Καθώς οι επιθέσεις των ανταρτών Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα πληθαίνουν, η παγκόσμια ζήτηση για έμπειρους και καλά εκπαιδευμένους φρουρούς για την προστασία των πλοίων και των ναυτικών αυξάνεται κατακόρυφα. Η Ερυθρά Θάλασσα και ο Κόλπος του Αντεν αποτελούν πλέον περιοχές υψηλού ρίσκου για την παγκόσμια ναυσιπλοΐα και η ανάγκη για την προστασία των πλοίων είναι μεγάλη.
Η περιοχή είναι γνωστή στους Ελληνες μισθοφόρους που υπηρετούν ως ένοπλοι φρουροί σε εμπορικά πλοία ήδη από το 2007, όταν ο εμφύλιος στη Σομαλία οδήγησε σε έξαρση των περιστατικών πειρατείας. Η κρίση στη Μέση Ανατολή και οι επιθέσεις των Χούθι ως «απάντηση» για τις επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα, ανεβάζουν τον «υδράργυρο» στην περιοχή αλλά και τα μεροκάματα που πληρώνουν οι εταιρείες στο προσωπικό ασφαλείας των πλοίων. Μια δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά που αρκετοί Ελληνες επιλέγουν να κάνουν. Η «Κ» συνομίλησε με έναν από τους πιο έμπειρους Ελληνες φρουρούς με δεκάδες αποστολές στην επίμαχη περιοχή στο «βιογραφικό» του.
Ο Κ.Σ. γεννήθηκε στην Αθήνα και ζει στην Κυπαρισσία. Το 2017, στα 37 του χρόνια υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με ιδιωτική εταιρεία ως ένοπλος φρουρός σε εμπορικά πλοία. Μέχρι τότε, η μοναδική του ενασχόληση με τις Ενοπλες Δυνάμεις ήταν η θητεία του στον Λόχο Ορεινών Καταδρομών του ελληνικού Στρατού. Τον Μάρτιο του ίδιου έτους, έχοντας περάσει μια σύντομη θεωρητική εκπαίδευση, μπάρκαρε για το πρώτο του ταξίδι στην Ερυθρά Θάλασσα και τον Ινδικό Ωκεανό. «Η δουλειά μας είναι να προστατεύουμε το πλοίο, το εμπόρευμα και το προσωπικό» λέει στην «Κ».
Με το δάχτυλο στη σκανδάλη
Οι φρουροί επιβιβάζονται στα πλοία από τα λιμάνια που βρίσκονται κοντά στη ζώνη υψηλού ρίσκου και τα συνοδεύουν μέχρι να βγουν από αυτή. Σε προκαθορισμένα σημεία στην Ερυθρά Θάλασσα ή τον Ινδικό Ωκεανό, βρίσκονται τα «πλωτά». Πρόκειται για παλιά αγκυροβολημένα πλοία που λειτουργούν ως σταθμοί ανεφοδιασμού. «Εκεί βρίσκονται οι αποθήκες οπλισμού. Συνήθως παίρνουμε ημιαυτόματα, ΑΚ-47, Μ-4, Ζάσταβα ή FN, πυρομαχικά, αλεξίσφαιρο και κράνος. Αν συνοδεύεις γιοτ έχεις καλύτερο εξοπλισμό, διόπτρες νυκτός, ασυρμάτους κ.λπ.» λέει ο Κ.Σ.
Οι πλωτοί σταθμοί διαθέτουν και κλίνες όπου μένουν μισθοφόροι διαφόρων εθνικοτήτων περιμένοντας να επιβιβαστούν σε κάποιο πλοίο. «Οταν ξεκινάμε από το Σουέζ σταματάμε στο πλωτό που βρίσκεται στο γεωγραφικό σημείο 17 North. Εκεί παίρνουμε τα όπλα μας. Στο τέλος του ταξιδιού μας αφήνουν στο σημείο 60 East. Εκεί μένουμε για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να έρθει το επόμενο πλοίο».
Ενα φορτηγό ή τάνκερ χρειάζεται περίπου τέσσερις ημέρες για να διασχίσει την επικίνδυνη ζώνη της Ερυθράς Θάλασσας, από το σημείο 17 North μέχρι και τον δίαυλο της Υεμένης. Ολο αυτό το διάστημα, η ομάδα ασφαλείας του πλοίου βρίσκεται κυριολεκτικά με το δάχτυλο στη σκανδάλη. «Εφαρμόζουμε τους κανόνες εμπλοκής σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αν εντοπίσουμε κάποιο πλοιάριο να πλησιάζει απειλητικά ακολουθούμε μια συγκεκριμένη διαδικασία. Το πλοίο χρησιμοποιεί την “κόρνα” του ώστε οι πειρατές να καταλάβουν ότι τους είδαμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε μια φωτοβολίδα και τους δείχνουμε τα όπλα μας. Αν δεν απομακρυνθούν ζητάμε άδεια από τον καπετάνιο για προειδοποιητικές βολές. Μετά στοχεύουμε στις μηχανές ώστε να ακινητοποιήσουμε το πλοιάριο. Αν ανοίξουν και εκείνοι πυρ και έχουμε εμπλοκή, τότε αλλάζει το πράγμα. Περνάμε σε καθεστώς αυτοάμυνας και τότε η κατάσταση γίνεται δύσκολη» αναφέρει ο Κ.Σ. στην «Κ».
