Ξεκινώντας από το πρωί της Πέμπτης, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι πραγματοποιεί μια ευρωπαϊκή περιοδεία εξπρές με πολύ συγκεκριμένες στοχεύσεις.
Σε λιγότερο από δύο μέρες, ο 46χρονος Ουκρανός ηγέτης θα βρεθεί σε Λονδίνο, Βερολίνο, Παρίσι και Ρώμη. Αποστολή του θα είναι να πείσει τους ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας, αλλά και τον νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε, να προσφέρουν επιπλέον στρατιωτική βοήθεια στη χώρα του.
Ο Ζελένσκι «θέλει να κλειδώσει την υποστήριξη των Ευρωπαίων» πριν από τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, καθώς γνωρίζει ότι αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν, εάν τελικώς επικρατήσει το δίδυμο των Τραμπ και Βανς, να φέρουν ανατροπές στη σχέση μεταξύ Ουάσιγκτον και Κιέβου.
Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, επρόκειτο να βρεθεί αυτήν την εβδομάδα στη Γερμανία. Ηταν προγραμματισμένο να πάρει μέρος σε συνάντηση της Ομάδας Επαφής για την Αμυνα στην Ουκρανία (Ukraine Defense Contact Group), που επρόκειτο να πραγματοποιηθεί στην αεροπορική βάση του Ράμσταϊν. Ωστόσο, ο τυφώνας «Μίλτον» που χτύπησε τη Φλόριντα τον ανάγκασε να ακυρώσει το ταξίδι που είχε προγραμματίσει στην Ευρώπη.
Μαζί με τις αλλαγές στο πρόγραμμα του Μπάιντεν, άλλαξε όμως παράλληλα και το πρόγραμμα του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Εάν η συνάντηση της Ομάδας Επαφής για την Αμυνα στην Ουκρανία πραγματοποιούνταν κανονικά αυτήν την εβδομάδα στη Γερμανία, ο Ουκρανός πρόεδρος θα είχε την ευκαιρία να έρθει εκεί σε επαφή με τις νατοϊκές δυνάμεις. Τώρα που αυτή η συνάντηση ακυρώθηκε, ο Ζελένσκι «τρέχει» να προσεγγίσει τον καθέναν από τους Ευρωπαίους χωριστά.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ουκρανός πρόεδρος βρέθηκε σήμερα στο Λονδίνο όπου συνάντησε τον Βρετανό πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ καθώς και τον Ολλανδό νέο γενικό γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε. Από το Λονδίνο έφυγε για το Παρίσι για να συναντήσει τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, και από το Παρίσι έπειτα για τη Ρώμη όπου συνάντησε την πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι το βράδυ της Πέμπτης.
Την Παρασκευή είναι προγραμματισμένο να μεταβεί στο Βερολίνο.
Κατά τις επαφές του με τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι προωθεί αυτό το οποίο ονομάζει «σχέδιο νίκης» («victory plan»): ένα σχέδιο δράσης και δυτικής στήριξης της Ουκρανίας δηλαδή το οποίο, σύμφωνα με το Κίεβο, πρόκειται να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες, εάν υλοποιηθεί, ώστε η Ουκρανία να μπορέσει να διαπραγματευτεί με τους Ρώσους το τέλος του πολέμου αλλά από θέση ισχύος.
Ο ιστοχώρος Politico ξεχώρισε πέντε από τα αιτήματα του Ουκρανού προέδρου, τα οποία μάλιστα κατατάσσει με βάση την πιθανότητα εκπλήρωσής τους, από το λιγότερο πιθανό να υλοποιηθεί ως το περισσότερο.
1. Ενταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ
Το Κίεβο επιμένει, από την πλευρά του, να μιλά για μια μελλοντική ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, υπενθυμίζοντας μάλιστα στις νατοϊκές δυνάμεις ότι περιμένει από εκείνες να του στείλουν επισήμως τη σχετική πρόσκληση. Κάτι τέτοιο ωστόσο σίγουρα δεν αναμένεται στο κοντινό μέλλον. Χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία έχουν σοβαρές αμφιβολίες για το ενδεχόμενο μιας ουκρανικής ένταξης και διόλου τυχαία, πέρα από τις όποιες θεωρητικές αναφορές περί μελλοντικής συμπόρευσης, το ΝΑΤΟ δεν έχει παρουσιάσει προς το παρόν κανένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την ουκρανική ενταξιακή πορεία. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο μη προόδου, το Κίεβο έχει αρχίσει το τελευταίο διάστημα να υπογράφει διμερείς συμφωνίες ασφαλείας με μεμονωμένες νατοϊκές δυνάμεις.
