Σχεδόν τρία χρόνια μετά το αιματηρό πραξικόπημα, η στρατιωτική χούντα της Μιανμάρ αντιμετωπίζει τη μεγαλύτερη απειλή για την εξουσία της καθώς διεξάγει μάχες σε πολλαπλά μέτωπα σε όλη τη χώρα της Νοτιοανατολικής Ασίας, εξηγεί σε ανάλυσή του το αμερικανικό δίκτυο CNN, αναδεικνύοντας την όλο και μικρότερη ισχύ που έχει το καθεστώς λόγω συντονισμένων ενεργειών των αντιπάλων της.
Τις τελευταίες εβδομάδες, ισχυρές ένοπλες εθνοτικές πολιτοφυλακές ενώθηκαν με τις δυνάμεις της αντίστασης για να πραγματοποιήσουν νέες, μεγάλες επιθέσεις με άνευ προηγουμένου συντονισμό, εκθέτοντας τα όρια των δυνατοτήτων της βαθιά αντιλαϊκής χούντας, καθώς χάνει στρατηγικές συνοριακές πόλεις, βασικές στρατιωτικές θέσεις και ζωτικούς εμπορικούς δρόμους σε πρωτοφανή κλίμακα, σύμφωνα με τους ειδικούς.
«Η χούντα καταρρέει αυτή τη στιγμή και αυτό είναι δυνατό μόνο επειδή υπάρχει αυτή η ευρύτερη προσπάθεια σε ολόκληρη τη χώρα», δήλωσε ο Μάθιου Αρνολντ, ανεξάρτητος αναλυτής των εξελίξεων στη Μιανμάρ.
Αποκαλώντας την «υπαρξιακή στιγμή για τον στρατό», ο κ. Αρνολντ είπε στο CNN ότι η αντίσταση «επικεντρώνεται τώρα στο να πάρει μεγάλες πόλεις για να νικήσει στρατηγικά τη χούντα».
Μια επίθεση με το όνομα Επιχείρηση 1027, που ξεκίνησε στα τέλη Οκτωβρίου από μια συμμαχία τριών ισχυρών στρατών εθνοτικών ανταρτών στα βορειοανατολικά της χώρας, έχει εξελιχθεί από τότε σε μια πανεθνική εκστρατεία για τον έλεγχο πόλεων και περιοχών στα βόρεια, δυτικά και νοτιοανατολικά της Μιανμάρ.
Σχεδόν 200 άμαχοι έχουν σκοτωθεί και 335.000 άνθρωποι εκτοπίστηκαν πρόσφατα από τις μάχες από τις 27 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Εθνη.
Εξέλιξη εθνοτικών μαχών
Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των διάφορων εθνοτικών στρατών της Μιανμάρ και των διαδοχικών στρατιωτικών κυβερνήσεων μαίνεται εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο η τελευταία κλιμάκωση των συγκρούσεων έρχεται μετά την πανεθνική αντίσταση στο πραξικόπημα του αρχηγού του στρατού Μιν Αουνγκ Χλάινγκ τον Φεβρουάριο του 2021, το οποίο καθαίρεσε τη δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση της Αουνγκ Σαν Σου Κίι.
Η καταστολή των ειρηνικών διαδηλωτών μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα και οι τεκμηριωμένες θηριωδίες σε βάρος αμάχων ώθησαν πολλούς να πάρουν τα όπλα και να υπερασπιστούν τις πόλεις και τις κοινότητές τους στα αγροτικά και αστικά κέντρα της Μιανμάρ.
Εκτοτε, εκτυλίσσονται καθημερινά μάχες μεταξύ του στρατού και των αντιστασιακών ομάδων που ευθυγραμμίζονται με την αντιχουντική Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, που βρίσκεται σε εξορία. Οι αεροπορικές επιδρομές της χούντας και οι χερσαίες επιθέσεις σε «τρομοκρατικούς» στόχους -όπως τους αποκαλεί ο στρατός της Μιανμάρ- έχουν σκοτώσει χιλιάδες πολίτες μέχρι σήμερα, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, και έχουν εκτοπίσει περίπου 2 εκατομμύρια ανθρώπους.
Οσοι βρίσκονται εκεί δηλώνουν ότι τελικά αγωνίζονται για να απαλλαγούν από τη χούντα και να εγκαθιδρύσουν μια ομοσπονδιακή δημοκρατία στην οποία όλος ο λαός της Μιανμάρ θα έχει πλήρη δικαιώματα και εκπροσώπηση.
