Στην επίθεση της Χαμάς και την απάντηση του Ισραήλ αναφέρεται ο Αμερικανός ειδικός Ρίτσαρντ Χάας, ο οποίος εκτιμά ότι η Ιερουσαλήμ βρίσκεται ενώπιον διλήμματος. Ο ομότιμος πρόεδρος του Council on Foreign Relations αναλύει επίσης το γιατί η Χαμάς πήρε ομήρους, την στάση του Ιράν και το τι ιδανικά θα έπρεπε να κάνουν οι Ισραηλινοί.
«Ηταν μια κολοσσιαία αποτυχία των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών. Η πιο πιθανή εξήγηση δεν έγκειται στην απουσία προειδοποιήσεων και πληροφοριών. Οπως συνέβη και το 1973, η υποτίμηση του αντιπάλου μπορεί να αποβεί επικίνδυνη. Ηταν επίσης μια αμυντική αποτυχία. Η στρατιωτική ετοιμότητα ήταν θλιβερά ανεπαρκής, ενδεχομένως επειδή η προσοχή είχε μετατοπιστεί στην προστασία των εποίκων στην κατεχόμενη Δυτική Οχθη. Σίγουρα θα υπάρξουν επίσημες έρευνες και ανεξάρτητες έρευνες» σημειώνει ο πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Η πιο πιθανή εξήγηση για την επίθεση σύμφωνα με τον Χάας είναι ότι «η Χαμάς ήθελε να αποδείξει ότι μόνο αυτή –όχι η Παλαιστινιακή Αρχή που κυβερνά τη Δυτική Οχθη και όχι οι αραβικές κυβερνήσεις– είναι ικανή και πρόθυμη να προστατεύσει και να προωθήσει τα παλαιστινιακά συμφέροντα».
Οσον αφορά την χρονική στιγμή, ο Χάας σημειώνει: «Πιθανόν η ημερομηνία να επιλέχθηκε για να συμπέσει με την τελευταία επιτυχημένη αιφνιδιαστική επίθεση κατά του Ισραήλ, που πραγματοποιήθηκε από την Αίγυπτο και τη Συρία πριν από 50 χρόνια. Μπορεί η Χαμάς να ήθελε να διαταράξει τη δυναμική των συνομιλιών μεταξύ του Ισραήλ και της Σαουδικής Αραβίας, ενδεχόμενο στο οποίο αντιτίθεται σθεναρά το Ιράν, ο κύριος υποστηρικτής της οργάνωσης. Η Χαμάς μπορεί επίσης να επεδίωξε να επωφεληθεί από τις ισραηλινές πολιτικές διαιρέσεις».
Για το ζήτημα των ομήρων ο έμπειρος αναλυτής αναφέρει: «Η Χαμάς πήρε ομήρους πίσω στη Γάζα για δύο λόγους: για να περιορίσει την ελευθερία δράσης του Ισραήλ, ώστε τα άτομα αυτά να μην τεθούν σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο, και για να τους ανταλλάξουν με πράκτορες της Χαμάς που κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές».
«Το Ισραήλ αντιμετωπίζει τώρα ένα μεγάλο δίλημμα. Θέλει να επιφέρει ένα αποφασιστικό πλήγμα στη Χαμάς, τόσο για να αποδυναμώσει στρατιωτικά την οργάνωση όσο και για να αποθαρρύνει μελλοντικές επιθέσεις. Θέλει, όμως, να το πετύχει αυτό χωρίς να εμπλέξει άμεσα στη σύγκρουση τη Χεζμπολάχ, η οποία διαθέτει περίπου 150.000 ρουκέτες που θα μπορούσαν να φτάσουν σε μεγάλο μέρος του Ισραήλ. Δεν θέλει επίσης ο πόλεμος να επεκταθεί στη Δυτική Οχθη. Η αποτροπή χωρίς την επέκταση του πολέμου είναι δύσκολη», συνεχίζει.
Ολοκληρώνοντας ο Ρίτσαρντ Χάας τονίζει: «Υπάρχει ένα αμερικανικό ρητό που λέει ότι δεν μπορείς να νικήσεις κάτι με το τίποτα. Η επιβράβευση των Παλαιστινίων που είναι πρόθυμοι να έρθουν σε συνεννόηση με το Ισραήλ εξακολουθεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να περιθωριοποιηθεί η Χαμάς».
To άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτα στο Project Syndicate
