Η υποεπιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Ευρωκοινοβουλίου βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο των ερευνών για την αθέμιτη επιρροή του Κατάρ στην Ε.Ε. Η πρόεδρος της επιτροπής και βουλευτής των Σοσιαλιστών Μαρία Αρενά φαίνεται πως είχε ταξιδέψει στο Κατάρ χωρίς κατόπιν να δηλώσει ανοιχτά πως τα έξοδά της είχαν καλυφθεί από την κυβέρνηση της Ντόχα.
Για την αβλεψία της αυτή είναι πιθανό να της επιβληθεί πρόστιμο 10.140 ευρώ. Ωστόσο, ακόμη και αν το σφάλμα της είναι μικρό σε σχέση με τις κατηγορίες που βαραίνουν άλλα μέλη του Κοινοβουλίου, κατάφερε να βάλει την επιτροπή στο μάτι του κυκλώνα. Aλλωστε, τόσο ο πρώην ευρωβουλευτής Πιερ Αντόνιο Παντσέρι όσο και οι Φραντσέσκο Τζόρτζι και Νικολό Ταλαμάνκα, δηλαδή οι τρεις από τους τέσσερις βασικούς κατηγορουμένους για την υπόθεση του Qatargate, είχαν στο παρελθόν σχέσεις με την εν λόγω επιτροπή.
Η Χάνα Νόιμαν, Γερμανίδα βουλευτής των Πρασίνων και εκπρόσωπος της ομάδας DROI, η οποία παρατηρεί την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε χώρες εκτός του ευρωπαϊκού μπλοκ, δήλωσε στο Politico πως ένιωθε άβολα βλέποντας «μέλη ΜΚΟ με ασαφή χρηματοδότηση να καταφέρονται εναντίον των πολιτικών αντιπάλων του Κατάρ, όπως τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία, που δεν μπορούσαν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στη συνεδρίαση».
Ενδεικτικά αναφέρει το εξής περιστατικό: «Στις 10 Μαΐου του περασμένου έτους, η Αρενά προήδρευε μιας συνεδρίασης της επιτροπής στην αίθουσα 4Q1 του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες. Αφού προλόγισε μια “ανταλλαγή απόψεων σχετικά με το πώς η επιρροή των χωρών του Κόλπου στη Δύση επηρεάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα”, κάλεσε τον βασικό της εμπειρογνώμονα, τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΜΚΟ “Droit au Droit”, Νικόλα Τζιοβανίνι, να παρουσιάσει τα στοιχεία του. Εκείνος παρουσίασε μια έκθεση 237 σελίδων που δημοσιεύθηκε από τη ΜΚΟ της οποίας ηγείται. Αρνήθηκε να πει ποιος χρηματοδότησε την εργασία, αλλά ο στόχος της ήταν σαφής: Τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα χρησιμοποιούν σκοτεινές τακτικές άσκησης πίεσης για να κάνουν τις Βρυξέλλες να χορέψουν στον ρυθμό τους. Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε έξι μήνες πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στο Κατάρ. Ηταν μια ευκαιρία να συζητηθεί η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο αυτού. Ωστόσο, οι ομιλητές επικεντρώθηκαν στις δραστηριότητες δύο από τους πιο σκληρούς αντιπάλους του Κατάρ στην περιοχή».