Η εξόντωση ενός βαθιά εδραιωμένου θεσμού όπως ο στρατός, ο οποίος κυβερνά για μισή δεκαετία διά της επιβολής του φόβου και της βαρβαρότητας, δεν θα είναι απλή και η άρνηση του στρατού να υποχωρήσει θα μπορούσε να σύρει τη Μιανμάρ βαθύτερα σε σύγκρουση.
Ομως, ενώ η τελευταία κλιμάκωση της σύγκρουσης από τις 27 Οκτωβρίου δεν έχει επεκταθεί ακόμη σε μεγάλες πόλεις όπως η Γιανγκόν, η Μάνταλαϊ, η πρωτεύουσα Νέπιντο κλπ., σηματοδοτεί ένα σημείο καμπής σε αυτή την αντίσταση. Σύμφωνα με το γραφείο του ΟΗΕ για ανθρωπιστικές υποθέσεις, οι ένοπλες συγκρούσεις είναι τώρα οι μεγαλύτερες σε κλίμακα και οι πιο εκτεταμένες που έχουν παρατηρηθεί μετά το πραξικόπημα.
«Είναι η αρχή του τέλους του Κρατικού Συμβουλίου Διοίκησης, το βλέπουμε ήδη», είπε στο CNN ο Μπο Ναγκάρ, διοικητής του Εθνικού Επαναστατικού Στρατού της Βιρμανίας (BNRA), ο οποίος μάχεται εναντίον του στρατού στις κεντρικές περιοχές της Μιανμάρ.
Μέλη των αντιστασιακών στρατών και αναλυτές του CNN αναφέρουν ότι ενώ η χούντα δεν είχε ποτέ τον πλήρη έλεγχο της χώρας, ο πολυμέτωπος πόλεμος ξεπερνά τις δυνατότητες του στρατού έτσι ώστε τώρα να ωθείται σε αμυντική θέση, ιδιαίτερα στα βορειοανατολικά.
Ο εγκάθετος από τη χούντα πρόεδρος της Μιανμάρ, Μίιντ Σούε, έδωσε μια σπάνια προειδοποίηση σε στο κυβερνητικό συμβούλιο άμυνας και ασφάλειας στις αρχές Νοεμβρίου ότι, «αν η κυβέρνηση δεν διαχειριστεί αποτελεσματικά τα επεισόδια που συμβαίνουν στη συνοριακή περιοχή, η χώρα θα κομματιαστεί».
Οι πόλεις πέφτουν η μια μετά την άλλη
Στις ορεινές βόρειες συνοριακές περιοχές της πολιτείας Shan, η χούντα έχει χάσει τον έλεγχο τουλάχιστον έξι πόλεων, συμπεριλαμβανομένων των Τσιν Σούε Χάου και Κουνλόνγκ – δύο στρατηγικές συνοριακές πόλεις για το εμπόριο και τις μεταφορές με την Κίνα – βασικούς δρόμους και περισσότερα από 100 στρατιωτικά φυλάκια και στρατόπεδα, σύμφωνα με τους μαχητές της αντίστασης που μίλησαν στο CNN, αλλά και τοπικά ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης.
Η αποκοπή αυτών των οδών μεταφοράς έχει αποκόψει μια ζωτικής σημασίας πηγή εσόδων για τη χούντα που έχει υποστεί και διεθνείς κυρώσεις. Η συμμαχία διεκδικεί τον έλεγχο του Τσιν Σούε Χάου και των δρόμων που οδηγούν στην πόλη Μούσε, από την οποία διέρχεται το 98% του συνόλου του διασυνοριακού εμπορίου με την Κίνα, ύψους 2,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο του τρέχοντος έτους, σύμφωνα με στοιχεία της Μιανμάρ.
Στη δυτική πολιτεία Ραχίνε, η ένοπλη ομάδα εθνοτικών μειονοτήτων με την επωνυμία Στρατός Αρακάν επανεκκίνησε τις μάχες μετά την κατάρρευση της προσωρινής εκεχειρίας ενός έτους, ανοίγοντας ένα νέο μέτωπο. Οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις της χούντας συνεχίζονται σε αρκετούς δήμους και η πόλη Πόκταου έχει «μετατραπεί σε εμπόλεμη ζώνη», δήλωσε τοπικός ηγούμενος μοναχός.
Υπάρχουν επίσης αναφορές για λιποτάκτες του στρατού καθώς και για ολόκληρα τάγματα που έχουν παραδοθεί, με την ολική κατάρρευση του καθεστώτος να θεωρείται πλέον θέμα χρόνου
Πηγή: CNN
