Τον αποκαλούν «Νοστράδαμο» των δημοσκοπήσεων. Προβλέπει με επιτυχία τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών από το 1984, με εξαίρεση τις εκλογές του 2000, όταν προέβλεψε τη νίκη του Αλ Γκορ. Ο ιστορικός στο American University της Ουάσιγκτον Αλαν Λίχτμαν μοιράστηκε με την «Κ» τις προβλέψεις του για τις επερχόμενες εκλογές.
«Δεν δίνω σημασία στα ντιμπέιτ», εξηγεί ο κ. Λίχτμαν, «αλλά αν κοιτάξετε τις δημοσκοπήσεις, δείχνουν μια πλήρη αντιστροφή από το πρώτο ντιμπέιτ, όταν το 67% πίστευε ότι ο Τραμπ κέρδισε και το 33% πίστευε ότι έχασε. Η δημοσκόπηση του CNN έδειξε ένα εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα, με τη Χάρις να κερδίζει το 63% έναντι του 37%».
Τα «κλειδιά»
«Ωστόσο», αναφέρει ο κ. Λίχτμαν, «οι δικές μου προβλέψεις είναι μη κομματικές και δεν έχουν καμία σχέση με τις απόψεις μου. Το μοντέλο μου», εξηγεί ο καθηγητής Λίχτμαν, «ονομάζεται “τα κλειδιά για τον Λευκό Οίκο” και αξιοποιεί τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος των αμερικανικών προεδρικών εκλογών».
«Τα “κλειδιά” που χάνει το Δημοκρατικό Κόμμα και η Κάμαλα Χάρις είναι το “κλειδί των ενδιάμεσων εκλογών” επειδή οι Δημοκρατικοί έχασαν έδρες στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022. Χάνουν επίσης το “κλειδί της επανεκλογής”, επειδή ο εν ενεργεία πρόεδρος δεν είναι πλέον υποψήφιος, ενώ η Κάμαλα χάνει και το “κλειδί του χαρισματικού κατόχου αξιώματος (Charismatic Incumbent)”. Διότι, ό,τι και να πιστεύετε για τη Χάρις, δεν έχει φτάσει ακόμη το ανάστημα του Φραγκλίνου Ρούζβελτ.
Το μοντέλο μου ονομάζεται «τα κλειδιά για τον Λευκό Οίκο» και αξιοποιεί τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος των προεδρικών εκλογών.
»Στη συνέχεια πάμε στα δύο πιο επισφαλή “κλειδιά”, τα οποία είναι τα “κλειδιά” των διπλωματικών και στρατιωτικών επιτυχιών και αποτυχιών (“No Foreign/Military failure” και “Major Foreign Military Success”). Και τα δύο είναι επισφαλή επειδή έχουμε δύο πολέμους που μαίνονται (Γάζα και Ουκρανία). Εχω διαχωρίσει αυτά τα δύο κλειδιά. Αφενός, πιστεύω ότι το Δημοκρατικό Κόμμα έχει χάσει το “κλειδί της αποφυγής μιας αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική”, καθώς η Γάζα είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή χωρίς ορατό τέλος. Από την άλλη, όμως, δίνω στον Μπάιντεν τα εύσημα για τον πόλεμο στην Ουκρανία, επειδή ήταν αυτός που δημιούργησε τον συνασπισμό της Δύσης και σταμάτησε τον Πούτιν από το να κατακτήσει την Ουκρανία και να απειλήσει τους συμμάχους της Αμερικής».
»Αυτά είναι λοιπόν τα τέσσερα “κλειδιά” που χάνει η Κάμαλα και βρίσκεται δύο “κλειδιά” μακριά από την ήττα της. Ακόμη και αν συμβεί κάτι απροσδόκητο και καταστροφικό στην Ουκρανία, η Κάμαλα θα βρίσκεται ένα “κλειδί” λιγότερο από αυτό που θα χρειαζόταν για να χάσει.
«Σύμφωνα με το σύστημά μου», επισημαίνει ο κ. Λίχτμαν, «η Αμερική θα έχει μια νέα και προοδευτική πρόεδρο, την πρώτη γυναίκα πρόεδρο στην Ιστορία των ΗΠΑ και μάλιστα με μεικτή αφρικανική και ανατολικοασιατική καταγωγή. Ετσι, κατά κάποιον τρόπο προμηνύεται το πού πηγαίνει η Αμερική». Είναι οι Αμερικανοί έτοιμοι να εκλέξουν την πρώτη γυναίκα πρόεδρο, ο κ. Λίχτμαν απαντάει καταφατικά. «Απολύτως», δηλώνει. «Κοιτάξτε, η Χίλαρι Κλίντον κέρδισε τη λαϊκή ψήφο αρκετά εύκολα το 2016 με σχεδόν 3 εκατομμύρια ψήφους. Εχασε πολύ οριακά στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων. Είναι λοιπόν σαφές ότι οι Αμερικανοί δεν είναι αντίθετοι στο να έχουν μια γυναίκα πρόεδρο».
Ο τρίτος υποψήφιος
Το ένα «κλειδί» στο μοντέλο του Λίχτμαν αφορά τον αντίκτυπο του «τρίτου κόμματος». Για πολλούς αναλυτές, η υποστήριξη του ανιψιού του πρώην προέδρου Τζον Κένεντι, Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, προς τον Τραμπ, μπορεί να γείρει την πλάστιγγα υπέρ του. Ο Λίχτμαν διαφωνεί. «Για να γυρίσει αυτό το “κλειδί”», υπογραμμίζει, «ο υποψήφιος του τρίτου κόμματος πρέπει να συγκεντρώνει τουλάχιστον 10% λόγω του “συνδρόμου της χαμένης ψήφου”, δηλαδή “δεν μπορείς να κερδίσεις, οπότε δεν θα σε ψηφίσω”. Ακόμα, η εκστρατεία του Κένεντι είχε ξεφουσκώσει ήδη πριν αποσυρθεί και υποστηρίξει τον Τραμπ και πλέον έχει βγει από το προσκήνιο, οπότε η υποστήριξή του προς τον Τραμπ είναι πολύ μικρή και κυμαίνεται γύρω στο 2%-2,5%».
