«Ενώ ο Ντόναλντ Τραμπ πέρασε την Πέμπτη στο Μίσιγκαν μιλώντας για το μπέικον, τους ανεμόμυλους, τον Αλ Καπόνε, τους τρανς μποξέρ, τον πυρηνικό πόλεμο και, φυσικά, το μέγεθος του πλήθους του, η Κάμαλα Χάρις και ο Τιμ Γουόλς έδιναν συνέντευξη στο CNN που ήταν… ριζοσπαστικά φυσιολογική», σχολιάζει ο Ντέιβιντ Σμιθ του Guardian, συνοψίζοντας μία καταρχήν εντύπωση για την πολυαναμενόμενη πρώτη τηλεοπτική συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης μετά την εξασφάλιση του χρίσματος των Δημοκρατικών.
Η Χάρις και ο υποψήφιος αντιπρόεδρός της κάθισαν ενώπιον της Ντάνα Μπας του CNN, στο περιθώριο της περιοδείας της στην Τζόρτζια, μια πολιτεία-κλειδί στις νότιες ΗΠΑ.
Η συνολική διάρκεια της συνέντευξης, διανθισμένη με εικόνες από την προεκλογική εκστρατεία και διαφημιστικά διαλείμματα, ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη στον τηλεοπτικό χρόνο από την πραγματική συνέντευξη.
Η Χάρις και ο Γουόλς αντεπεξήλθαν «μη θεαματικά, αλλά επαρκώς», σχολιάζει το The Hill, σημειώνοντας πως η Μπας, από την πλευρά της, παρότι πίεσε σε κάποια ζητήματα την υποψήφια πρόεδρο, συνολικά υιοθέτησε έναν ήπιο τόνο που πιθανώς θα πυροδοτήσει τις διαμαρτυρίες των Ρεπουμπλικανών.
Ακριβώς όπως και πριν από μία εβδομάδα στο εθνικό συνέδριο των Δημοκρατικών, η αντιπρόεδρος εμφανίστηκε «άνετη και συγκροτημένη, στιβαρή, αλλά και… χλιαρή, κάνοντας τα απολύτως απαραίτητα για να μη βλάψει την υποψηφιότητά της», λέει ο Σμιθ.
Αναγκαίες στροφές ή «παλινωδίες»;
Οπως σημειώνει το The Hill, η Χάρις έχει ένα προφανές τρωτό σημείο, την τάση της να αλλάζει θέσεις, κάτι που έχει προκαλέσει προβληματισμό για την πολιτική της, αλλά και τις αιτιάσεις των Ρεπουμπλικανών που της προσάπτουν αντιφάσεις και παλινωδίες.
«Οι αξίες μου δεν έχουν αλλάξει» αντεπιτέθηκε η ίδια, επικαλούμενη σειρά επιχειρημάτων για να κατευνάσει τις επικρίσεις.
Η Χάρις επανέλαβε τη θεμελιώδη πεποίθησή της ότι η κλιματική αλλαγή είναι ένας πραγματικός και υπάρχων κίνδυνος. Τόνισε επίσης τα πιο επιθετικά στοιχεία του παρελθόντος της για τη μετανάστευση, ανατρέχοντας στη θητεία της ως γενικής εισαγγελέως της Καλιφόρνιας, όταν άσκησε δίωξη κατά μελών συμμοριών που κατηγορούνταν για εμπορία ανθρώπων.
Ωστόσο, όταν η Μπας την πίεσε για επιμέρους λεπτομέρειες σε «γκρίζα» ζητήματα, η Χάρις δεν φάνηκε να ανταποκρίνεται επαρκώς, σχολιάζει η ανάλυση του αμερικανικού ιστότοπου.
Συγκεκριμένα, ερωτηθείσα αν σκοπεύει να απαγορεύσει το fracking (την υδραυλική ρωγμάτωση, μέθοδο εξόρυξης υδρογονανθράκων για την οποία υπάρχουν αντιδράσεις), η ίδια απάντησε αρνητικά, αναιρώντας ουσιαστικά την πρότερη θέση της.