2. Δυτικά συστήματα στην υπηρεσία της ουκρανικής αεράμυνας
Το Κίεβο θα ήθελε να δει τις αεράμυνες χωρών που βρίσκονται κοντά του, όπως είναι για παράδειγμα η Πολωνία και η Ρουμανία, να καταρρίπτουν, με τις δικές τους αεράμυνες, τους ρωσικούς πυραύλους και τα drones της Μόσχας που πετούν πάνω από τα εδάφη της δυτικής Ουκρανίας. Οι Ουκρανοί υποστηρίζουν ότι όπως οι ΗΠΑ συνέδραμαν το Ισραήλ στην αναχαίτιση της ιρανικής πυραυλικής επίθεσης, έτσι και οι νατοϊκές δυνάμεις της Ευρώπης θα μπορούσαν να καταρρίπτουν τα ρωσικά πύρα μέσα στον ουκρανικό εναέριο χώρο. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν αναμένεται να συμβεί. Αντιθέτως, οι δυτικοί συνεχίζουν να διαμηνύουν ότι δεν θέλουν να εμπλακούν σε μια άμεση αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Αυτό που θα μπορούσαν βέβαια να κάνουν από την άλλη πλευρά, είναι να στείλουν επιπλέον συστήματα αεράμυνας (Patriot, SAMP/T κ.ά.) στην Ουκρανία… πράγμα πιθανό.
3. Χτυπήματα βαθιά εντός της Ρωσίας
Η ουκρανική ηγεσία ζητά εδώ και καιρό από τους δυτικούς να της δώσουν το πράσινο φως ώστε να αρχίσει να πραγματοποιεί, με τα οπλικά συστήματα που εκείνοι της έχουν δώσει, χτυπήματα βαθιά εντός των ρωσικών συνόρων, πλήττοντας έτσι τις θέσεις από όπου ξεκινούν οι ρωσικές επιθέσεις εναντίον των ουκρανικών πόλεων. Αυτό το πράσινο φως ωστόσο, σύμφωνα με το Politico, δεν αναμένεται να δοθεί, καθώς υπάρχουν δυτικές δυνάμεις που θεωρούν ότι τέτοιου τύπου βαθιά πλήγματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου προκαλώντας ακόμη και πυρηνικά ρωσικά αντίποινα.
4. Γερμανικοί Taurus στην Ουκρανία
Το Κίεβο θα ήθελε οι Γερμανοί να του στείλουν ως στρατιωτική βοήθεια πυραύλους κρουζ όπως είναι οι Taurus. Εάν συγκριθούν με τους άλλους πυραύλους (Storm Shadow/SCALP) που έχει ήδη λάβει το Κίεβο ως βοήθεια από τη Δύση, οι Taurus, που δεν είναι μόνο γερμανικής αλλά γερμονοσουηδικής κατασκευής, έχουν πολύ μεγαλύτερη εμβέλεια καθώς μπορούν να πλήξουν στόχους σε απόσταση 500 χλμ. Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην ανάλυσή του το Politico ωστόσο, το Βερολίνο δεν αναμένεται να δώσει το πράσινο φως για μια τέτοιου τύπου αποστολή.
5. Δυτικές επενδύσεις στην ουκρανική αμυντική βιομηχανία
Η ουκρανική κυβέρνηση θα ήθελε να ενισχύσει, με δυτικές επενδύσεις, τη δική της βιομηχανία όπλων, καθώς κάτι τέτοιο θα ενίσχυε όχι μόνο την ουκρανική θωράκιση αλλά και την ουκρανική οικονομία.
Αμυντικές βιομηχανίες της Δύσης, όπως η Rheinmetall, η Nammo και η Saab, έχουν ήδη συμφωνήσει να συμμετάσχουν σε τοπικά/ουκρανικά προγράμματα παραγωγής πυρομαχικών και τεθωρακισμένων, ενώ χώρες όπως η Δανία, ο Καναδάς και η Λιθουανία πραγματοποιούν απευθείας παραγγελίες από ουκρανικές εταιρείες.
Με πληροφορίες από Politico
