Από τη στιγμή που ο Τζο Μπάιντεν τερμάτισε την εκστρατεία επανεκλογής του, ο πρώην πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εμφανίζεται «ξινισμένος» και διαρκώς σε θέση άμυνας. Η νέα του αντίπαλος, Καμάλα Χάρις, κατέστησε σαφές στο ντιμπέιτ ότι θα περάσει τους επόμενους δύο μήνες προσπαθώντας να τον κρατήσει εκεί. Σε θέση άμυνας…
Αν τα ντιμπέιτ έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία, αυτή ακριβώς θα έπρεπε να είναι. Αλλά το κυρίαρχο ερώτημα σε μια τόσο διχασμένη χώρα είναι τι θα γίνει από δω και πέρα.
Οι τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής εκστρατείας υπόσχονται να είναι τόσο σκληρές, όσο και η 90λεπτη τηλεμαχία που φιλοξενήθηκε από το ABC News, με τις δημοσκοπήσεις να μη δίνουν ξεκάθαρο προβάδισμα.
Αν υπήρχαν αμφιβολίες για την ικανότητα της Χάρις να αντέξει σε αυτήν την κούρσα, αυτές απαντήθηκαν –τουλάχιστον εν μέρει– με την εμφάνισή της στο ντιμπέιτ, που ήταν και αιχμηρή και σταθερή.
Ομως, δεδομένης της αμφίρροπης κατάστασης του προεκλογικού αγώνα, κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν μπορεί να αντέξει παραλείψεις ή λάθη.
Η Κάμαλα Χάρις, η οποία βρισκόταν υπό ασφυκτική πίεση προκειμένου να παρουσιάσει τον εαυτό της καλύτερα στους ψηφοφόρους που τη γνωρίζουν ελάχιστα, το έκανε λιγότερο περιγράφοντας τις πολιτικές θέσεις της –όντως το έκανε– και περισσότερο επιτιθέμενη σθεναρά στον Τραμπ.
Ενδύθηκε τον μανδύα του εισαγγελέα από την αρχή μέχρι το τέλος. Τον αποκάλεσε «απειλή για το μέλλον της χώρας» αν επιστρέψει στο Οβάλ Γραφείο. Τον παρουσίασε ως «εμμονικό με τον εαυτό του και όχι με τον λαό» που επιδιώκει να υπηρετήσει.
Περιέγραψε λεπτομερώς τις ποινικές του καταδίκες και τις κατηγορίες εναντίον του. Τον πείραξε ακόμη και για τα μεγέθη του πλήθους στις συγκεντρώσεις του. Ηταν μια κυριαρχική εμφάνιση.
Ο Τραμπ δεν έχει αμφισβητηθεί τόσο άμεσα και με τόση συνέπεια στην πολιτική του ζωή. Δεν μπορεί να απορεί κανείς γιατί του λείπει ο Μπάιντεν.
Ο Τραμπ δεν ήταν καλά προετοιμασμένος. Είχε υποτιμήσει τη Χάρις εκ των προτέρων, αμφισβητώντας τη νοημοσύνη και την ταυτότητά της.
Οταν στριμώχτηκε στο ντιμπέιτ, χρησιμοποίησε το θέμα της μετανάστευσης ως δεκανίκι για να αντεπιτεθεί, αλλά προχώρησε επίσης σε πολλά ψέματα, χωρίς επιτυχία.
Οι πιο πιστοί υποστηρικτές του αναμφίβολα θα είναι ευχαριστημένοι με τον τρόπο που χειρίστηκε τον εαυτό του, με τις ανελέητες επιθέσεις του στο ιστορικό του Μπάιντεν και της Χάρις – ιδίως όσον αφορά την οικονομία, τη μετανάστευση και την εξωτερική πολιτική.
Αλλά άλλοι, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων Ρεπουμπλικανών εκλεγμένων αξιωματούχων, θα μείνουν στα σημεία της αποτυχίας του. Ισως ακόμα κι ο ίδιος ο Τραμπ το αναγνώρισε αυτό, καθώς μετά το πέρας της τηλεμαχίας εμφανίστηκε στον χώρο των δημοσιογράφων, πράγμα σπάνιο και προφανές σημάδι της ανάγκης του να προσπαθήσει να πείσει για όσα δεν κατάφερε στη σκηνή του ντιμπέιτ.
Η στρατηγική του, στον βαθμό που είχε στρατηγική, στόχευε μόνο στη βάση των πιστών οπαδών του.
Δεδομένου του πόσο κοντά είναι η αναμέτρηση μεταξύ των δύο, φαίνεται να στοιχηματίζει ότι αυτό είναι το μόνο που χρειάζεται για να κερδίσει τον Νοέμβριο.
Η Χάρις, με την έκκλησή της να γυρίσει σελίδα, φάνηκε να ενδιαφέρεται περισσότερο από εκείνον να διευρύνει την υποστήριξή της όσο χρειάζεται για να επιβιώσει μέχρι τον Νοέμβριο.
