Η σύγκρουση με το Ισραήλ μόλις εισήλθε σε μια «νέα φάση», δήλωσε σήμερα ο ηγέτης της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, υπογραμμίζοντας ότι η ένοπλη σιιτική οργάνωση της οποίας ηγείται δεν πρόκειται να αφήσει αναπάντητη τη δολοφονία του Φουάντ Σουκρ.
Ο Σουκρ, ηγετικό στέλεχος της Χεζμπολάχ, έπεσε νεκρός από ισραηλινά πυρά το βράδυ της Τρίτης στη Βηρυτό. Την ίδια τύχη θα είχε λίγες ώρες αργότερα, τα ξημερώματα της Τετάρτης, και ο επικεφαλής του πολιτικού γραφείου της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγια, έπειτα από χτύπημα των Ισραηλινών στην Τεχεράνη. Εάν δεχθούμε δε ως ενυπόστατα όσα αναφέρουν σε σημερινό τους δημοσίευμα οι New York Times, τότε το χτύπημα αυτό πραγματοποιήθηκε κατά τρόπο… κινηματογραφικό, με βόμβα που είχε τοποθετηθεί κρυφά πριν από περίπου δύο μήνες στον φυλασσόμενο από τους Φρουρούς της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC) χώρο όπου θα διανυκτέρευε ο Χανίγια όταν θα ερχόταν -κάποια στιγμή- στην ιρανική πρωτεύουσα. Σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, ο Χανίγια είχε ξαναμείνει εκεί στο παρελθόν. Όσο για τη βόμβα που τον σκότωσε, εκείνη εκπυρσοκροτήθηκε από απόσταση, όταν έπεσε σήμα (από ποιον;) ότι εκείνος είχε εισέλθει στον χώρο.
«Οι περιβόητες υπηρεσίες πληροφοριών του Ισραήλ, που είχαν ταπεινωθεί στις 7 Οκτωβρίου του 2023 από τη Χαμάς, πήραν αυτήν την εβδομάδα την εκδίκησή τους», γράφουν οι Financial Times, υπογραμμίζοντας ότι «μέσα σε μόλις μία νύχτα, δύο άνδρες που βρίσκονταν στην κορυφή της λίστας των εχθρών του Ισραήλ εντοπίστηκαν και σκοτώθηκαν εκεί όπου ένιωθαν πιο άνετα», ο μεν Χανίγια στην Τεχεράνη, ο δε Σουκρ στη Βηρυτό.
Επί του πρακτέου, έπειτα από ακριβώς 300 ημέρες πολέμου στη Γάζα, η σύγκρουση όχι μόνο συνεχίζεται αλλά και διευρύνεται αποκτώντας ολοένα πιο έντονες περιφερειακές διαστάσεις, χωρίς όμως ακόμη να έχει καταστεί περιφερειακός πόλεμος.
Σύμφωνα με την πλειονότητα των μέχρι τώρα αναλύσεων, η δολοφονία του Ισμαήλ Χανίγια έρχεται μάλιστα να απομακρύνει κάθε προοπτική εκεχειρίας στη Γάζα, καθώς υπονομεύει την πρόοδο που είχε σημειωθεί στις διαπραγματεύσεις που προηγήθηκαν τους περασμένους μήνες με τη διαμεσολάβηση του Κατάρ, της Αιγύπτου και των ΗΠΑ, ενώ παράλληλα απομακρύνεται και το ενδεχόμενο απελευθέρωσης των δεκάδων εν ζωή Ισραηλινών ομήρων που παραμένουν στα χέρια της Χαμάς.
Ο ίδιος ο θανών (Χανίγια) είχε άλλωστε ρόλο σε αυτές τις συνομιλίες ως εκπρόσωπος της Χαμάς.
Οι Αμερικανοί θα ήθελαν, από την πλευρά τους, να κρατήσουν ζωντανή και σε τροχιά ευόδωσης αυτήν τη διαδικασία των συνομιλιών, πράγμα το οποίο θα είναι όμως τώρα πρακτικά πολύ πιο δύσκολο.
