«Η κατάσταση μου θυμίζει τις ημέρες που ακολούθησαν το τρομοκρατικό χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης το 2001: όπως οι Αμερικανοί τότε, ο ισραηλινός λαός είναι σοκαρισμένος, παγωμένος, τρομοκρατημένος. Πριν από λίγα χρόνια, στην τηλεοπτική σειρά «Fauda» του Netflix παρακολουθούσαμε σκηνές με επιδρομές του ISIS στο ισραηλινό έδαφος, με δολοφονίες και απαγωγές αμάχων, και μας φαίνονταν παρατραβηγμένα σεναριακά ευρήματα, εξωπραγματικά, προϊόντα προπαγάνδας. Αυτά που βλέπουμε σήμερα να συμβαίνουν είναι εκατό φορές χειρότερα». Ο Ελληνας δημοσιογράφος Αχιλλέας Πεκλάρης, μόνιμος κάτοικος Ισραήλ, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, περιγράφει το σοκ στο οποίο βρίσκεται η ισραηλινή κοινωνία μετά την επίθεση της Χαμάς.
Ο ίδιος με την οικογένειά του, τη σύζυγό του Νάταλι και τα δίδυμα μωρά τους, αγόρι και κορίτσι –«την ημέρα της εισβολής έγιναν εννέα μηνών»–, βρίσκονται στην παραθαλάσσια περιοχή της Χαντέρας, μία από τις πιο ασφαλείς του Ισραήλ, μακριά από τα σύνορα με τον Λίβανο και από εκείνα με τη Γάζα. «Δυστυχώς, πολλοί φίλοι και γνωστοί δεν αισθάνονται την ίδια ασφάλεια. Εγκαταλείπουν άρον άρον τα σπίτια τους και αναζητούν στέγη στα βόρεια, σε σημεία όπου οι ρουκέτες είναι πολύ δύσκολο να φθάσουν. Ολοι αναρωτιόμαστε πώς έγινε αυτό, πώς φθάσαμε έως εδώ, πώς ήταν δυνατό να οργανώθηκε μια τέτοια επίθεση κάτω από τη μύτη των πανίσχυρων μυστικών υπηρεσιών της χώρας – στα αντανακλαστικά των οποίων οφείλει την ύπαρξη και την επιβίωσή του σε μεγάλο βαθμό το Ισραήλ. Πρόκειται για μια τεράστια προσωπική ήττα του πρωθυπουργού Μπέντζαμιν Νετανιάχου, για μια τραγική αποτυχία, πολύ πιο βαριά από τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973. Τότε σε μία εβδομάδα είχαν σκοτωθεί περίπου 700 Ισραηλινοί. Πολύ περισσότεροι έχασαν τώρα τη ζωή τους μόλις σε μία ημέρα».
Ποια εξήγηση δίνει γι’ αυτή την αποτυχία; «Υπάρχουν πολλά σενάρια: από τον εφησυχασμό μέχρι τη σκόπιμη παραπληροφόρηση από κάποιες πηγές που θεωρούνταν αξιόπιστες. Οι απαντήσεις θα δοθούν κάποια στιγμή από την κυβέρνηση, πρέπει να δοθούν. Αυτό, όμως, που τώρα έχει προτεραιότητα είναι η αποτελεσματική διαχείριση της κρίσης και η απάντηση στη Χαμάς. Επείγει να γίνουν διαπραγματεύσεις για τους ομήρους. Και η χερσαία εισβολή στη Γάζα πρέπει μάλλον να θεωρείται δεδομένη. Ετσι ο φαύλος κύκλος θα συνεχιστεί, αφού η Χαμάς πιθανότατα θα οργανώσει νέες επιθέσεις. Ας όψονται αυτοί που εδώ και δεκαετίες ποτίζουν το μίσος και από τις δύο πλευρές με συνέπεια και ευλάβεια».
Ας όψονται αυτοί που εδώ και δεκαετίες ποτίζουν το μίσος και από τις δύο πλευρές με συνέπεια και ευλάβεια.
Πώς είναι η καθημερινότητα στη χώρα; Λειτουργεί η εφοδιαστική αλυσίδα; Εργάζονται οι Ισραηλινοί; «Εκτός από τα σχολεία, όλα λειτουργούν κανονικά. Η κίνηση, βέβαια, είναι πολύ μειωμένη, οι περισσότεροι έχουν επιλέξει την τηλεργασία. Στα σούπερ μάρκετ χθες τα ράφια ήταν άδεια, τα είχαν σαρώσει όλα. Σήμερα η τροφοδοσία αποκαταστάθηκε και ουρές δεν υπήρχαν».
Ενα φιλικό του ζευγάρι, τριαντάρηδες, ο Ελληνοαμερικανός Αρης και η Ισραηλινή Τάλι, βρίσκονταν στο ρέιβ πάρτι, κοντά στα σύνορα με τη Γάζα, όπου 260 άνθρωποι σφαγιάστηκαν το Σάββατο. «Σώθηκαν από θαύμα. Εκείνος επέμενε να μείνουν κι άλλο, για να δουν την ανατολή του ηλίου, αλλά η κοπέλα είχε κουραστεί. Εφυγαν δύο ώρες πριν από την επίθεση», λέει ο Αχιλλέας Πεκλάρης. Τον ρωτώ αν υπάρχει ενημέρωση για τους συμπατριώτες μας που θέλουν να επιστρέψουν στην Ελλάδα. «Μέσω ενός γκρουπ στο WhatsApp έχουμε λάβει τις σχετικές πληροφορίες από την ελληνική πρεσβεία. Δεκάδες έχουν ήδη φύγει».
Σκέφτεται να κάνει το ίδιο; «Οχι. Εχοντας δουλέψει με πρόσφυγες, κυρίως Σύρους και Ιρακινούς, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου στη διάρκεια της μεγάλης προσφυγικής κρίσης στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, ξέρω καλά πως για να φύγει κανείς από το σπίτι του πρέπει η κατάσταση να είναι αβίωτη. Αυτό δεν συμβαίνει εδώ. Θα μείνουμε, λοιπόν, προσπαθώντας να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας. Ξέρετε, νιώθω σαν τον Μπενίνι στην ταινία “Η ζωή είναι ωραία”. Τους γελάω, τους τραγουδάω, λέω, όπως εκείνος, “μποντζιόρνο πριντσιπέσα”. Αυτός είναι ο ρόλος μου ως πατέρα: να κρατήσω ασφαλή τα μωρά μας, να μην αφήσω να τα αγγίξει αυτή η σκοτεινιά…».