Πριν από το ντιμπέιτ, το μεγαλύτερο μέρος των σχολίων επικεντρώθηκε στο τι έπρεπε να κάνει και στους κινδύνους που εγκυμονούσε για την ίδια μια αδύναμη εμφάνιση.
Υπερβαίνοντας αυτό το εμπόδιο, τώρα θα επικεντρώσει την προσοχή της στον αντίπαλό της. Αν το ντιμπέιτ δείχνει κάτι, οι επόμενοι μήνες θα μπορούσαν να προκαλέσουν στον Τραμπ… ξινή διάθεση διαρκείας.
Αν δεν υπάρξει απόφαση για ένα δεύτερο ντιμπέιτ –το στρατόπεδο της Χάρις δήλωσε το βράδυ της Τρίτης ότι επιθυμεί ένα– η τηλεμαχία που είδαμε θα μπορούσε να είναι το τελευταίο σημαντικό γεγονός της εκστρατείας.
Ως τέτοια σηματοδοτεί ένα κομβικό σημείο στις εκλογές ύστερα από ένα άνευ προηγουμένου δίμηνο, στο οποίο καταγράφηκαν η απόσυρση Μπάιντεν, η απόπειρα δολοφονίας εναντίον του Τραμπ, δύο εθνικά συνέδρια και τώρα η πρώτη μετωπική συνάντηση μεταξύ των δύο υποψηφίων.
Από εδώ και πέρα, εν μέσω συγκεντρώσεων των υποψηφίων και ενός καταιγισμού μηνυμάτων, οι εκστρατείες θα αρχίσουν να μετατοπίζουν την έμφαση στην κινητοποίηση των ψηφοφόρων.
Εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια θα διοχετευθούν στη διαφήμιση, αλλά με την έναρξη της πρόωρης ψηφοφορίας σε ορισμένες πολιτείες εντός Σεπτεμβρίου, η προτεραιότητα τώρα θα είναι η αύξηση των ψήφων και η μεγιστοποίηση της συμμετοχής στις 5 Νοεμβρίου.
Ο Τραμπ έχει αποδειχθεί πολιτικά ανθεκτικός παρά τον καταιγισμό των ψεμάτων του, την προσπάθεια υπονόμευσης των εκλογών του 2020 και την απείθαρχη προσωπικότητά του. Η Χάρις, νέα στην προεδρική εκστρατεία και λιγότερο γνωστή, πρέπει να συνεχίσει να αποδεικνύει την ανθεκτικότητά της.
Αλλά η Χάρις έχει και μια άλλη αποστολή, και αυτή φάνηκε το βράδυ της Τρίτης, η οποία είναι να συνεχίσει να εντείνει τους φόβους για μια ακόμη προεδρία Τραμπ.
Επιτελείς των Δημοκρατικών λένε ότι όσο περισσότερο βρίσκεται στο προσκήνιο ο πρώην πρόεδρος, τόσο καλύτερες είναι οι πιθανότητες της Χάρις.
Ο Τραμπ δεν έκανε τίποτα για να προσφέρει στους ψηφοφόρους μία νέα εικόνα.
Ηταν ο ίδιος που βλέπουν εδώ και σχεδόν εννέα χρόνια – ένας επιθετικός τύπος. Ολοι τον γνωρίζουν καλά, κ
Η Χάρις ήταν αυτή που ίσως εξέπληξε τον κόσμο στο ντιμπέιτ. Επικρίθηκε για την αποτυχία της να δώσει πολλές συνεντεύξεις, αμφισβητήθηκε η ικανότητά της να αντέξει σε μη σκηνοθετημένες καταστάσεις, έκανε εντύπωση σε όσους την παρακολούθησαν, ιδίως στις γυναίκες, σύμφωνα με έναν στρατηγικό σύμβουλο των Δημοκρατικών.
Τις επόμενες εβδομάδες, η υποστήριξη της Χάρις μεταξύ των γυναικών θα μπορούσε να γίνει ο καθοριστικός παράγοντας για την έκβαση των εκλογών.
Το σημείο καμπής στη συζήτηση ήρθε όταν τέθηκε το θέμα των αμβλώσεων. Η Χάρις είχε αποκρούσει μια αρχική ερώτηση σχετικά με το αν οι Αμερικανοί είναι σήμερα σε καλύτερη κατάσταση από ό,τι ήταν πριν από τέσσερα χρόνια – την κλασική ερώτηση που είχε θέσει ο Ρόναλντ Ρίγκαν στο ντιμπέιτ του 1980 με τον τότε εν ενεργεία Τζίμι Κάρτερ. Αντί να απαντήσει ευθέως, παρέθεσε πολιτικές που, κατά τη ίδια, θα βοηθούσαν τη μεσαία τάξη.
