Ο ιδιοκτήτης του μοναδικού κινηματογράφου στην πόλη Καστελβετράνο της Σικελίας, αρνείται να προβάλει την ταινία «Sicilian Letters», η οποία είναι βασισμένη στη ζωή του διαβόητου πρώην αφεντικού της σικελικής μαφίας, γνωστής και ως Κόζα Νόστρα, Ματέο Μεσίνα Ντενάρο.
Μιλώντας στην τοπική εφημερίδα Giornale di Sicilia, ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου «Μαρκόνι», Σαλβατόρε Βακαρίνο, δήλωσε πως δεν θα προβάλει την ταινία, σημειώνοντας πως «δεν με ενδιαφέρει, δεν με αφορά».
Είναι γιος του πρώην δημάρχου της πόλης, Αντόνιο Βακαρίνο, ο οποίος καταδικάστηκε για διακίνηση ναρκωτικών τη δεκαετία του 1990 και είναι γνωστό ότι αλληλογραφούσε με τον Ντενάρο για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών της Ιταλίας, όσο προσπαθούσαν να τον συλλάβουν. Η ταινία βασίζεται στην αλληλογραφία αυτή.
Η ταινία μυθοπλασίας των Φάμπιο Γκρασαντόνια και Αντόνιο Πιάτσα έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και θα κυκλοφορήσει στις ιταλικές αίθουσες στις 10 Οκτωβρίου. Τον μαφιόζο υποδύεται ο Ελιο Τζερμάνο, ενώ πρωταγωνιστεί επίσης ο Τόνι Σερβίλο.
Σύμφωνα με το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων Ansa, ένας λόγος που ο Βακαρίνο δεν επιθυμεί την προβολή της ταινίας είναι πιθανώς η αναφορά στον πατέρα του. Κατ’ άλλους, πίσω από την απόφαση, βρίσκεται η «συμπάθεια» κατοίκων της πόλης για το πρώην αφεντικό της μαφίας και η αίσθηση ότι η ταινία τον απεικονίζει με «αρνητικό τρόπο».
Από την πλευρά του, ο δήμαρχος της πόλης, Τζοβάνι Λεντίνι, δήλωσε ότι θα προσπαθήσει να πείσει τον Βακαρίνο να προβάλει την ταινία «ώστε να δοθεί η ευκαιρία στους πολίτες να τη δουν».
Γεννημένος στο Καστελβετράνο, ο Ματέο Μεσίνα Ντενάρο πέθανε από καρκίνο τον Σεπτέμβριο του 2023, εννέα μήνες αφότου συνελήφθη, ύστερα από 30 χρόνια στην παρανομία.
Μέχρι τη σύλληψή του, σε κλινική του Παλέρμο, όπου λάμβανε θεραπεία για τον καρκίνο, τον Ιανουάριο του 2023, ο Ντενάρο ήταν από τους πλέον καταζητούμενους στην Ιταλία.
Το 2002, σε βάρος του επιβλήθηκε ποινή ισόβιας κάθειρξης για εγκλήματα που περιελάμβαναν τη συμμετοχή του στις δολοφονίες των εισαγγελέων, Τζιοβάνι Φαλκόνε και Πάολο Μπορσελίνο, το 1992.
Πηγή: The Guardian
