Πρώτη φορά συνάντησα τον Αλέξη Γιαννούλια στις αρχές του 2013, σε εκδήλωση για την ορκωμοσία του Μπαράκ Ομπάμα. Κάτι έλεγε στον Τζο Μπάιντεν και στoν Τσακ Σούμερ και γελούσαν με την ψυχή τους. Παρά τη σπουδαία διαδρομή του –που είχα με προσοχή παρακολουθήσει– δεν μπορούσε να μη μου κάνει εντύπωση η σιγουριά με την οποία στεκόταν ανάμεσα σε δύο από τους πιο ισχυρούς άνδρες της Αμερικής. Οταν μιλήσαμε πριν από λίγες ημέρες δεν θυμόταν ούτε το περιστατικό, ούτε φυσικά το αστείο που τους έλεγε τότε. Θυμήθηκε όμως τι είπε πιο πρόσφατα στην Κάμαλα Χάρις και την έκανε να ξεκαρδιστεί στα γέλια, όταν την υποδέχθηκε στο αεροδρόμιο του Σικάγου για το συνέδριο του Δημοκρατικού Κόμματος. «Πάντα μου λέει ότι γερνάμε κι εγώ κάνω ότι δεν ακούω. Οταν με είδε με τις πατερίτσες και μου ευχήθηκε περαστικά, εγώ της είπα ότι αυτή τη φορά έχει δίκιο: δεν είμαι τελικά τόσο νέος όσο θέλω να πιστεύω. Και αυτό που χρειάζομαι επειγόντως είναι διακοπές στην Κρήτη για να γίνω αμέσως καλά».
Ο 48χρονος Αλέξης Γιαννούλιας, υπουργός Εσωτερικών του Ιλινόι, «ένας από τους πιο αξιόλογους νέους ανθρώπους που έχω γνωρίσει», όπως τον χαρακτήρισε το 2006 ο Μπαράκ Ομπάμα, μιλάει στην «Κ» για τη νέα δυναμική που προσέδωσε στο Δημοκρατικό Κόμμα η ανάληψη του χρίσματος από την Κάμαλα Χάρις και για το σημερινό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα που, όπως περιγράφει, είναι μη αναγνωρίσιμο πια.
Αναφέρεται στην ελληνική κληρονομιά που τον καθόρισε, στην οικογένειά του που του δίνει κίνητρο, στη μητέρα του που παραμένει το πρότυπό του και δεσμεύεται ότι θα συνεχίσει να παλεύει πολιτικά για να κάνει τη ζωή των Αμερικανών ευκολότερη και τον κόσμο που θα κληρονομήσουν οι κόρες του καλύτερο.
– Oλοκληρώθηκε πρόσφατα το συνέδριο των Δημοκρατικών στην πόλη σας. Τι δυναμική νομίζετε προσέδωσε η απόφαση του Τζο Μπάιντεν να παραδώσει τη σκυτάλη στην Κάμαλα Χάρις;
– Η δυναμική που δημιουργήθηκε ήταν εντυπωσιακή και η τόνωση του ηθικού εμφανής παντού. Στους εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές που εγγράφονται στην εκστρατεία, στα γεμάτα στάδια, στα εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια που συγκεντρώθηκαν και ασφαλώς στις ίδιες τις δημοσκοπήσεις. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν έχει αντιμετωπίσει ξανά υποψήφιο όπως η Κάμαλα Χάρις. Προσφέρει ένα θετικό μήνυμα, την ώρα που ο ίδιος εξακολουθεί να εκτοξεύει μίσος.
Δύο μήνες είναι ακόμη πολύς χρόνος, αλλά η αντιπρόεδρος Χάρις έχει τη δυναμική και πιστεύω τη φόρμουλα για να νικήσει τον Τραμπ.