Αλλά όταν οι συντονιστές έθεσαν το θέμα της άμβλωσης, επανήλθε η αυτοπεποίθησή της. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, είχε το πάνω χέρι. Ο Τραμπ, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να την εκνευρίσει, δεν τα κατάφερε.
Παρ’ όλα αυτά, αυτή δεν ήταν παρά μια στιγμή σε μια εκστρατεία στην οποία τόσοι πολλοί ψηφοφόροι φαίνεται να έχουν κλειδώσει την επιλογή τους.
Παρ’ όλη την αναταραχή των τελευταίων δύο μηνών και παρ’ όλα όσα είπε και έκανε ο Τραμπ, συμπεριλαμβανομένων των καταδικαστικών αποφάσεων για κακούργημα και των προσωπικών επιθέσεων κατά της Χάρις, οι εκλογές του 2024 φαίνεται ότι θα κριθούν στο νήμα.
Με την αποχώρηση του Μπάιντεν, η Χάρις μετατράπηκε σε πρωταγωνιστή των Δημοκρατικών εν μια νυκτί και προκάλεσε ένα κύμα ενθουσιασμού.
Ξεκινώντας σε μια εποχή που οι Δημοκρατικοί φοβόντουσαν ότι ο Μπάιντεν δεν θα μπορούσε να κερδίσει τις εκλογές, η Χάρις ανέβηκε στις δημοσκοπήσεις κατά τέσσερις έως πέντε μονάδες. Εχει κάνει καλή δουλειά στο να συσπειρώσει τους Δημοκρατικούς γύρω από την υποψηφιότητά της, σε αντίθεση με τον Μπάιντεν.
Οι εκλογές του 2024 έχουν μετατραπεί σε μάχη για γερά νεύρα.
Σε εθνικό επίπεδο, με οκτώ εβδομάδες να απομένουν, η διαφορά βρίσκεται στα όρια του στατιστικού λάθους.
Οι δημοσκοπήσεις στις επτά αμφίρροπες πολιτείες που θα κρίνουν το αποτέλεσμα (Μίσιγκαν, Πενσιλβάνια, Ουισκόνσιν, Βόρεια Καρολίνα, Τζόρτζια, Νεβάδα και Αριζόνα) αδυνατούν να δώσουν ξεκάθαρη πρόβλεψη για νικητή.
Σε Βόρεια Καρολίνα και Νεβάδα υπάρχει ισοπαλία. Η Χάρις προηγείται κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες στο Μίσιγκαν. Η Τζόρτζια και η Αριζόνα είναι κάπου μεταξύ ισοπαλίας και ανόδου του Τραμπ κατά μία ποσοστιαία μονάδα.
Η Πενσιλβάνια, την οποία πολλοί αναλυτές θεωρούν ως το κλειδί των εκλογών, δείχνει τη Χάρις να προηγείται με μία έως δύο ποσοστιαίες μονάδες.
Η μόνη πολιτεία όπου ένας υποψήφιος έχει προβάδισμα μεγαλύτερο από δύο ποσοστιαίες μονάδες είναι το Ουισκόνσιν, όπου η Χάρις έχει προβάδισμα τριών μονάδων.
Για τους Δημοκρατικούς, και μόνο το γεγονός ότι διεκδικούν τη νίκη, έχει τονώσει το ηθικό τους. Αλλά υπάρχει μια προειδοποίηση από τις προηγούμενες εκλογές που συνεχίζει να τους προβληματίζει. Τόσο το 2016 όσο και το 2020, ο Τραμπ ξεπέρασε τις προβλέψεις των δημοσκοπήσεων. Στην πρώτη του εκστρατεία, αυτό ήταν αρκετό για να κερδίσει. Το 2020, δεν ήταν.
Οι Δημοκρατικοί, από την πλευρά τους, διαθέτουν ισχυρά εκλογικά ερείσματα αφού κινητοποιούν χιλιάδες εθελοντές. Γνωρίζουν, όμως, ότι πρέπει να εργαστούν σκληρά για να φέρουν τους ψηφοφόρους στις κάλπες, ανησυχώντας παράλληλα ότι οι υποστηρικτές του Τραμπ θα είναι ήδη εκεί.
Σε μια τόσο κλειστή εκλογική αναμέτρηση, όλα έχουν σημασία: οι συζητήσεις, τα μηνύματα, η διαφήμιση, ο ενθουσιασμός, το πού και πότε οι υποψήφιοι κάνουν προεκλογική εκστρατεία.
Η Χάρις έχει υποστηρίξει ότι είναι το αουτσάιντερ και δεδομένης της έκπληξης που έκανε ο Τραμπ το 2016, αυτή είναι μάλλον η σωστή στάση.
Ηρθε στο ντιμπέιτ έτοιμη να αποδείξει κάτι και το έκανε, και μάλιστα στη μεγαλύτερη σκηνή μέχρι σήμερα. Αλλά δεν πρέπει να εφησυχάζει αφού σίγουρα δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη.
Πηγή: Washington Post
