Στις 4 Μαΐου και ενώ η προεκλογική εκστρατεία για τη διπλή κάλπη (ευρωεκλογές και εθνικές) στη Βουλγαρία είχε ξεκινήσει, μια ομάδα ακτιβιστών του ακροδεξιού φιλορωσικού κόμματος Vazrazhdane (Αναγέννηση) πέρασε το μεθοριακό φυλάκιο του Προμαχώνα, με προορισμό ένα ερειπωμένο χωριό των Σερρών, τις Καρυές – Μπάνιστα στα βουλγαρικά. Eφεραν μαζί τους κομματικά λάβαρα και σχεδίαζαν να αποτίσουν φόρο τιμής στον ήρωα του βουλγαρικού έθνους, Γκότσε Ντέλτσεφ, που είχε σκοτωθεί σε εκείνο το σημείο το 1903, σε συμπλοκή της αντάρτικης ομάδας του με απόσπασμα του οθωμανικού στρατού.
Eκτοτε οι Καρυές έχουν καταστεί σημείο αναφοράς, αλλά και σύγκρουσης του βουλγαρικού εθνικισμού και του σλαβομακεδονικού, που έχουν αναγορεύσει τα χαλάσματα του ανύπαρκτου σήμερα χωριού, σε τόπο ιστορικού προσκυνήματος. Ακόμη και σήμερα Σόφια και Σκόπια ερίζουν γύρω από την ταυτότητα του γεννημένου στο Κιλκίς επαναστάτη του 19ου αιώνα και είναι ένα από τα θέματα για τα οποία η νέα πολιτική πραγματικότητα (VMRO) στη Βόρεια Μακεδονία δεν αποδέχεται το Σύμφωνο Φιλίας με τη Βουλγαρία. Οι ελληνικές Αρχές δεν επέτρεψαν την προσέγγιση, επικαλούμενες, όπως γράφτηκε στα βουλγαρικά ΜΜΕ, εν εξελίξει αστυνομική έρευνα στην περιοχή, προκαλώντας αντιδράσεις εκ μέρους των «προσκυνητών», των οποίων ηγείτο υποψήφια στις επικείμενες εκλογές που κατήγγειλε ότι απειλήθηκε με σύλληψη! Το περιστατικό θα περνούσε απαρατήρητο αν δεν γινόταν παραμονές των διπλών εκλογών και το κόμμα το οποίο πρωτοστάτησε δεν καταγραφόταν στις δημοσκοπήσεις ως τρίτο (και σε κάποιες δεύτερο), καταδεικνύοντας τον βαθύ διχασμό της βουλγαρικής κοινωνίας, σε φιλορωσική και φιλοδυτική.
Με σχεδόν δεδομένο ότι και σε τούτη την εκλογική αναμέτρηση, έκτη σε τριάμισι χρόνια(!), η κάλπη δεν προβλέπεται να αναδείξει πλειοψηφία, το ενδιαφέρον της Δύσης εστιάζεται στην άνοδο των κομμάτων, που στον πόλεμο της Ουκρανίας «κοιτάζουν» προς τη Μόσχα· πρώτο το ακροδεξιό της Αναγέννησης και πιο… διακριτικά το Σοσιαλιστικό, που δεν λέει να αποκοπεί από το παρελθόν του (πρώην Κ.Κ).
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις φέρουν ως πρώτο το GERB, του επί δώδεκα χρόνια πρωθυπουργού και πολιτικά εφτάψυχου Μπόικο Μπορίσοφ, με ποσοστό γύρω στο 26%. Ακολουθούν με 15,4% η φιλοδυτική Δημοκρατική Βουλγαρία, το κόμμα ΚΔΕ της τουρκικής μειονότητας συγκεντρώνει 14,9% και κονταροχτυπιέται για την τρίτη θέση με την εθνικολαϊκιστική και φιλορωσική Αναγέννηση, που φέρεται να έχει την προτίμηση του 14,8% του εκλογικού σώματος. Επεται το Σοσιαλιστικό κόμμα με ποσοστό 8,5%. Κάποιες μετρήσεις, ωστόσο, φέρουν την Αναγέννηση ακόμη και στη δεύτερη θέση.
