«Οι αρχαιολόγοι ασχολούμαστε με το παρελθόν. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα έρθει αυτή η ώρα, που θα πρέπει να χρησιμοποιήσω τις επιστημονικές μου μεθόδους για να εντοπίσω τα υπολείμματα των αδελφών μου» λέει στην «Κ» ο γνωστός Ισραηλινός αρχαιολόγος και συγγραφέας Τζο Ούζιλ.
Ο Τζο είναι ένας από τους αρχαιολόγους που προσφέρθηκαν να βοηθήσουν τις ισραηλινές αρχές στη μακάβρια διαδικασία του εντοπισμού και της ταυτοποίησης των ανθρώπων που δολοφονήθηκαν από τους ενόπλους της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου και οι σοροί τους αποτεφρώθηκαν μέσα στα σπίτια ή τα αυτοκίνητα τους. Ο ίδιος και οι συνάδελφοι του έχουν ερευνήσει αντίστοιχες περιπτώσεις δολοφονιών που έλαβαν χώρα πριν από εκατοντάδες χρόνια, όμως, τώρα καλούνται να εφαρμόσουν τις ίδιες τεχνικές αναζητώντας τους συγγενείς και τους φίλους τους. «Είναι άλλο πράγμα να εξετάζεις στοιχεία 2.000 ετών και άλλο, πολύ σπαραχτικό, να το κάνεις για τους δικούς ανθρώπους» αναφέρει.
Με ένα κόσκινο, όπως αυτό που χρησιμοποιούν στις ανασκαφές, ψάχνουν στις στάχτες ενός σπιτιού για να βρουν υπολείμματα από κόκκαλα. «Οι υψηλές θερμοκρασίες καταστρέφουν τα πάντα. Ψάχνουμε σε ένα βουνό από σκόνη και στάχτες που προέρχονται από καμένα έπιπλα, τοίχους και την οροφή του σπιτιού για να βρούμε έστω και ένα μικρό τμήμα από οστά ή κάποιο προσωπικό αντικείμενο που μπορεί να έμεινε αναλλοίωτο από τη φωτιά» λέει στην «Κ» ο Ισραηλινός αρχαιολόγος.
«Μέχρι στιγμής έχουμε βρει υπολείμματα από 16 ανθρώπους και έχουμε ταυτοποιήσει τουλάχιστον 10. Δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη επιτυχία για να περιγράψω αυτό που καταφέραμε έως τώρα. Μακάρι να μην βρίσκαμε κανέναν, αυτό θα σήμαινε ότι ίσως ήταν ακόμη ζωντανοί. Τουλάχιστον, παρέχουμε στις οικογένειες των αγνοουμένων έναν τρόπο να θρηνήσουν για τους δικούς τους και να προχωρήσουν, να μην ζουν με το βάρος της αβεβαιότητας» αναφέρει στην «Κ» ο Τζο Ούζιλ.
Πριν από λίγες ημέρες, η αρχαιολογική υπηρεσία κατάφερε να ταυτοποιήσει τον θάνατο ενός νεαρού κοριτσιού, επιστρέφοντας στη μητέρα της ένα βραχιόλι, και ένα τμήμα από το δεξί μηριαίο οστό. Οι σκηνές που ακολούθησαν ήταν βγαλμένες από αρχαίο δράμα. «Αυτές οι οικογένειες βιώνουν απέραντο πόνο και θλίψη» λέει ο Ουζίλ καθώς περιγράφει τις σπαρακτικές στιγμές που έζησε κατά τη διαδικασία εντοπισμού και ταυτοποίησης των νεκρών και των αγνοουμένων.
«Δεν μπορώ να αναφερθώ με λεπτομέρειες στις υποθέσεις που εξετάζουμε διότι υπάρχουν οικογένειες που ακόμη δεν γνωρίζουν αν τα παιδιά τους ή οι συγγενείς τους είναι νεκροί ή όμηροι της Χαμάς και κρατούνται μέσα στη Γάζα. Αυτό, όμως, που με βεβαιότητα μπορώ να πω είναι ότι το μέγεθος της βίας που είδαμε εξετάζοντας τους τόπους που δολοφονήθηκαν οι συνάνθρωποι μας, είναι αδιανόητο. Η φρίκη που βίωσαν πριν ξεψυχήσουν ξεπερνά και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Είναι δύσκολο να το σκέφτομαι και ακόμη πιο δύσκολο να το συζητάω» λέει ο γνωστός αρχαιολόγος.
Κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ, όπως αναφέρει στην «Κ», είναι η αντίθεση που συνάντησε όταν μετέβη στον πρώτο από τους οικισμούς που χρειάστηκε να ερευνήσει. «Μπαίνοντας είδα ένα γαλήνιο και παραδεισένιο μέρος και λίγα μέτρα πιο κάτω συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στην κόλαση».
