Η Ρενάνα τινάζεται ολόκληρη κάθε φορά που ακούει έντονο θόρυβο. Βρίσκεται στην καταπράσινη αυλή ενός ξενοδοχείου, ασφαλής, με την οικογένειά της. Η ηρεμία που την περιτριγυρίζει έρχεται σε πλήρη αντίθεση με όσα έζησε λίγες ημέρες πριν.
Η 13χρονη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο κιμπούτς Κφαρ Αζά, απέναντι από τη Λωρίδα της Γάζας. Η μικρή κοινότητα ήταν από αυτές που δέχθηκε σφοδρή επίθεση από τους ισλαμιστές της Χαμάς, μια επίθεση που χαρακτηρίστηκε από τον ισραηλινό στρατό ως σφαγή που ξυπνά μνήμες της βαναυσότητας του ISIS.
Στις 6.00 άκουσε τις πρώτες σειρήνες. Καθώς αυτό είναι κάτι συνηθισμένο στην περιοχή αυτή, η οικογένειά της δεν έδωσε σημασία. Ανοιξαν την τηλεόραση αλλά δεν υπήρχε αναφορά για κάποια επίθεση. Αντιλήφθηκαν πως η κατάσταση είναι πολύ πιο σοβαρή όταν στα γκρουπ μέσω των οποίων επικοινωνούν τα μέλη της κοινότητας, διακινήθηκε η πληροφορία ότι έχουν εισβάλει τρομοκράτες στο κιμπούτς.
«Θυμάμαι λίγα. Μπήκαμε στο δωμάτιο ασφαλείας. Προσευχόμασταν στον Θεό. Κάποιος εκεί πάνω μας άκουσε και μας έσωσε». Παρότι μόλις 13 χρονών, η Ρενάνα δηλώνει ότι καταλάβαινε πως όταν άκουγε έναν πυροβολισμό ήταν οι δικοί της, και όταν άκουγε πολλαπλούς ήταν η Χαμάς.
Σύμφωνα με την αφήγησή της παρέμεινε με την οικογένειά της στο καταφύγιο 16 ώρες. Οσο ήταν εκεί κλεισμένη, πέρασαν από το μυαλό της τα χειρότερα σενάρια, ότι θα την έπιαναν, θα τη σκότωναν, θα τη βίαζαν. «Δεν ήξερα τι θα μπορούσε να μου συμβεί».
Το μαρτύριό της τελείωσε όταν ο ισραηλινός στρατός έφτασε στο σπίτι της. Ανοιξαν την πόρτα του δωματίου ασφαλείας όταν οι στρατιώτες τους έπεισαν για την ταυτότητά τους. Τους οδήγησαν σε ασφαλές σημείο. Η ανήλικη κοπέλα δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται τη διαδρομή από το σημείο αυτό προς το λεωφορείο που θα τους οδηγούσε στον χώρο φιλοξενίας, 15 λεπτά έξω από το Τελ Αβίβ, όπου τη συναντήσαμε. «Ηταν ό,τι χειρότερο. Κατεστραμμένα αυτοκίνητα, και το δικό μας ανάμεσα σε αυτά, σπασμένα παράθυρα παντού, ένα σπίτι που καιγόταν το εσωτερικό του».
Σε ερώτησή μας αν είδε κάτι από αυτά που περιέγραψαν Ισραηλινοί στρατιώτες σε διεθνή ΜΜΕ, είπε πως γνωρίζει ότι σκοτώθηκαν άνθρωποι του κιμπούτς, όμως η ίδια δεν είδε κανέναν νεκρό στη διαδρομή αυτή.
«Το μέρος όπου ζούσαμε τόσο αρμονικά, τώρα μου προκαλεί μόνο τρόμο και άγχος», είπε και πρόσθεσε πως δεν μπορεί να φανταστεί τον εαυτό της να επιστρέφει σύντομα στο κιμπούτς.
Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο, προσπάθησε να επικοινωνήσει με τους συμμαθητές της. Τρεις εξ αυτών ακόμα αγνοούνται.
