Ο γερουσιαστής Τζο Μάντσιν ΙΙΙ, ο συντηρητικός Δημοκρατικός από τη Δυτική Βιρτζίνια, γνωστός για τις συμφωνίες με το αντίπαλο κόμμα καθώς και για τη διαφωνία του σε μερικούς από τους πιο φιλόδοξους στόχους του κόμματός του, ανακοίνωσε την Πέμπτη πως δεν προτίθεται να θέση υποψηφιότητα για την επανεκλογή του, γεγονός που ελαττώνει σημαντικά τις πιθανότητες των Δημοκρατικών να ξανακερδίσουν στις εκλογές του 2024 τον έλεγχο της Γερουσίας, την οποία αυτή τη στιγμή κατέχουν με την ισχνή πλειοψηφία των 51 εδρών έναντι 49 των Ρεπουμπλικανών.
Αντίθετα ο Μάντσιν, που θεωρείται ικανός να κερδίσει τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό του σε μια έντονα «κόκκινη» πολιτεία, δήλωσε πως θα συνεχίσει την πολιτική καριέρα του «εξερευνώντας το εάν η χώρα έχει ανάγκη έναν κεντρώο πρόεδρο που να μην ανήκει σε κάποιο από τα δύο κόμματα». Η δήλωση αυτή κάνει πολλούς στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών να ανησυχούν πως ο Μάντσιν ενδέχεται να θέσει υποψηφιότητα για την προεδρία στις εκλογές του 2024.
Μερικοί από τους συμμάχους του είναι σκεπτικοί σχετικά με το εάν ο Μάντσιν θα προχωρήσει τελικά στο να ζητήσει την ψήφο του αμερικανικού λαού για το ανώτατο αξίωμα της χώρας. Μια ανεξάρτητη καμπάνια θα κόστιζε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια και ο Μάντσιν δεν έχει δείξει στο παρελθόν πως έχει τη δυνατότητα να συγκεντρώσει τέτοια ποσά υπέρ του. Από την άλλη, πολλοί σχολιάζουν πως τον τελευταίο καιρό ο γερουσιαστής «φλερτάρει» με το κεντρώο κόμμα No Labels.
Η ιστορία έχει δείξει ότι ανεξάρτητοι πολιτικοί που θέτουν υποψηφιότητα για την προεδρία της χώρας, ειδικά σε τόσο προχωρημένο χρονικό διάστημα (ένα χρόνο πριν από τις εκλογές), δεν καταφέρνουν να συγκεντρώσουν ποσοστά μεγαλύτερα του 2%-3%. Με τις δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων, ωστόσο, να δείχνουν πως ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν δυσκολεύεται πολύ να συγκεντρώσει το απαιτούμενο 50%, η διαρροή ψηφοφόρων προς άλλα κόμματα είναι μια πολυτέλεια που δεν υπάρχει.
Δεδομένης της ιδιότητάς του ως Δημοκρατικού γερουσιαστή προερχόμενου από μια βαθιά ρεπουμπλικανική πολιτεία, ο Μάντσιν τραβούσε συχνά την προσοχή στο Καπιτώλιο. Απογοήτευσε επανειλημμένως τους συναδέλφους του διαφωνώντας μαζί τους σε προοδευτικές νομοθεσίες. Χωρίς να έχει κρύψει ποτέ τους επενδυτικούς δεσμούς του με την αμερικανική βιομηχανία ορυκτού άνθρακα, στάθηκε τακτικά ενάντια στις περιβαλλοντικές επιδιώξεις της κυβέρνησης Μπάιντεν καταψηφίζοντας μεταξύ άλλων το περίφημο οικολογικό πρόγραμμα Green New Deal.
«Ο Τζο Μάντσιν αποδυνάμωσε την οικονομική ατζέντα των Δημοκρατικών, έκανε το κόστος ανατροφής των παιδιών υψηλότερο και τους φόρους των δισεκατομμυριούχων χαμηλότερους, και τώρα δεν κατεβαίνει καν για επανεκλογή», δήλωσε ο Ανταμ Γκριν, ιδρυτής της Επιτροπής Εκστρατείας για την Προοδευτική Αλλαγή.
Από την άλλη, ο Μάντσιν ήταν επίσης γνωστός για τις διαμεσολαβήσεις του που οδήγησαν σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς νέους νόμους κατά τη διάρκεια της προεδρίας Μπάιντεν, συχνά συνεργαζόμενος με τους επικρατέστερους Ρεπουμπλικανούς, όπως η γερουσιαστής Σούζαν Κόλινς του Μέιν.
Τα επιτεύγματα αυτά περιελάμβαναν την έγκριση της μεγαλύτερης επένδυσης σε καθαρή ενέργεια στην ιστορία των ΗΠΑ, τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση γεφυρών από την εποχή της κατασκευής του εθνικού συστήματος αυτοκινητοδρόμων, την πρώτη διακομματική νομοθεσία για την ασφάλεια των όπλων εδώ και μία γενιά, ένα τεράστιο νομοσχέδιο για την παραγωγή μικροτσίπ και την επιστημονική έρευνα με στόχο την ενίσχυση της αμερικανικής ανταγωνιστικότητας έναντι της Κίνας.
