H 23η Οκτωβρίου θα ήταν ημέρα χαράς για την οικογένεια του Ολμί Αλμόγκ. Η μονάκριβη αδελφή του, Χεν, θα έκλεινα τα 49 της χρόνια. Κανονικά, θα γιόρταζαν όλοι μαζί. Αντ’ αυτού, ο Ολμί την ημέρα αυτή πήγε στην κηδεία του συζύγου της αδελφής του και της ανιψιάς του, που σκοτώθηκαν στην επίθεση της Χαμάς, το Σάββατο 7 Οκτωβρίου, στο κιμπούτς Κφαρ Aζά. «Τους σκότωσαν μέσα στο σπίτι τους. Η αναγνώριση έγινε τέσσερις ημέρες μετά», δηλώνει ο κ. Αλμόγκ μιλώντας στην «Κ».
Η αδελφή του, η 17χρονη κόρη της Γιαμ και τα δύο της αγόρια, 11 και 9 ετών, σώθηκαν, αλλά κρατούνται όμηροι από τη Χαμάς, όπως τους ενημέρωσαν οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ. Ολοι οι συγγενείς του 51χρονου άνδρα ζούσαν στο συγκεκριμένο κιμπούτς, που απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη Γάζα. Ωστόσο μόνο η οικογένεια της αδελφής του έπεσαν θύματα. Οι γονείς του ήταν σε ταξίδι στο εξωτερικό, ενώ η κουνιάδα του πρόλαβε και έφυγε.
Ο Ολμί ενημερώθηκε για την επίθεση από την ανιψιά του, η οποία μέσω WhatsApp άρχισε να του στέλνει μηνύματα το Σάββατο το πρωί: «Παρακαλώ, στείλτε κάποιον. Η Χαμάς μας έχει περικυκλώσει. Μπήκαν στο σπίτι. Βοηθήστε μας. Στείλτε στρατό». Μετά τις 12.00 δεν κατάφερε να επικοινωνήσει ξανά μαζί της. «Φαντάσου να έρχονται μέσα στο σπίτι σου να σε σκοτώσουν. Είναι πέρα από κάθε φαντασία».
Δεν μπορώ να το καταπιώ. Κυρίως νιώθω ντροπή. Οι κάτοικοι που ζουν στην περιοχή γύρω από τη Γάζα είναι βαθιά πληγωμένοι.
Eχοντας εκπαιδευτεί ο ίδιος στις ειδικές δυνάμεις του στρατού, δεν μπορεί ακόμα να συλλάβει αυτό που συνέβη στα εδάφη αυτά. Oπως είπε, ο στρατός πήγε πολύ αργότερα στο κιμπούτς αφήνοντας τους ενόπλους της Χαμάς να σκοτώσουν και να καταστρέψουν. Δεν είναι απογοήτευση, όπως λέει, αυτό που νιώθει, όσο ντροπή. «Δεν μπορώ να το καταπιώ. Κυρίως νιώθω ντροπή. Οι κάτοικοι που ζουν στην περιοχή γύρω από τη Γάζα είναι βαθιά πληγωμένοι. Δεν εμπιστεύονται πια το Ισραήλ».
Oπως τονίζει, προτεραιότητα της χώρας του θα πρέπει να είναι τώρα η επιστροφή όλων των ομήρων. «Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να τους φέρουμε πίσω», αναφέρει εξηγώντας πως το Ισραήλ πρέπει να ασκήσει πίεση και σε άλλες χώρες για να επιστραφούν οι άνθρωποι που έχουν απαχθεί.
«Προσπαθούμε να μένουμε δυνατοί, παρότι είμαστε διαλυμένοι»
Τόσες ημέρες, ο Ολμί Αλμόγκ δεν έχει ακούσει τίποτα παραπάνω για την αδελφή ή τα ανίψια του από την κυβέρνηση ή κάποιον άλλο. Η μέχρι στιγμής απελευθέρωση τεσσάρων ομήρων δεν του δίνει ελπίδα. «Κάνουν τα πάντα για να μας βλάψουν», υποστηρίζει προσθέτοντας πως η Χαμάς απελεθέρωσε τις δύο πρώτες γυναίκες για να δείξει καλό πρόσωπο στην Αμερική. Το μόνο που τον παρηγορεί είναι η δύναμη που γνωρίζει πως έχει η αδελφή του. Θα είναι αυτή που θα δίνει κουράγιο και σε άλλους και θα φροντίζει για την ασφάλειά τους. Αυτό προσπαθεί να κάνει και ο ίδιος. Εχει μετακομίσει στο Τελ Αβίβ για να βρίσκεται μαζί με τους 76χρονους γονείς του και να τους συμπαραστέκεται. «Προσπαθούμε να μένουμε δυνατοί, παρότι είμαστε διαλυμένοι. Είναι φρικτή κατάσταση. Μπορούμε να ξαναχτίσουμε όλα τα κιμπούτς ξανά. Οι άνθρωποι όμως; Πρέπει να τους φέρουμε πίσω».