Σε κάθε πλοίο επιβαίνουν 3-4 φρουροί. Αυτοί αποτελούν την ομάδα ασφαλείας. Ο πιο έμπειρος είναι ο ομαδάρχης. Οσο το πλοίο περνά την επικίνδυνη ζώνη, ο ομαδάρχης βρίσκεται στη γέφυρα και η ομάδα παρακολουθεί τι συμβαίνει 360 μοίρες γύρω από το πλοίο. «Στα στενά του Μπαμπ ελ Μαντέμπ και τον δίαυλο της Υεμένης πλέουν δεκάδες ψαροκάικα. Κάθε ψαράς έχει και ένα καλάσνικοφ, είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις τον κίνδυνο. Οταν είμαι ομαδάρχης δεν φεύγω από τη γέφυρα μέχρι το πλοίο να βγει στον Ινδικό» λέει ο Κ.Σ. «Οταν περνάμε από τα στενά, τα όπλα τα έχουμε ακουμπισμένα πάνω στα κιβώτια με τις γεμιστήρες κουμπωμένες και φοράμε όλο τον εξοπλισμό μάχης. Πρέπει να είμαστε πάντα έτοιμοι για όλα τα ενδεχόμενα».
Απόπειρα πειρατείας
Οι περισσότερες επιθέσεις γίνονται νωρίς το πρωί ή όταν πέφτει ο ήλιος. Πριν από μερικά χρόνια, ο Κ.Σ. κλήθηκε να αντιμετωπίσει μια δύσκολη κατάσταση στα ανοιχτά του Ομάν. Είχε επιβιβαστεί σε φορτηγό πλοίο από το λιμάνι της πόλης Χουντέιντα της Υεμένης. Καθώς εξέρχονταν τον Κόλπο του Αντεν, παρατήρησαν ένα σκάφος dhow (ξύλινο ψαράδικο) να τους προσεγγίζει. «Μας ακολουθούσε για 4-5 ώρες και όταν έφτασε κοντά, κατέβασε τα skiff που άρχισαν να πλησιάζουν με ταχύτητα. Οταν έπεσαν κάτω από τα 300 μέτρα έριξα μια φωτοβολίδα, αλλά δεν σταμάτησαν. Ζήτησα άδεια από τον καπετάνιο για προειδοποιητικές βολές και έριξα με το Ζάσταβα στα πέντε μέτρα από το σκάφος τους, αναγκάζοντας τους να αλλάξουν πορεία». Λίγους μήνες αργότερα βρέθηκε στον διεθνή δίαυλο της Υεμένης (IRTC) όπου τους ακολουθούσαν επτά dhow και 30 μικρότερα skiff.
«Συνήθως επιτίθενται από τη μία πλευρά του πλοίου. Αν έχεις τα μάτια σου ανοιχτά μπορείς να αμυνθείς αποτελεσματικά» λέει ο Κ.Σ. στην «Κ». «Οι Χούθι εξαπολύουν τρομοκρατικά χτυπήματα, θέλουν να κάνουν ζημιά στο πλοίο. Οι Σομαλοί ενδιαφέρονται κυρίως να το καταλάβουν για να ζητήσουν λύτρα, κάνουν διαφορετικές επιθέσεις. Οι Ιρανοί, όμως, είναι άλλο επίπεδο. Μιλάμε για τακτικό στρατό που διεξάγει καταδρομικές επιχειρήσεις. Οταν έρχονται με ελικόπτερα Μi-8 οπλισμένα με πολυβόλα και ρουκέτες, αφήνεις τα όπλα. Δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις μια τέτοια απειλή».
Ο Κ.Σ. εκτιμά ότι οι επιθέσεις στην περιοχή θα πυκνώσουν ακόμη περισσότερο καθώς πολλές τρομοκρατικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην περιοχή βλέπουν την κρίση ως ευκαιρία. «Από το 2018 μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο, οι Χούθι έκαναν ελάχιστες επιθέσεις. Τώρα μαθαίνουμε ότι αυξάνονται και πάλι τα περιστατικά πειρατείας των Σομαλών. Η κατάσταση θα εκτραχυνθεί και οι εταιρείες ασφαλείας αναζητούν έμπειρους και καλά εκπαιδευμένους φρουρούς για να προστατεύσουν τα πλοία τους». Τα μεροκάματα μπορεί να φτάσουν και τα 300 δολάρια στις «θερμές» περιοχές, όμως, η δουλειά δεν είναι για όλους. «Παλαιότερα υπήρχαν πολλοί Ελληνες φρουροί» λέει ο Κ.Σ., «όμως, τη μερίδα του λέοντος έχουν πλέον οι Ινδοί και οι Σενεγαλέζοι που έρχονται με χαμηλότερα μεροκάματα».