«Οχι, και το ξεκαθάρισα αυτό σε ντιμπέιτ το 2020, ότι δεν θα απαγόρευα το fracking. Μπορούμε να πιστεύουμε και να να αναπτύσσουμε ακμάζουσα οικονομία, βασισμένη σε καθαρές μορφές ενέργειας, χωρίς να απαγορεύσουμε την υδραυλική ρωγμάτωση», σημείωσε η αντιπρόεδρος, παρότι το 2019 είχε είχε ταχθεί εναντίον της μεθόδου αυτής, λέγοντας πως «δεν υπάρχει αμφιβολία» πως θα το απαγορεύσουμε.
Αντιστοίχως, ερωτηθείσα για το αν εξακολουθεί να πιστεύει, όπως είχε διαμηνύσει κατά τη διάρκεια των προκριματικών του 2020, ότι οι παράτυπες διελεύσεις των συνόρων θα πρέπει να αποποινικοποιηθούν, η Χάρις απάντησε: «Πιστεύω ότι θα πρέπει να υπάρχουν συνέπειες».
«Ενώ η Χάρις απέφυγε σε μεγάλο βαθμό τον αμυντικό τόνο που υιοθέτησε σε προηγούμενες συνεντεύξεις, είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι οι απαντήσεις της έπεισαν πολλούς από τους επικριτές της», καταλήγει το The Hill.
Από την πλευρά του, ο Guardian σχολίασε: «Το ξέρουμε όλοι, κάποιες πολιτικές πρέπει να αλλάξουν ή να γίνουν… ασαφείς αν πρέπει να κερδίσουμε ψήφους στις κρίσιμες πολιτείες».
Η «σκιά» του Μπάιντεν
Στην 27λεπτη συνέντευξη η Χάρις εμφανίστηκε πολύ πιο άνετη στο να αναδείξει το έργο του Μπάιντεν απ’ ό,τι τη δική της ιστορική υποψηφιότητα ως της πρώτης μαύρης γυναίκας που λαμβάνει το χρίσμα. Η αφοσίωση αυτή στον πολιτικό προϊστάμενό της εκτιμάται ιδιαιτέρως από τους Δημοκρατικούς ψηφοφόρους, ωστόσο, ίσως αποδειχτεί μπούμερανγκ αν οι Ρεπουμπλικανοί την εργαλειοποιήσουν, παρουσιάζοντας τη Χάρις ως συνέχεια του Μπάιντεν, σχολιάζει ο Guardian.
Η αντιπρόεδρος έκανε μνεία στην «ανιδιοτέλεια» του Αμερικανού προέδρου στο να υπηρετεί τον αμερικανικό λαό, εγκωμιάζοντας την «ευφυΐα», την «κρίση» του και τη «διάθεσή» του. «Αντιθέτως, ο Tραμπ δεν διαθέτει τίποτα από αυτά» σημείωσε, υποστηρίζοντας πως η Ιστορία θα κρίνει αν η προεδρία Μπάιντεν υπήρξε «μετασχηματιστική» για τη χώρα.
Σε ανθρώπινο επίπεδο, η Χάρις περιέγραψε σε πιο προσωπικό τόνο το τηλεφώνημα του Μπάιντεν με το οποίο την ενημέρωνε πως θα αποσυρθεί από την κούρσα.
Οπως είπε, οι μικρές ανιψιές της που βρίσκονταν μαζί της στο σπίτι είχαν μόλις φάει τηγανίτες όταν τηλεφώνησε ο πρόεδρος. Η Χάρις τον ρώτησε αν ήταν σίγουρος για την απόφασή του και εκείνος απάντησε πως ήταν.
«Η πρώτη μου σκέψη δεν αφορούσε εμένα (σ.σ. για το αν θα τη στήριζε ως διάδοχό του), για να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Η πρώτη μου σκέψη ήταν γι’ αυτόν», πρόσθεσε.
Παρ’ όλα αυτά, υπήρξαν κάποια ανεπαίσθητα, υφέρποντα δείγματα αποστάσεων από την πολιτική του.
