Από τις 21 Ιουλίου, την ημέρα που ο Τζο Μπάιντεν παραιτήθηκε από την κούρσα για την επανεκλογή του παραδίδοντας τη σκυτάλη στην Κάμαλα Χάρις, η Δημοκρατική αντιπρόεδρος πολιορκούνταν από όλα τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης για μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη. Oσο περνούσε ο καιρός χωρίς θετική ανταπόκριση, ο Ντόναλντ Τραμπ και το επιτελείο του εκμεταλλεύονταν τον δισταγμό της για να την εμφανίσουν ως μια αδύναμη υποψήφια που κρύβεται, θυμίζοντας το επικοινωνιακό Βατερλώ του 2020, όταν η τότε γερουσιαστής Καλιφόρνιας διεκδίκησε ανεπιτυχώς το προεδρικό χρίσμα.
Μπορεί να της πήρε κοντά 40 ημέρες, αλλά η Κάμαλα Χάρις αποφάσισε να κατεβεί στο σκληρό πεδίο των τηλεοπτικών συνεντεύξεων, κάνοντας την αρχή με το CNN. Eχοντας απέναντί της την έμπειρη δημοσιογράφο Ντάνα Μπας, επέλεξε να φέρει μαζί της τον υποψήφιο αντιπρόεδρο Τιμ Γουόλτς, ο οποίος στο μεγαλύτερο μέρος της συνέντευξης αρκούνταν να συνηγορεί με νεύματα. Η όλη εκπομπή κράτησε 27 λεπτά, αλλά ο πραγματικός χρόνος της συζήτησης ήταν σημαντικά μικρότερος, αν ληφθούν υπόψη τα βίντεο και οι διαφημίσεις.
Γενικά θετική ήταν η εκτίμηση των αμερικανικών μίντια ότι η Χάρις εμφανίστηκε τόσο συγκροτημένη όσο και συγκρατημένη, αποφεύγοντας τα λάθη, αλλά και χωρίς να αποκομίσει ιδιαίτερα κέρδη. Σαν να αντιμετώπιζε την πρώτη της συνέντευξη μετά το συνέδριο των Δημοκρατικών σαν ένα είδος προθέρμανσης ενόψει της αναμέτρησης με τον Τραμπ, στο ντιμπέιτ στις 10 Σεπτεμβρίου, στο δίκτυο ABC.
Ως προς τα πολιτικά μηνύματα που εξέπεμψε η συνέντευξη, κεντρικό μέλημα της Χάρις φαίνεται να ήταν η αποδόμηση των επιθέσεων από το στρατόπεδο Τραμπ, που πασχίζει να την τοποθετήσει προς το αριστερό άκρο του πολιτικού φάσματος. Υπό αυτό το πρίσμα, υιοθέτησε εξ ολοκλήρου την πολιτική κληρονομιά του Τζο Μπάιντεν, τόνισε ότι οι παράτυποι μετανάστες «πρέπει να υφίστανται νομικές συνέπειες», δεσμεύτηκε ότι δεν θα απαγορεύσει, αν εκλεγεί πρόεδρος, την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου με την αμφιλεγόμενη τεχνική της υδραυλικής ρωγμάτωσης και αντιτάχθηκε στις προτάσεις για επιβολή εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ.
Σκληρότερες θέσεις στο μεταναστευτικό και δέσμευση για υπεράσπιση του Ισραήλ – Προβάδισμα τεσσάρων μονάδων έναντι του Τραμπ.
Η πρόθεσή της να δώσει τη μάχη για την προσέλκυση μετριοπαθών Ρεπουμπλικανών από τις θέσεις του Κέντρου έγινε ευδιάκριτη, όταν ρωτήθηκε κατά πόσο θα συμπεριελάμβανε στην κυβέρνησή της πολιτικό από την αντίπαλη παράταξη. «Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να δημιουργούμε συναινέσεις», υπογράμμισε η υποψήφια των Δημοκρατικών, για να καταλήξει ότι «θα ήταν προς όφελος των Αμερικανών πολιτών να υπάρξει ένας Ρεπουμπλικανός στις γραμμές της κυβέρνησης». Η αυτοσυγκράτησή της δοκιμάστηκε με επιτυχία όταν η δημοσιογράφος την κάλεσε να σχολιάσει πρόσφατη ειρωνική τοποθέτηση του Τραμπ, ο οποίος την κατηγόρησε ότι ανακάλυψε πως είναι μαύρη μόνο για τις ανάγκες της προεκλογικής εκστρατείας της. «Πάλι το ίδιο, βαρετό ρεφρέν. Αλλη ερώτηση, παρακαλώ», αρκέστηκε να απαντήσει.
Παρότι η Χάρις υπερασπίστηκε χωρίς «ναι μεν αλλά» όλες τις πλευρές της πολιτικής Μπάιντεν –κάτι φυσικό, αφού όλη αυτή την περίοδο ήταν αντιπρόεδρός του– επιχείρησε να εμφανιστεί ως η εγγύηση για το πέρασμα σε ένα νέο λιγότερο τοξικό κεφάλαιο της αμερικανικής πολιτικής ιστορίας. Σε κάποιο σημείο της συνέντευξης κάλεσε το εκλογικό σώμα «να γυρίσουν τη σελίδα της τελευταίας δεκαετίας», η οποία βρισκόταν, κατά την εκτίμησή της, «σε αντίθεση με το πνεύμα της χώρας μας». Βεβαίως, επέρριψε τις ευθύνες γι’ αυτό βασικά στον Ντόναλντ Τραμπ, κατηγορώντας τον ότι «δίχασε το έθνος», ωστόσο, όπως σημειώνουν οι New York Times, δεν μπορεί να αποφύγει κανείς τον συνειρμό ότι κατά την εν λόγω δεκαετία ο Τζο Μπάιντεν ήταν είτε αντιπρόεδρος είτε πρόεδρος της χώρας. Σχολιάζοντας τη συνέντευξη με τον συνήθη τρόπο του, ο Τραμπ δήλωσε: «Είμαι τόσο ανυπόμονος να συμμετάσχω στο ντιμπέιτ με τη συντρόφισσα Κάμαλα Χάρις και να αποδείξω πόσο απατεώνισσα είναι».
Τελευταία δημοσκόπηση της Ipsos εμφανίζει τη Χάρις να προηγείται με 45% έναντι 41% σε εθνική κλίμακα, έχοντας μεγάλο προβάδισμα (49% έναντι 36%) σε γυναίκες και ισπανόφωνους. Στις επτά διαφιλονικούμενες πολιτείες, ο Τραμπ εμφανίζεται να προηγείται με 45% έναντι 43%.
Πηγή: REUTERS, A.P.
