Ο Ζερόμ Μπαΐλ συμμετείχε για μέρες σε ένα μπλόκο αγροτών έξω από την Τουλούζη, όταν ο Γάλλος πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Ατάλ, έφτασε στο σημείο, ντυμένος με κοστούμι και γραβάτα, για να τους ευχαριστήσει που «έκαναν τη Γαλλία υπερήφανη» και να τους ανακοινώσει ότι θα ικανοποιήσει τα αιτήματά τους.
Μπροστά στα φλας των φωτογράφων και στα απλωμένα μικρόφωνα, ο Μπαΐλ είπε ευθέως στον Γάλλο πρωθυπουργό ότι αντιμετωπίζει την κατάσταση ως έναν αγώνα μεταξύ δύο ομάδων: των εξεγερμένων αγροτών, με επικεφαλής τον ίδιο, και της κυβέρνησης, με επικεφαλής τον Ατάλ. «Δεν μου αρέσει να χάνω», είπε ο Μπαΐλ, ντυμένος σαφώς πιο χαλαρά, με ένα καπέλο του μπέιζμπολ στο κεφάλι. Μόλις άκουσε την ατάκα, το πυκνό πλήθος αγροτών που βρισκόταν γύρω του, γέλασε.
Ο 42χρονος Ζερόμ Μπαΐλ θεωρείται ότι έγινε η «σπίθα» που πυροδότησε τις μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις σε όλη τη Γαλλία. Πλέον, οι αγρότες έφτασαν μέχρι το Παρίσι μέσα στην εβδομάδα μπλοκάροντας αυτοκινητόδρομους και αγνοώντας τις υποσχέσεις του Ατάλ ότι θα τους προστατεύσει από τον «αθέμιτο ανταγωνισμό». Εμφανώς ανικανοποίητοι, οι αγρότες δηλώνουν ότι θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, προτάσσοντας τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος σε όλη τη χώρα.
Ο Μπαΐλ γνωρίζει καλά αυτά τα προβλήματα. Ανέλαβε τη φάρμα δημητριακών και βοοειδών της οικογένειάς του το 2015, αφού αυτοκτόνησε ο πατέρας του, Αλέν, εν μέσω οικονομικών δυσκολιών. «Δεν ήθελα να δω τους φίλους μου να κάνουν το ίδιο πράγμα», είπε σε μια συνέντευξη από το αγρόκτημά του, περίπου 56 χιλιόμετρα από την Τουλούζη.
Το κάλεσμα για μπλόκα
Ο Μπαΐλ ήταν ανάμεσα στους εκατοντάδες αγρότες που διέσχισαν τους δρόμους της Τουλούζης νωρίτερα αυτόν τον μήνα με τα τρακτέρ τους, συμμετέχοντας σε μια διαμαρτυρία που οργάνωσαν τα συνδικάτα.
Οι αγρότες βρίσκονταν στην όμορφη ροζ κεντρική πλατεία της πόλης, όταν έμαθαν ότι η συνάντηση μεταξύ των συνδικαλιστών τους και του νομάρχη δεν είχε αποφέρει κανένα συγκεκριμένο αποτέλεσμα όσον αφορά τα αιτήματά τους. Τότε, φίλοι του Μπαΐλ, του έδωσαν το μικρόφωνο, σε μια προσπάθεια να συσπειρωθεί το απογοητευμένο πλήθος αγροτών.
«Δεν περιμένω άλλο», φώναξε ο Μπαΐλ από το μικρόφωνο και κάλεσε όλους όσοι αισθάνονται περήφανοι για αυτή τη δουλειά να προχωρήσουν σε μπλόκα στους αυτοκινητόδρομους. Δύο ημέρες αργότερα, ένας «στρατός» από τρακτέρ βγήκε στον αυτοκινητόδρομο που συνδέει την Τουλούζη με τα ισπανικά σύνορα, κοντά στην πόλη Καρμπόν, και τον απέκλεισε με μπάλες από άχυρο. Οταν εμφανίστηκε η αστυνομία, ο Μπαΐλ τους ξεκαθάρισε ότι δεν θα φύγει από το σημείο μέχρι να δοθούν συγκεκριμένες λύσεις για τρία βασικά τους αιτήματα.
«Είναι ο μόνος που θα μπορούσε να το κάνει. Εχει το χάρισμα», δήλωσε ο Ζοέλ Τουρνιέ, επίσης αγρότης που συμμετείχε στο εν λόγω μπλόκο.
