Η Τουρκία ολοκλήρωσε τον σχεδιασμό ενός νέου συστήματος αεράμυνας, του Çelik Kubbe (μτφρ. «Ατσάλινος Θόλος»), που θα εργαλειοποιεί τις δυνατότητες της Τεχνητής Νοημοσύνης, όπως μεταδίδει το Defence News.
Η απόφαση είχε ληφθεί σε συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής Αμυντικής Βιομηχανίας (SSIK), υπό την προεδρία του Ταγίπ Ερντογάν, τον Αύγουστο. O «Ατσάλινος Θόλος» αποσκοπεί στην ενσωμάτωση ενός ευρέος φάσματος μέσων αεράμυνας, εξασφαλίζοντας επιχειρησιακή εικόνα σε πραγματικό χρόνο, επιτρέποντας τον κεντρικό έλεγχο των συστημάτων με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης.
O «Ατσάλινος Θόλος» αναπτύχθηκε στην Τουρκία από την Aselsan σε συνεργασία με την Roketsan και το τουρκικό κυβερνητικό ερευνητικό ινστιτούτο TÜBİTAK SAGE. Θα είναι σε θέση να συντονίζει υφιστάμενους και μελλοντικούς αισθητήρες, δίκτυα επικοινωνίας και όπλα σε ένα σύστημα για «την ολοκληρωμένη προστασία του εναέριου χώρου».
Στόχος του έργου είναι η δημιουργία ενός ενοποιημένου αμυντικού δικτύου που θα μπορεί να υπερασπιστεί την Τουρκία από εναέριες απειλές, όπως μη επανδρωμένα αεροσκάφη και πυραύλους.
Σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Σμύρνης, Σίτκι Εγκελί, ο «Ατσάλινος Θόλος» δεν είναι ένα σύστημα εκ θεμελίων καινούργιο, αλλά περισσότερο μια προσπάθεια ενσωμάτωσης διαφόρων υποδομών αεροπορικής και πυραυλικής άμυνας που αναπτύχθηκαν την τελευταία δεκαετία.
Συστήματα μικρού βεληνεκούς, όπως το αυτοκινούμενο αντιαεροπορικό πυροβόλο Korkut και οι πύραυλοι Sungur, θα αποτελέσουν την εσωτερική γραμμή άμυνας του «θόλου». Οι μεσαίου βεληνεκούς πύραυλοι Hisar A+ και Hisar O (RF) θα αντιμετωπίζουν τις απειλές σε ενδιάμεσες αποστάσεις ενώ το απώτατο «περίβλημα» θα βασίζεται στον πύραυλο μεγάλου βεληνεκούς SİPER, ο οποίος αναμένεται να ξεπεράσει το βεληνεκές των 100 χιλιομέτρων. Η Roketsan αναπτύσσει μια προηγμένη έκδοση του SİPER που επεκτείνει το βεληνεκές στα 150 χιλιόμετρα.
Η Τουρκία ενσωματώνει τα ραντάρ και τα συστήματα επικοινωνίας που κατασκευάζει η Aselsan, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος διοίκησης και ελέγχου αεράμυνας HERİKKS και του δικτύου ραντάρ RADNET στην καρδιά του κολοσσιαίου δικτύου. Ο συνδυασμός όλων των μερών εξασφαλίζει στην ηγεσία την επόπτευση της εναέριας κυκλοφορίας και των εισερχόμενων απειλών σε πραγματικό χρόνο.
Προηγμένα όπλα αναχαίτισης, όπως το όπλο λέιζερ Gökberk και το «ενεργειακό όπλο» Alka, έχουν επίσης προγραμματιστεί ώστε να είναι δυνατή η ενσωμάτωσή τους στον ατσάλινο θόλο, αλλά αυτές οι τεχνολογίες είναι ακόμα σε στάδιο ανάπτυξης.
Σύμφωνα με τον Εγκελί, η Τουρκία σκόπευε αρχικά να χρησιμοποιήσει το σύστημα διοίκησης ACCS, που είχε αναπτυχθεί τη δεκαετία του 2000 για κοινή χρήση από όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ, ως «εγκέφαλο» του νέου προγράμματος. Ομως, άλυτα ζητήματα σχετικά με το λογισμικό της συμμαχίας οδήγησαν την Τουρκία να αναπτύξει «συμπληρωματικά» ένα δικό της σύστημα.
Ο Εγκελί διευκρίνισε ότι το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-400, που αγοράστηκε από την Τουρκία το 2017, δεν θα αποτελέσει μέρος της αρχιτεκτονικής «Ατσάλινου Θόλου», καθώς «δεν ευθυγραμμίζεται με τη μακροπρόθεσμη στρατηγική αεράμυνας της Τουρκίας».