Ερωτηθείσα αν θεωρεί τα «Bidenomics» (την οικονομική πολιτική του Μπάιντεν) επιτυχία, απέφυγε να απαντήσει ευθέως. Αντ’ αυτού, επισήμανε τα πιο δημοφιλή στοιχεία του οικονομικού προγράμματος της κυβέρνησης Μπάιντεν, όπως το πλαφόν στο κόστος συνταγογραφούμενων φαρμάκων για τους ηλικιωμένους και την ενίσχυση της απασχόλησης στον βιομηχανικό τομέα.
Ανοιγμα σε «γκρίζες ζώνες» και… Ρεπουμπλικανούς
Οι εκλογές ενδέχεται να κριθούν από μια μικρή μερίδα αναποφάσιστων ψηφοφόρων επτά κρίσιμων πολιτειών.
Η Χάρις επιχείρησε εμφανώς να προσελκύσει τους ψηφοφόρους του μεσαίου χώρου – και εκείνους που κλίνουν προς τους Ρεπουμπλικανούς, αλλά έχουν σοβαρούς ενδοιασμούς για τον τέως πρόεδρο Τραμπ.
Απευθυνόμενη σε εθνικό ακροατήριο και όχι σε μια συγκέντρωση των υποστηρικτών της, η Χάρις φρόντισε επίσης να κάνει άνοιγμα στους Ρεπουμπλικανούς που είχαν υποστηρίξει τη Νίκι Χέιλι – η οποία εγκατέλειψε προ μηνών την κούρσα, τασσόμενη στο πλευρό του μέχρι πρότινος εσωκομματικού αντιπάλου της, Ντόναλντ Τραμπ.
Στο πλαίσιο αυτό, ερωτηθείσα αν θα διόριζε κάποιον Ρεπουμπλικανό στο υπουργικό της συμβούλιο, η Χάρις απάντησε θετικά, διευκρινίζοντας πως δεν έχει κάποιον συγκεκριμένο υπόψη.
«Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό. Εχω περάσει την καριέρα μου υποστηρίζοντας την πολυμορφία απόψεων», σημείωσε. «Και νομίζω ότι θα ήταν προς όφελος του αμερικανικού κοινού ένας Ρεπουμπλικανός μέλος του υπουργικού συμβουλίου μου».
Ο Γουόλς ξεπέρασε (κάποιους) σκοπέλους
Η απόφαση της προεκλογικής εκστρατείας της Χάρις να δώσει κοινή συνέντευξη με τον Γουόλς προκάλεσε επικρίσεις, ιδίως από τους συντηρητικούς, οι οποίοι υποστήριξαν ότι η υποψήφια πρόεδρος θα έπρεπε να είχε παραχωρήσει ατομική συνέντευξη.
Υπάρχει, ωστόσο, μακρά ιστορία στην παραχώρηση κοινών συνεντεύξεων από δύο άτομα που βρίσκονται στο προεδρικό ψηφοδέλτιο ενός κόμματος.
Συνολικά, δεν ήταν ούτε εξαιρετική, αλλά ούτε και κακή η εμφάνιση του υποψήφιου αντιπροέδρου, σχολιάζει το The Hill.
O κυβερνήτης της Μινεσότα ρωτήθηκε για ένα παλιότερο σχόλιό του, όπου υποστήριζε ότι είχε πολεμήσει στο Ιράκ, ενώ δεν έχει βρεθεί ποτέ στο πεδίο της μάχης.
Ο ίδιος, αν και δεν απέφυγε τις περιστροφές, κατέληξε πως «μιλάω με ειλικρίνεια» και ότι ο κόσμος «ξέρει πού είναι η καρδιά μου», παραδεχόμενος ωστόσο πως η σύζυγός του, καθηγήτρια αγγλικών, του έχει πει πως «η χρήση της γλώσσας μου δεν είναι πάντα σωστή».
