Η Ιαπωνία δεν ήταν ποτέ ένας προορισμός δυσανάλογα ακριβός για τους ταξιδιώτες της.
Ωστόσο, ο υπερτουρισμός, ιδίως μετά το άνοιγμα των συνόρων λόγω COVID, και το αδύναμο γιεν φαίνεται να αλλάζουν κάπως τα δεδομένα, ωθώντας πολλούς καταστηματάρχες να εξετάσουν τα πλεονεκτήματα της διαφορικής τιμολόγησης των προϊόντων και των υπηρεσιών τους.
«Οι άνθρωποι λένε πως πρόκειται για διάκριση, αλλά πραγματικά μάς είναι δύσκολο να εξυπηρετήσουμε τους ξένους, είναι πέρα από τις δυνατότητές μας», δήλωσε ο Σόγκο Γιονεμίτσου, που διατηρεί εστιατόριο με θαλασσινά στη Σιμππούγια, μία από τις τουριστικές και εμπορικές περιοχές του Τόκιο.
O ίδιος επιμένει πως δεν χρεώνει έξτρα τους τουρίστες, απλώς προσφέρει έκπτωση 1.000 γιεν (6,5 δολαρίων) στους ντόπιους.
«Χρειαζόμαστε το σύστημα αυτό τιμολόγησης για λόγους κόστους», λέει ο Γιονεμίτσου.
Oπως προσθέτει ο Γιονεμίτσου, η συρροή τουριστών δεν έχει να κάνει μόνο με την προσθήκη επιπλέον τραπεζοκαθισμάτων. Για να μπορεί να εξυπηρετεί σωστά τους πελάτες του, να δέχεται παραγγελίες, να χειρίζεται τις κρατήσεις και να εξηγεί στους τουρίστες τα απαραίτητα (από το πώς να ξεχωρίζουν τα σασίμι από τα μαγειρευτά μέχρι το πού να αποθηκεύουν τα προσωπικά τους αντικείμενα), χρειάζεται να προσλάβει περαιτέρω προσωπικό, και μάλιστα αγγλόφωνο. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, «επικρατεί χάος», αναφέρει.
«Κάποιοι μας λένε, “εμείς δεν το κάνουμε αυτό στη χώρα μας”. Oμως, πρέπει να αναλογιστούν πόσο ανεπαρκής είναι η γνώση αγγλικών των Ιαπώνων. Δεν βρισκόμαστε ακόμη στο επίπεδο εκείνο όπου θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε εαυτούς τουριστική δύναμη. Δεν μπορούμε να μιλήσουμε αγγλικά, όμως, από την άλλη, δεν μπορούμε να μην εξυπηρετούμε κιόλας. Είναι πραγματικά ένα μεγάλο άγχος» παραδέχεται.
Σύμφωνα με την Ελίζα Τσαν, αναπληρώτρια διευθύντρια του ερευνητικού κέντρου φιλοξενίας του Κινεζικού Πανεπιστημίου του Χονγκ Κονγκ, η διαφορική τιμολόγηση μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση του υπερτουρισμού.
«Ο ιδιοκτήτης μπορεί να θέλει να διασφαλίσει ότι η ξαφνική αύξηση της τουριστικής ζήτησης δεν θα διώξει όλους τους πιστούς και συχνούς ντόπιους πελάτες του. Το να χρεώνει τους τουρίστες περισσότερο μπορεί να θεωρηθεί μια λύση για αυτό», εξηγεί.
Αν και πρόκειται για ένα νέο φαινόμενο στην Ιαπωνία, η διαφορική τιμολόγηση είναι σχετικά κοινή σε άλλα μέρη του κόσμου. Καθώς οι φθηνότερες τιμές για τους ντόπιους είναι συνήθως αναγεγραμμένες στην τοπική γλώσσα και στο τοπικό νόμισμα, οι τουρίστες συχνά δεν αντιλαμβάνονται καν πως πλήρωσαν περισσότερα.
Στην Ιαπωνία, εναπόκειται σε κάθε επιχείρηση να αποφασίσει αν θέλει να εφαρμόσει διαφορική τιμολόγηση – σε αντίθεση με άλλα κράτη που αυτό συμβαίνει με κρατική παρέμβαση.
Η Ιαπωνία άνοιξε τα σύνορά της πλήρως για τον διεθνή τουρισμό μόλις το φθινόπωρο του 2022, μετά την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών λόγω πανδημίας. Φέτος, λόγω του αδύναμου γιεν, που έχει πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο έναντι του δολαρίου εδώ και δεκαετίες, οι τουρίστες επέστρεψαν – σε μεγάλους αριθμούς.
Οι αφίξεις επισκεπτών στην Ιαπωνία έφτασαν το ρεκόρ των 17,78 εκατ. το πρώτο εξάμηνο του 2024, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία – και βάσει προβλέψεων, αναμένεται να κάνουν ρεκόρ πενταετίας με 31,88 εκατ. τουρίστες.
Ως απάντηση, στο πλαίσιο αντιμετώπισης του μαζικού τουρισμού και ελέγχου των επιπτώσεών του, σε πολλές περιοχές οι πολίτες έχουν αρχίσει να επιβάλλουν –μεταξύ άλλων– τουριστικούς φόρους, πλαφόν στον αριθμό επισκεπτών, ακόμη και απαγόρευση πώλησης αλκοολούχων ποτών.
Πηγή: CNN