Με την πάροδο των ημερών, ο αριθμός των αγροτών στο μπλόκο μεγάλωσε και οι δωρεές αυξήθηκαν σημαντικά. Το μπλόκο τους, κάτω από μια αερογέφυρα της εθνικής οδού μετατράπηκε σε στέκι της πόλης, με μουσικές και φαγητό. Είχαν επίσης εγκαταστήσει μια φορητή τουαλέτα και ένα κοντέινερ γεμάτο με άχυρα που χρησίμευε ως κρεβάτι.
Η «συμπάθεια» των Γάλλων στους αγρότες
Οι αγρότες αποτελούν λιγότερο από το 2% του πληθυσμού της χώρας, αλλά καταλαμβάνουν εξέχουσα θέση στο συλλογικό γαλλικό αίσθημα, εν μέρει επειδή η Γαλλία εκβιομηχανίστηκε σχετικά αργά, εκτιμά ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Λυών (Lyon 2), Εντουάρντ Λυντς.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι αγρότες έχουν μια βαθιά «επαναστατική παράδοση» στη Γαλλία. «Οι Γάλλοι τρέφουν πραγματική συμπάθεια για τους αγρότες. Ολοι λένε: “Ο πατέρας ή ο παππούς μου ήταν αγρότης”», πρόσθεσε ο καθηγητής.
Ετσι, ίσως δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι ο Γάλλος πρωθυπουργός, συνοδευόμενος από δύο υπουργούς και έναν νομάρχη, ήρθε στο μπλόκο για να μιλήσει με τους αγρότες και να πιει ένα κόκκινο ποτήρι κρασί. Ενώ οι φίλοι του Μπαΐλ ήταν σοκαρισμένοι, εκείνος παρέμεινε ψύχραιμος.
«Δεν είχε άλλη επιλογή [ο Ατάλ]», είπε, καθισμένος σε ένα γιγαντιαίο λάστιχο τρακτέρ έξω από τον στάβλο του, προσπαθώντας να ξεκουραστεί. Ηταν εξαντλημένος καθώς είχε κοιμηθεί μόνο τρεις ώρες τη νύχτα, ενώ διηύθυνε το μπλόκο και το τηλέφωνό του χτύπαγε συνέχεια από δημοσιογράφους.
Η «νίκη» του μπλόκου και η κριτική
Εξαρχής, ο Μπαΐλ και το μπλόκο στο οποίο συμμετείχε είχαν προτάξει την ανάγκη λύσης για τρία συγκεκριμένα προβλήματα: τη διευκόλυνση της διαδικασίας κατασκευής υδατοδεξαμενών, την παροχή οικονομικής στήριξης στις καλλιέργειες που προσβλήθηκαν από μια ασθένεια και την απόσυρση της επικείμενης αύξησης του κόστους των καυσίμων των τρακτέρ.
Ο Ατάλ δέχθηκε και τα τρία αιτήματα την περασμένη Παρασκευή, οπότε ο Μπαΐλ ανακοίνωσε το τέλος του μπλόκου. Ωστόσο, οι επικεφαλής των ισχυρών αγροτικών συνδικάτων της χώρας συνεχίζουν τις μαζικές κινητοποιήσεις προτάσσοντας τα εθνικά αιτήματα του κλάδου. Ως εκ τούτου, κάποιοι κατηγόρησαν τον Μπαΐλ για εγωιστική στάση ή ακόμα και «ξεπούλημα».
«Θα έπρεπε να τα πάνε τόσο καλά όσο εμείς. Μια μικρή ομάδα φίλων, μέσα σε μια εβδομάδα, έφερε [στο μπλόκο] τον πρωθυπουργό και δύο αξιωματούχους. Δείξαμε ότι μπορείς να κάνεις μεγάλα πράγματα με ανθρώπους που είναι πιστοί και φίλοι. Μπορείς να κάνεις όμορφα πράγματα», λέει ο Τουρνιέ που συμμετείχε στην κινητοποίηση.
Από την πλευρά του, ο Μπαΐλ ανέφερε ότι δεν περίμενε ποτέ να αλλάξει όλο το γεωργικό μοντέλο της Γαλλίας μέσα σε μια εβδομάδα, ούτε τον ενδιαφέρει να ασχοληθεί με την πολιτική, παρά το ξεκάθαρο ταλέντο του στις δημόσιες ομιλίες. «Η ζωή μου είναι εδώ στο αγρόκτημα. Από εδώ ξεκινήσαμε. Τώρα, άλλοι αναλαμβάνουν και ο στόχος είναι να κερδίζονται όλο και περισσότερα αιτήματα», είπε χαρακτηριστικά.
Με πληροφορίες από NYT
