«Δεν έχω ξαναδεί ποτέ μου τέτοιον πανικό», δήλωσε ο Τιμπό Μπάκλεϊ, από την καρέκλα του γραφείου του σε μία υπηρεσία με σκύλους που ανιχνεύουν κοριούς στην ανατολική Γαλλία. Σχεδόν τα δύο τρίτα από τις δεκάδες κλήσεις που λαμβάνει εβδομαδιαία προέρχονται από ανθρώπους που έχουν εντοπίσει «κάτι που δεν έχει καμία σχέση με κοριό», λέει.
Τον τελευταίο καιρό, η γαλλική πρωτεύουσα βιώνει μία φρενίτιδα σχετικά με τα εν λόγω παράσιτα που φαίνεται να έχουν κάνει «δυναμική» επανεμφάνιση. Βίντεο που δημοσιεύονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δείχνουν κοριούς να περιφέρονται στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στα πανεπιστήμια, στα σχολεία και στα κρεβάτια των κατοίκων της πρωτεύουσας.
Πλένουν και ψεκάζουν
Μόνο την προηγούμενη εβδομάδα 12 σχολεία ανέφεραν κρούσματα κοριών. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, όμως η αντίδραση σε αυτό φαίνεται πως έχει αρχίσει να λαμβάνει υπερβολικές διαστάσεις. Πολλοί Παριζιάνοι πλένουν εμμονικά οτιδήποτε υφασμάτινο υπάρχει στο σπίτι τους στη «μαγική» θερμοκρασία των 60 βαθμών Κελσίου, ψεκάζουν όλα τους τα έπιπλα με παρασιτοκτόνα χημικά και καλούν ειδικές υπηρεσίες με σκύλους να επιβεβαιώσουν πως οι προσπάθειές τους απέδωσαν.
«Εχει γίνει πραγματική ψύχωση», δήλωσε ο δρ Μπερανζέ, εντομολόγος στο Μεσογειακό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Μολύνσεων στη Μασσαλία. Ο Μπερανζέ ειδικεύεται στους κοριούς, τους οποίους μελετά εδώ και περισσότερα από 10 χρόνια. «Πρώτη φορά έρχονται άνθρωποι και μου ζητούν να πάω στο σπίτι τους να κοιτάξω για κοριούς χωρίς να έχουν καν δαγκωθεί ή να έχουν ταξιδέψει. Απλώς φοβούνται επειδή τους είδαν στο Ιντερνετ».
Πολύ κοινοί πριν από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι κοριοί κάθε άλλο παρά εξοντώθηκαν με το πανίσχυρο και εξαιρετικά επικίνδυνο για τα ζώα και τους ανθρώπους παρασιτοκτόνο DDT που χρησιμοποιήθηκε ευρέως και απαγορεύτηκε στη Γαλλία και στις ΗΠΑ τη δεκαετία του 1970. Τα «πλακουτσωτά» καφετιά έντομα, που τρέφονται με αίμα ανθρώπων και ζώων κυρίως κατά τις νυχτερινές ώρες, έκαναν την παγκόσμια επιστροφή τους τη δεκαετία του 1990, λόγω της ανοσίας που ανέπτυξαν στα εντομοκτόνα και της διάδοσης των διεθνών ταξιδιών και των αγορών «second hand» ρούχων και αξεσουάρ. «Η μετακίνηση πληθυσμών βοηθάει τα παράσιτα. Ούτε πετούν ούτε πηδάνε, απλώς μετακινούνται μαζί μας», εξηγεί ο Μπερανζέ.
«Οι κοριοί έχουν αυτή τη μαγική ιδιότητα να προκαλούν άγχος», δηλώνει η Εμιλί Γκοτιέ, ιδιοκτήτρια μιας άλλης εταιρείας με σκύλους που εντοπίζουν τα αντιπαθή έντομα. «Είναι σαν τις ψείρες, όμως έρχονται τη νύχτα και σε δαγκώνουν. Νομίζω ότι αυτό ξυπνάει στους ανθρώπους παιδικούς εφιάλτες».
Τα δαγκώματα του κοριού είναι οπωσδήποτε δυσάρεστα, όμως η αντίδραση που πολλές φορές αγγίζει την υστερία δεν είναι ανάλογη του πόνου που προκαλούν. «Βλέπω ανθρώπους να γίνονται παρανοϊκοί», λέει η κ. Γκοτιέ. «Μία γυναίκα μου είπε πριν από λίγο καιρό πως αν έχει κοριούς το σπίτι της, θα πηδήξει από το παράθυρο». Για ανθρώπους με ευαίσθητα νευρικά συστήματα και παρελθόν με κρίσεις άγχους, όλη αυτή η υπόθεση πυροδοτεί τραύματα του παρελθόντος. Τα μέσα ενημέρωσης και το Ιντερνετ δεν βοηθούν καθόλου. «Εμείς θα κάνουμε τη δουλειά μας, η οποία είναι να παρέχουμε υπηρεσίες υγιεινής στους ανθρώπους», καταλήγει η κ. Γκοτιέ. «Ομως σε πολλές περιπτώσεις οι κοριοί δεν έχουν εισβάλει στα σεντόνια εκείνων που μας καλούν, αλλά στα μυαλά τους».