– Το αγαπημένο παιδί του Σικάγου –ο φίλος και μέντοράς σας Μπαράκ Ομπάμα– έπαιξε καθοριστικό ρόλο στις εργασίες του συνεδρίου. Θα μπορούσατε να συγκρίνετε την ενέργεια σε αυτό το συνέδριο με εκείνη του 2008, όταν ο Ομπάμα ήταν υποψήφιος;
– Οι στιγμές που ζήσαμε στο United Center ήταν συναρπαστικές. Ακόμη πιο δυνατές από την εποχή που έπαιζε μέσα σε αυτό το στάδιο ο Μάικλ Τζόρνταν. Το να βλέπεις τον Ομπάμα να μεταλαμπαδεύει την ελπίδα στη Χάρις ήταν κάτι πραγματικά ξεχωριστό. Το κόμμα έχει πια κίνητρο και αναγεννάται με τρόπο που πράγματι μου θυμίζει το 2008. Σε πρωτόγνωρα πολωμένες συνθήκες, το Δημοκρατικό κόμμα εκπέμπει ενότητα. Τρεις πρόεδροι –Μπάιντεν, Ομπάμα και Κλίντον– και τρεις πρώτες κυρίες στο πλευρό της Χάρις. Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν μπόρεσε να πείσει ούτε τη σύζυγό του να μιλήσει γι’ αυτόν στο Μιλγουόκι.
– Κατά τη διάρκεια της πρώτης εκστρατείας σας το 2006, αλλά και της εκστρατείας σας για τη Γερουσία το 2010, ήρθατε αντιμέτωπος με μετριοπαθείς Ρεπουμπλικανούς. Υπάρχουν ακόμη αυτού του είδους οι Ρεπουμπλικανοί ή ο Ντόναλντ Τραμπ άλλαξε το κόμμα με τρόπο που να είναι μη αναγνωρίσιμο;
– Το σημερινό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι αυτό που έχει αφορίσει την οικογένεια Μπους, τον Τσέινι και τους υποψηφίους του για προεδρία και αντιπροεδρία το 2012 (Μιτ Ρόμνεϊ και Πολ Ράιαν). Ο Ερικ Κάντορ, ο Κέβιν Μακάρθι και ο Ανταμ Κίνζινγκερ –όλοι όσοι αναδείχθηκαν με το Tea Party– έχουν παραγκωνιστεί επειδή δεν ήταν αρκετά σκληροί. Το κόμμα του Ρέιγκαν σήμερα κλείνει το μάτι στη Ρωσία. Το κόμμα που καυχιόταν για την απήχηση που είχε στους αποφοίτους πανεπιστημίου, σήμερα απαγορεύει βιβλία. Και το κόμμα που είχε κάποια χαρακτηριστικά υπέρ της επιλογής, είναι το κόμμα που ανέτρεψε το «Roe v Wade» και αυτό που επιδιώκει να τιμωρήσει τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν άμβλωση.
– Μόλις αναφερθήκατε στην άμβλωση και έχετε αναλάβει πρωτοβουλίες ως υπουργός Εσωτερικών του Ιλινόι, οι οποίες προστατεύουν το δικαίωμα της γυναίκας στην επιλογή. Πόσο πιστεύετε ότι αυτό το θέμα θα επηρεάσει την προεδρική κούρσα;
– Είναι τεράστιο θέμα. Είδαμε την επίδραση που είχε στις εκλογές του 2022 και αυτό που καταλαβαίνουμε από τις συνεχώς μεταβαλλόμενες και αντικρουόμενες δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ είναι ότι ανησυχεί βαθύτατα γι’ αυτό.
Πέρα από το συνταγματικό δικαίωμα στην άμβλωση, η ανατροπή του «Roe v Wade» έδειξε ότι η ριζοσπαστική Δεξιά έχει ένα σαφές πρόγραμμα ανατροπής και άλλων δικαιωμάτων – γάμος ομοφύλων και ίσως ακόμη και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Είναι μια απειλή που ολοένα και περισσότεροι ψηφοφόροι, ιδιαίτερα νέοι, λαμβάνουν στα σοβαρά.
– Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια από τώρα;
– Αν μάθαμε κάτι από την καμπάνια του 2024 είναι ότι ο προγραμματισμός σε βάθος χρόνου δεν είναι χρήσιμος. Ξέρω ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι για να αποκαταστήσω την εμπιστοσύνη στην κυβέρνησή μας και τη δημοκρατία μας. Θα συνεχίσω να εργάζομαι για να αποδείξω ότι η κυβέρνηση μπορεί να κάνει τις ζωές των ανθρώπων καλύτερες και ότι διασφαλίζουμε ότι κανένας από τους Αμερικανούς συμπατριώτες μας δεν θα μείνει πίσω. Σε 10 χρόνια από τώρα σίγουρα θα παλεύω για να αφήσω στις κόρες μου έναν καλύτερο κόσμο από αυτόν που γεννήθηκα.
