«Αυτό που συνέβη δεν ήταν η χαριστική βολή, αλλά μια μέθοδος που αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε για να αποδυναμώσουμε τη Χεζμπολάχ και να εξουδετερώσουμε τις επιθετικές της ικανότητες», υπογραμμίζει στην «Κ» ο πρώην επικεφαλής του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ισραήλ, πρώην διευθυντής έρευνας και πληροφοριών της Μοσάντ και πρώην σύμβουλος ασφαλείας του Νετανιάχου, Ούζι Αράντ.
«Πρέπει να αναφέρω», προσθέτει, «ότι οι δυνατότητες του κυβερνοχώρου και η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης επηρεάζουν το πεδίο της μάχης σε όλες τις πτυχές της. Κάποιοι έχουν αποκαλέσει τις νέες δυνατότητες ως επανάσταση στις υποθέσεις πληροφοριών, καθώς έγινε φανερό ότι η εξάρτηση των ενόπλων δυνάμεων από τα ψηφιακά μέσα επικοινωνίας και τους γρήγορους υπολογιστές λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής ισχύος. Ωστόσο, την ίδια στιγμή παρουσιάζει τρωτά σημεία και στόχους για πλήγματα».
Εξηγεί ότι όλο αυτό έχει ξαναγίνει το 1972, όταν το Ισραήλ αποφάσισε να εφαρμόσει αντίποινα εναντίον των δολοφόνων της ισραηλινής ολυμπιακής ομάδας στο Μόναχο και η επιχείρηση εκκαθάρισης όσων συμμετείχαν στην τρομοκρατική πράξη περιλάμβανε την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού στο τηλέφωνο ενός εκ των τρομοκρατών. Στη συνέχεια η ομάδα αναχώρησε, πήγε σε άλλη χώρα και τον πήρε τηλέφωνο. Ο άνδρας-στόχος απάντησε και τον ρώτησαν, «εσύ είσαι Μουσταφά;», απάντησε «ναι», πάτησαν το κουμπί και το τηλέφωνο εξερράγη χωρίς να βρίσκεται κανείς κοντά.
Ο Ούζι Αράντ επισημαίνει ότι «στην περίπτωση των βομβητών ολόκληρο το δίκτυο των ψηφιακών μέσων εγκλωβίστηκε και με μία μόνο εντολή πυροδοτήθηκαν ταυτόχρονα. Κατά τη γνώμη μου», αναφέρει, «αυτό είναι ένα χειρουργικό χτύπημα, καθώς κάθε ένας από τους κατόχους αυτών των μέσων επικοινωνίας ήταν μαχητής της Χεζμπολάχ. Οπότε, όλοι τους ήταν επιβεβαιωμένοι τρομοκράτες και πήραν αυτό που τους άξιζε».
«Θα πρέπει να θυμάστε», συμπληρώνει, «ότι τον τελευταίο χρόνο η Χεζμπολάχ επιτίθεται με αγριότητα σε ισραηλινούς οικισμούς, σε κιμπούτζ και αγροκτήματα και ολόκληρο το βόρειο τμήμα του Ισραήλ έχει καταστραφεί από τις δραστηριότητες αυτής της ομάδας.
Η άποψη του Ούζι Αράντ στο ερώτημα που του θέσαμε για την πιθανή κλιμάκωση του πολέμου, αντικατοπτρίζει την κοινώς αποδεκτή ισραηλινή σκέψη για το μέλλον του πολέμου: «η στρατηγική του Ισραήλ είναι ότι δεν μπορεί να ανεχθεί να υπάρχει δίπλα της μια παραστρατιωτική οργάνωση όπως η Χεζμπολάχ, η οποία διαθέτει εξελιγμένες επιθετικές δυνατότητες, όπως μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή που μπορεί να στείλει πράκτορες στο έδαφός μας. Ετσι, μια τέτοια οργάνωση θα πρέπει αργά ή γρήγορα να εξουδετερωθεί πλήρως, όπως ακριβώς δεν μπορούμε να ανεχτούμε να έχουμε τη Χαμάς στα σύνορά μας».
«Τώρα, αν αυτό που συνέβη στον Λίβανο», καταλήγει, «είναι το πρελούδιο για μια χερσαία επίθεση, δεν το γνωρίζουμε, αλλά θα μπορούσε εύκολα να εξελιχθεί έτσι σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο. Δεν είναι ωστόσο σίγουρο ότι η επιθυμία του Ιράν είναι να έχει έναν ολοκληρωτικό πόλεμο μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ. Και, επιπλέον, δεν είναι βέβαιο ότι η Χεζμπολάχ έχει την ανάγκη να κλιμακώσει την ένταση στον μέγιστο δυνατό βαθμό, διότι θα πρέπει να λάβει υπόψη ότι το τίμημα που θα πληρώσει θα είναι πολύ υψηλό. Οπότε, φαίνεται ότι βρισκόμαστε τώρα σε ένα είδος ανταγωνισμού για το πόσο περισσότερο θα κλιμακωθεί η κατάσταση και αν θα φθάσει τελικώς σε έναν ολοκληρωτικό πόλεμο».