Αδυνατώντας να κάνει κάτι άλλο, ο Ολμί έχει τυπώσει σε αφίσες τις φωτογραφίες της αδελφής του και των τριών ανιψιών του και προσπαθεί να δίνει συνεντεύξεις σε ΜΜΕ σε όλο τον κόσμο για να γνωστοποιήσει την αρπαγή τους. Τόσο ο ίδιος όσο και οι υπόλοιποι συγγενείς των αγνοουμένων αναρτούν σε διάφορα σημεία της πόλης τις φωτογραφίες και τα ονόματα των αγαπημένων τους προσώπων και οργανώνουν δράσεις για να αυξήσουν τη διεθνή πίεση κατά της Χαμάς.
Πλην των οικογενειών που έχουν ενημερωθεί επίσημα ότι οι συγγενείς τους είναι στα χέρια της Χαμάς, αρκετοί είναι αυτοί που ακόμα αναζητούν τους δικούς τους χωρίς να έχουν την παραμικρή ένδειξη πού βρίσκονται και αν είναι ζωντανοί ή νεκροί.
Η κ. Κοβάλσκι περιγράφει πως η οικογένειά της αναγκάστηκε να δει όλα τα φριχτά βίντεο που κυκλοφόρησαν από την ημέρα της επίθεσης, μήπως αναγνωρίσει σε κάποιο από τα αυτά τη Ρόνι.
«Είμαστε στον αυτόματο. Κάνουμε αυτό που πρέπει. Προσπαθούμε να μη σκεφτόμαστε πολλά, να μπλοκάρουμε τα συναισθήματα, μέχρι τη στιγμή που δεν θα μπορούμε», αναφέρει η Ταΐρ Κοβάλσκι στην «Κ». Αγνοείται η 19χρονη ανιψιά της, που υπηρετούσε στη στρατιωτική βάση στο Ναχάλ Οζ. Το τελευταίο της μήνυμα ήταν προς τη μητέρα της: «Μαμά, είμαι καλά. Μην ανησυχείς για εμένα. Σ’ αγαπώ». Από τότε η οικογένεια έχει χάσει τα ίχνη της και ο στρατός την έχει κηρύξει αγνοούμενη.
Η κ. Κοβάλσκι περιγράφει πως η οικογένειά της αναγκάστηκε να δει όλα τα φριχτά βίντεο που κυκλοφόρησαν από εκείνη την ημέρα της επίθεσης, μήπως αναγνωρίσει σε κάποιο από τα αυτά τη Ρόνι. «Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε έστω και το παραμικρό. Αναρωτιόμασταν: είναι αυτή η μύτη της, είναι τα νύχια της;». Προσπάθησαν ακόμα να βρουν στρατιώτες από τη στρατιωτική βάση όπου κατάφεραν να επιβιώσουν. «Πολλοί ακόμα από τη βάση αγνοούνται. Δεν ξέρουμε τι έγινε. Ενας από αυτούς που τα κατάφερε δεν ήταν από τη μονάδα της και δεν την ήξερε. Δεν μπορούσε να μας πει τίποτε. Είχε καπνό, έκαιγε και πολλοί έτρεχαν».
Η κ. Κοβάλσκι προσπαθεί να διατηρεί την ψυχραιμία της, ωστόσο αυτό που συνέβη ξεπερνάει κάθετι που μπορούσε ποτέ να σκεφτεί. «Είναι τυρρανικό να μην ξέρουμε πού είναι τόσες ημέρες. Η Ρόνι είναι στρατιωτικός, αλλά είναι μόλις 19 ετών. Της αρέσει η Τέιλορ Σουίφτ. Είναι η κόρη, η ανιψιά κάποιου. Εχουμε πληγωθεί ξανά από πολέμους. Αυτό που συνέβη είναι ασυγχώρητο».
Οι οικογένειες ομήρων και αγνοουμένων πλαισιώνονται από ένα ευρύ δίκτυο ειδικών, όπως ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, διαπραγματευτές, γιατρούς, που εργάζονται εθελοντικά για να τους υποστηρίξουν.