Η ελληνική κληρονομιά είναι ο λόγος που πιστεύω στην υπόσχεση της Αμερικής. Είναι αδύνατον να ξεχάσω τις προκλήσεις που έπρεπε να ξεπεράσουν οι γονείς μου για να αφήσουν σε εμένα και τα αδέρφια μου κάτι καλύτερο.
– Μια και αναφερθήκατε στις κόρες σας, τις ανεβάζετε συχνά στη σκηνή σε εκδηλώσεις. Τι ρόλο παίζει η οικογένειά σας στη διατήρηση ισορροπιών;
– Η οικογένειά μου μού δίνει προοπτική. Η Αννα, η Σοφία, η Αλεξία και η Μίλα είναι στο μυαλό μου κάθε λεπτό της ημέρας. Αλλά περισσότερο από οτιδήποτε άλλο η οικογένειά μου είναι το απόλυτο κίνητρό μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ την κλιματική αλλαγή, την εκπαίδευση ή οποιοδήποτε άλλο θέμα χωρίς να σκεφτώ τον κόσμο που αφήνω στις κόρες μου. Προσπαθώ να δουλέψω ιδιαίτερα σκληρά γιατί ξέρω πως η καταπληκτική γυναίκα μου έχει θυσιαστεί για να μπορέσω εγώ να ξαναμπώ στη δημόσια ζωή. Καθημερινά φροντίζω να ανταποκρίνομαι στις αξίες που μου ενστάλαξαν οι γονείς μου και εξακολουθώ να νιώθω πιο σίγουρος κάθε φορά που η μητέρα μου εκφράζει την επιδοκιμασία. Μιλώντας για τη μαμά μου, περνάει περισσότερο χρόνο πίσω στα Χανιά, αλλά εξακολουθεί να είναι το πολικό αστέρι μου. Δεν υπάρχει πιο ανιδιοτελές, υποστηρικτικό και στοργικό άτομο στον κόσμο. Προσπαθώ να την κάνω περήφανη κάθε μέρα. Είχε μια δύσκολη ζωή όταν ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά διατήρησε με ακλόνητη θέληση το ήθος της και μας μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο καλοσύνη, στήριξη και άνευ όρων αγάπη. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα ποτέ να κάνω στη ζωή μου ό,τι έκαναν οι γονείς μου. Παραμένουν οι ήρωες και τα πρότυπά μου.
– Αυτή η ελληνική κληρονομιά τι ρόλο έπαιξε στη διαμόρφωσή σας;
– Η ελληνική κληρονομιά είναι ο λόγος που πιστεύω στην υπόσχεση της Αμερικής. Είναι αδύνατον να ξεχάσω τις προκλήσεις που έπρεπε να ξεπεράσουν οι γονείς μου για να αφήσουν σε εμένα και τα αδέρφια μου κάτι καλύτερο. Και δεν το έκαναν μόνο με σκληρή δουλειά, αλλά με αξίες και περηφάνια που έφεραν μαζί τους από τα Καλάβρυτα και τα Χανιά. Οι γονείς μου μας πρόσφεραν μια βαθιά αίσθηση σύνδεσης με την ελληνική γλώσσα, τον πολιτισμό, την κληρονομιά και τη θρησκεία μας. Δεν έχω ξεχάσει ούτε θα ξεχάσω ποτέ από πού ήρθαν οι γονείς μου και τις θυσίες που έκαναν για μένα. Η αξία που μου έμαθαν οι γονείς μου για την ψήφο καθοδηγεί τη δέσμευσή μου να προστατεύσω το δικαίωμα ψήφου και τους δημοκρατικούς θεσμούς. Η στήριξή μου στους μετανάστες προέρχεται από την εμπειρία τού να είμαι Ελληνας μετανάστης. Και έχοντας ζήσει και παίξει μπάσκετ στην Ελλάδα και έχοντας δουλέψει πάνω σε ελληνικά εθνικά θέματα, συνειδητοποιώ την τεράστια σημασία της σχέσης ΗΠΑ – Ελλάδας. Πάντα πίστευα ότι και οι δύο χώρες είναι πιο ισχυρές όταν βρίσκονται κοντά και οι Ελληνοαμερικανοί έχουν να παίξουν έναν σημαντικότατο ρόλο μεταξύ Αθήνας και Ουάσιγκτον.
