέρνησης, υπήρχε στο προσκήνιο η Ελλάδα και είχα σπάσει τη λεκάνη μου. Τώρα όλοι μιλούν για τον πόλεμο της Ρωσίας, αλλά ουδείς για τη συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας. Το θεωρώ σημαντικό να αναρωτιόμαστε πώς λειτουργεί η Ιστορία. Με βάση ποιους κανόνες. Αλλιώς θα κάνουμε τα ίδια λάθη».