Τι πρεσβεύει όμως αυτό το κόμμα, η Αναγέννηση, και γιατί έχει αποκτήσει δυναμική στη βουλγαρική κοινωνία, σε σημείο που να διεκδικεί ρόλο ρυθμιστή στη συγκρότηση κυβέρνησης στη Σόφια;
Ε.Ε και ΝΑΤΟ…
Στο πρόγραμμά του λέει ότι επιδιώκει την έξοδο από το ΝΑΤΟ, επαναδιαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ενωση, απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων και των ξένων στρατευμάτων από τη Βουλγαρία, σκλήρυνση της στάσης της Σόφιας απέναντι στη Βόρεια Μακεδονία με επίκεντρο τις ιστορικές διαμάχες, διακοπή κάθε βοήθειας σε στρατιωτικό, οικονομικό, διπλωματικό επίπεδο προς την Ουκρανία και ενδυνάμωση των σχέσεών του με αδελφά ακροδεξιά και φιλορωσικά κόμματα της Ευρώπης, πρωτίστως με το γερμανικό AfD. «Θα έχουμε την ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια πραγματική συντηρητική και κυριαρχική ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεν θα επιτρέψουμε να συνεχιστεί το σημερινό κυβερνών φιλελεύθερο – φασιστικό καθεστώς στην Ε.Ε. Οι Γερμανοί φίλοι μας μπορούν να βασίζονται σε εμάς, όπως και όλες οι άλλες ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις με τις ίδιες ιδέες. Η Ενωση είναι δύναμη!», έγραψε στο Facebook ο πρόεδρος του κόμματος Κονσταντίν Κονσταντίνοφ, αναδεικνύοντας τις «αδελφικές» σχέσεις με τους Γερμανούς ακροδεξιούς.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει διχάσει τους Βουλγάρους και παρά τη συστράτευση της απερχόμενης φιλοευρωπαϊκής κυβέρνησης Ντένκοφ με τη Δύση, σε σημαντική μερίδα του πληθυσμού –ιδίως στους συνταξιούχους και τους αγρότες– ο φιλορωσισμός καταγράφεται ισχυρός και αναμένεται να αποτυπωθεί και στις εκλογές.
Η Δύση παρακολουθεί με μεγάλο ενδιαφέρον την άνοδο που καταγράφουν η Αναγέννηση και το Σοσιαλιστικό Κόμμα, που λοξοκοιτάζουν προς το Κρεμλίνο.
Ως εκ τούτου, το ενδιαφέρον Ευρωπαίων και Αμερικανών για το τι θα βγάλει η διπλή κάλπη της 9ης Ιουνίου εμφανίζεται αυξημένο.
Η Βουλγαρία για τη Δύση είναι χώρα – κλειδί για την επιτήρηση της Μαύρης Θάλασσας, αλλά και της εύφλεκτης ζώνης στα ανατολικά Καρπάθια, και είναι αυτός ο λόγος που προκαλεί ανησυχίες η εργαλειοποίηση των φιλορωσικών αισθημάτων στην εκλογική αναμέτρηση. Οι φωνές περί διακοπής της βοήθειας προς την Ουκρανία δείχνουν να βρίσκουν ευήκοα ώτα στη βουλγαρική κοινωνία.
Και τα πράγματα μπορεί να χειροτερέψουν για τη Δύση εάν το φιλορωσικό κόμμα εκτιναχθεί στην κάλπη και διεκδικήσει την επομένη συμμετοχή σε συμμαχική κυβέρνηση ή επηρεάσει τη διακυβέρνηση.
Αναζωπύρωση
Ομως, με «εθνικιστικό καύσιμο» τροφοδοτεί την προεκλογική ατμόσφαιρα στη Βουλγαρία και η άνοδος στη Βόρεια Μακεδονία του εθνικιστικού VMRO, που διακηρύσσει ότι αμφισβητεί τις συμφωνίες της προηγούμενης κυβέρνησης με τη Βουλγαρία και την Ελλάδα. Τα βουλγαρικά κόμματα πλειοδοτούν σε πατριωτισμό και αδιαλλαξία ως προς τη στάση που θα πρέπει να τηρήσει η νέα κυβέρνηση στην ευρωπαϊκή πορεία της Βόρειας Μακεδονίας, την οποία η Σόφια έχει μπλοκάρει αξιώνοντας τη συνταγματική αναγνώριση βουλγαρικής μειονότητας στην επικράτειά της.
Επί του παρόντος, όπως και στα σχεδόν επτά χρόνια κυβερνητικής ρευστότητας, ο πρόεδρος Ρούμεν Ράντεφ παραμένει πυλώνας σταθερότητας, ο άτυπος κυβερνήτης της Βουλγαρίας, ειδικά σε θέματα εξωτερικής πολιτικής, αν και εκ του συντάγματος δεν είναι εξοπλισμένος με τέτοιες εξουσίες.
Μολονότι φροντίζει να εμφανίζεται ως ισορροπιστής στην εξωτερική πολιτική της χώρας του, όλοι γνωρίζουν ότι «αλληθωρίζει» προς τη Μόσχα, γεγονός που κάνει τους Δυτικούς να τον βλέπουν με επιφύλαξη. Δεδομένου ότι η θητεία του Ράντεφ ολοκληρώνεται το 2025, στη Σόφια δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις ότι κινείται ήδη από τώρα στην ίδρυση δικού του κόμματος με την επωνυμία 3η Μαρτίου, επέτειο απελευθέρωσης της Βουλγαρίας από τους Οθωμανούς.