Ο Γουόλς απάντησε με παρόμοιο τρόπο σε ερώτηση σχετικά με το είδος της θεραπείας γονιμότητας που είχαν κάνει ο ίδιος και η σύζυγός του Γκουέν, αν και στο θέμα αυτό φάνηκε να βρίσκεται σε πιο στέρεο έδαφος.
Ισως η καλύτερη στιγμή του Γουόλς ήταν όταν ρωτήθηκε για τη συναισθηματική αντίδραση των παιδιών του στην ομιλία του στο συνέδριο των Δημοκρατικών, ιδίως του γιου του Γκας. Ο ίδιος μίλησε με εμφανή συγκίνηση για την ευγνωμοσύνη του που «ο γιος μου ένιωσε περήφανος για εμένα».
Σε ασφαλή, αλλά ρηχά νερά
Η λακωνικότητά της στο σχόλιο Τραμπ πως «έγινε μαύρη για εκλογικούς λόγους», όπου η ίδια απάντησε «τα ίδια και τετριμμένα, επόμενη ερώτηση, παρακαλώ», ίσως αποτελεί ένδειξη για τη στρατηγική της στο προεδρικό ντιμπέιτ του επόμενου μήνα: να περιορίσει τον Τραμπ με σύντομες, κοφτές και αιχμηρές απαντήσεις, προχωρώντας στη συνέχεια στη δική της πιο αισιόδοξη, μελλοντική ατζέντα – στρατηγική που ο Guardian χαρακτηρίζει χαριτολογώντας «Γλυκέ μου, συρρίκνωσα τον Τραμπ».
«Η πρώτη συνέντευξη της αντιπροέδρου Καμάλα Χάρις χθες, Πέμπτη, ήταν αξιοσημείωτη κυρίως για το πόσο συνηθισμένη φάνηκε», σχολιάζει ο Ντέιβιντ Μπόντερ του Associated Press, συγκρίνοντάς την προφανώς με τον τρόπο που εξελισσόταν η προεκλογική κούρσα μεταξύ Τραμπ και Μπάιντεν πριν από την αποχώρηση του δεύτερου.
Ακριβώς όπως και η ομιλία της στο συνέδριο, η Χάρις απείχε μακράν από τα συνθήματα, τις μεγαλοστομίες και τις πομπώδεις εξαγγελίες στις οποίες είχε εστιάσει η Χίλαρι Κλίντον πριν από οκτώ χρόνια. Σύμφωνα με τον Guardian, υιοθετεί μια προσέγγιση «όχι λόγια, πράξεις». «Αυτό άφησε τους τηλεθεατές κάπως μπερδεμένους για το πώς θα διαφέρει μια κυβέρνηση της Χάρις από αυτήν του Μπάιντεν. Ωστόσο, οι πολίτες ίσως να μην έχουν καμία αμφιβολία πως οι Χάρις και Γουόλς εκπροσωπούν μια επιστροφή στην πολιτική της κανονικότητας», σημειώνει το δημοσίευμα.
Η συνέντευξη των Χάρις – Γουόλς στο CNN «δεν θα μπει σε κανένα hall of fame για την τέχνη της πολιτικής πειθούς – αλλά ούτε και στο hall of shame», σχολιάζει το The Hill, υποστηρίζοντας πως αντεπεξήλθαν στην πρόκληση μιας σημαντικής συνέντευξης, χωρίς να προκαλέσουν ζημιά στη δυναμική τους.
Οπως το θέτει ο Σμιθ του Guardian, οι Χάρις και Γουόλς φάνηκε να πέρασαν το τεστ προσωπικότητας που συμπυκνώνεται σε ένα παλιό δίλημμα της αμερικανικής πολιτικής: με ποιον υποψήφιο θα πίνατε μια μπίρα; «Η Χάρις και ο Γουόλς μοιάζουν με το ζευγάρι με το οποίο θα μπορούσαμε να μοιραστούμε κέικ και καφέ στο πάρτι γενεθλίων των παιδιών μας. Δεν μπορεί να πει κανείς το ίδιο για τον Tραμπ και τον Βανς», σχολιάζει αιχμηρά ο Σμιθ.
Πηγή: The Hill, Associated Press, Guardian