Είναι ενδεικτικό ότι τα τελευταία 24ωρα σχεδόν κανείς δεν συζητά πια -ρεαλιστικά- για το ενδεχόμενο ειρήνευσης στη Γάζα. Η ανοιχτή πληγή του παράκτιου παλαιστινιακού θύλακα δείχνει πια σαν να έχει μπει σε δεύτερη μοίρα, καθώς οι συζητήσεις στρέφονται αλλού: στα ιρανικά κενά που επέτρεψαν τη δολοφονία του Χανίγια αλλά και στα ιρανικά αντίποινα που θα πρέπει τώρα να αναμένονται.
Ο επονομαζόμενος «άξονας της αντίστασης» έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται να αφήσει αναπάντητες τις δολοφονίες των Χανίγια και Σουκρ. Ο Νασράλα σήμερα και ο Χαμενεΐ χθες προανήγγειλαν χτυπήματα κατά των Ισραηλινών και, ως εκ τούτου, αυτό που όλοι πια αναμένουν είναι το πού και το πώς θα μπορούσαν να χτυπήσουν το Ιράν και οι proxies του… αλλά και το ποια θα είναι έπειτα η συνακόλουθη ανταπάντηση από την πλευρά των Ισραηλινών.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο εξελίξεων, η χαίνουσα πληγή της Γάζας παραμένει ως εστία ανάφλεξης και πολύνεκρη εκκρεμότητα.
Σύμφωνα με την πλευρά των Παλαιστινίων, τις τελευταίες 300 ημέρες σκοτώθηκαν στην ισοπεδωμένη Λωρίδα της Γάζας περίπου 39.500 άτομα, μεταξύ αυτών περίπου 16.400 παιδιά και σχεδόν 11.000 γυναίκες.
Σύμφωνα με το Ισραήλ από την άλλη πλευρά, οι νεκροί Ισραηλινοί στρατιώτες υπολογίζονται σε σχεδόν 690 από τις 7 Οκτωβρίου του 2023 και έπειτα, με τους περίπου 330 εξ αυτών να έχουν χάσει τη ζωή τους μετά τις 27 Οκτωβρίου οπότε ξεκίνησαν οι χερσαίες στρατιωτικές επιχειρήσεις των IDF στον παράκτιο παλαιστινιακό θύλακα.
Από όποια πλευρά και αν επιλέξει να το προσεγγίσει κανείς, το μέγεθος της καταστροφής και των απωλειών είναι τεράστιο.
Παρά τις βαρύτατες απώλειες ωστόσο, έπειτα από 300 ημέρες πολέμου, δεν διαφαίνονται προοπτικές εκτόνωσης της έντασης. Αντιθέτως, όλοι αναμένουν νέες κλιμακώσεις, που μένει να φανεί όμως εάν αυτήν τη φορά θα είναι πρόσκαιρες και ελεγχόμενες όπως τον περασμένο Απρίλιο ή όχι…
Πάντως ο ίδιος ο Νετανιάχου βλέπει πια τη δημοτικότητά του να ανακάμπτει για πρώτη φορά έπειτα από μήνες, με εφαλτήριο τις δολοφονίες των Ισμαήλ Χανίγια, Σάλεχ αλ-Αρούρι, Μοχάμεντ Ντέιφ, Μαρουάν Ισα, Φουάντ Σουκρ κ.ά. Στο διάγγελμα που απηύθυνε χθες προς τον λαό του Ισραήλ, ο ίδιος μίλησε για «συντριπτικά πλήγματα» κατά των εχθρών, που δεν θα είχαν επιτευχθεί εάν ο πόλεμος στη Γάζα είχε τελειώσει «πρόωρα». Πέρα από τις δολοφονίες των διοικητών της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, υπενθυμίζονται και τα αεροπορικά πλήγματα που εξαπέλυσαν οι Ισραηλινοί τον Ιούλιο κατά των Χούθι στο λιμάνι Χοντέιντα της Υεμένης.
«Οι δολοφονίες ωστόσο από μόνες τους δεν προωθούν τίποτα», γράφει ο Γιόσι Βέρτερ στη Haaretz… Για να μπορέσει να υπάρξει προοπτική, θα πρέπει να συνοδευτούν, παράλληλα, κι από ένα υλοποιήσιμο πλάνο για την επόμενη μέρα στη Γάζα αλλά και ευρύτερα στις σχέσεις του Ισραήλ με τους γείτονες…
Προς το παρόν πάντως, το μόνο που έχουμε ως δεδομένο έπειτα από 300 ημέρες πολέμου… είναι ο πόλεμος και η (κλιμακούμενη;) συνέχισή του.
