Αποδυναμωμένο, αλλά όχι «εξαφανισμένο» το φιλοευρωπαϊκό κέντρο, δηλαδή το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ), οι Σοσιαλδημοκράτες (S&D) και οι Φιλελεύθεροι του Renew.
Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα των χθεσινών ευρωπαϊκών εκλογών παρά τη βαριά «ήττα» που υπέστησαν τα κόμματα –που ανήκουν σε αυτές τις ευρωομάδες– στις δύο μεγαλύτερες ευρωπαϊκές χώρες. «Τα αποτελέσματα στη Γαλλία και στη Γερμανία είναι σοκαριστικά», τόνισε στην «Κ» ο πρώην γενικός γραμματέας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Γερμανός Κλάους Βέλε. Ομως, αμέσως μετά έδωσε έμφαση στο ότι η φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία (ΕΛΚ, Σοσιαλιστών και Φιλελευθέρων) συγκεντρώνει συνολικά 403 έδρες, βάσει των πιο πρόσφατων εκτιμήσεων.
Ρόλο «κλειδί» ωστόσο την επόμενη μέρα φαίνεται ότι θα παίξουν οι Πράσινοι, παρά το γεγονός ότι βγαίνουν αποδυναμωμένοι σε σύγκριση με το 2019, καθώς κερδίζουν 52 έδρες. Εάν οι Πράσινοι πουν «ναι» στη συγκρότηση «μεγάλου συνασπισμού» τότε συνολικά θα έχουν 455 έδρες.
«Ηρθε η ώρα για τους Πράσινους να αποδείξουν ότι μπορούν να ενεργήσουν υπεύθυνα», ανέφερε στην «Κ» πηγή από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, που φαίνεται να «ποντάρει» στους 52 Πράσινους ευρωβουλευτές για την εξασφάλιση της επανεκλογής της «εκλεκτής» του για την προεδρία της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, προκειμένου να μη στραφεί προς τα δεξιά και συγκεκριμένα, στη μία εκ των νικητών της χθεσινής βραδιάς, την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι.
Υπέρ μιας τέτοιας προοπτικής θα είναι σίγουρα οι Σοσιαλιστές και Δημοκράτες, που βγήκαν δεύτεροι συγκεντρώνοντας 139 έδρες κυρίως λόγω των ποσοστών που έλαβαν σε Ισπανία και Σουηδία.
Οι Πράσινοι, πάντως, δεν είχαν στηρίξει τη Φον ντερ Λάιεν το 2019, γεγονός που πηγή από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα υπενθυμίζει. Η ίδια πηγή υπογραμμίζει μάλιστα ότι πλέον αποτελεί ευθύνη για εκείνους εάν θα στηρίξουν μια πρόεδρο στη βάση της έως τώρα θητείας της και ενόψει των προκλήσεων της «επόμενης μέρας».
Εως την πρώτη ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο στις 16-19 Ιουνίου, ωστόσο, τα πολιτικά κόμματα θα έχουν αρκετή δουλειά από σήμερα, ώστε να σχηματίσουν τις ευρωομάδες τους.
Ιδιαίτερα κρίσιμο θα είναι το πώς θα εξελιχθεί η ευρωομάδα των Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών του ECR – όπου πλέον με βάση τα χθεσινά εκλογικά αποτελέσματα το μεταφασιστικό κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι θα ηγείται.
Ρόλο «κλειδί» την επόμενη μέρα φαίνεται ότι θα παίξουν οι Πράσινοι, παρά το γεγονός ότι συγκεντρώνουν μικρότερα ποσοστά σε σύγκριση με το 2019.
«Θα είναι κρίσιμο για τη Μελόνι με ποιους θα συνταχθεί», αναφέρει κοινοβουλευτική πηγή, καθώς πιθανή «συμμαχία» για παράδειγμα με το κυβερνών κόμμα του Βίκτορ Ορμπαν (Fidesz) ίσως οδηγήσει μικρότερα κόμματα της ευρωομάδας να αποσκιρτήσουν.
Η ευρωομάδα του ECR φαίνεται ότι συγκεντρώνει 73 έδρες και σίγουρα αποτελεί μεγάλο «στοίχημα» για τη Μελόνι η περαιτέρω ενίσχυσή της.
Θα συμμαχήσει τελικά με την ακροδεξιά ευρωομάδα της Tαυτότητας και Δημοκρατίας ID, μετά και τη χθεσινή ισχυροποίηση της Μαρίν Λεπέν στη Γαλλία; Αν και η ευθεία πρόταση της Λεπέν προς τη Μελόνι ισχύει στο ακέραιο, λίγοι στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο βλέπουν τελικά συνένωση των δύο ευρωομάδων.
Αντιθέτως, κάποια στελέχη του Ευρωκοινοβουλίου προβλέπουν –μετά την εκλογική ενίσχυση της Εναλλακτικής για τη Γερμανία (AfD)– τον σχηματισμό και τρίτης εξτρεμιστικής (alt-right) ευρωομάδας στο επόμενο Ευρωκοινοβούλιο, παρά το γεγονός ότι απαιτούνται συνολικά επτά κράτη-μέλη και 23 ευρωβουλευτές (σ.σ. κριτήρια σχηματισμού ευρωομάδας).
Το ίδιο ισχύει και για την ακροαριστερά, μετά την εκλογική επιτυχία της γερμανικής Συμμαχίας για τη Λογική και τη Δικαιοσύνη (BSW) της Σάρας Βάγκενκνεχτ. Αρκετοί συνομιλητές μας δεν απέκλεισαν τον σχηματισμό ευρωομάδας στη βάση μάλιστα της κοινής τους θέσης για το τέλος της «Πράσινης Συμφωνίας» και μιας εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. κατευνασμού έναντι της Ρωσίας.
Η ενίσχυση των ακραίων κομμάτων αλλάζει κάτι ουσιαστικά στο Ευρωκοινοβούλιο;
Επί της ουσίας, εάν το φιλοευρωπαϊκό κέντρο –που ενισχύθηκε και με τη συμμετοχή των Ευρωπαίων πολιτών που έφτασε το 51%, λίγο παραπάνω από το 2019– συγκροτήσει «μεγάλο συνασπισμό», ελάχιστη επιρροή θα έχουν δυνάμεις των άκρων κατά την επόμενη πενταετία εντός του Ευρωκοινοβουλίου.
Δεν ισχύει το ίδιο όμως για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, όπου ακροδεξιές δυνάμεις σιγά σιγά μετέχουν ή καθοδηγούν ολοένα και περισσότερες κυβερνήσεις.
Με αποδυναμωμένο, μάλιστα, τον γαλλογερμανικό άξονα –μετά και τα χθεσινά αποτελέσματα στις δύο μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης– ήταν κάτι παραπάνω από δικαιολογημένο το «μούδιασμα» στο ημικύκλιο του Ευρωκοινοβουλίου, καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς.
