ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ – ΒΗΡΥΤΟΣ: Το τελευταίο πράγμα που θυμάται η 33χρονη Αντζελα είναι να επιστρέφει από τη δουλειά στο σπίτι και να λέει στον άνδρα της πως χρειάζεται λίγο χρόνο να δει την κόρη της και να προσευχηθεί. Μετά σιωπή. Η επόμενη εικόνα που είχε ήταν από τα επείγοντα του νοσοκομείου.
«Υπέφερε από ελαφριά εσωτερική αιμορραγία», εξήγησε ο Αλαίν Ασμάρ, ο γιατρός στα επείγοντα, ο οποίος την είχε κουράρει εκείνη την ημέρα που ήρθε μετά τη διπλή επίθεση στην καρδιά της Βηρυτού. Ως αποτέλεσμα τουλάχιστον 22 άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 100 τραυματίστηκαν, σύμφωνα με το υπουργείο Υγείας του Λιβάνου.
Από την έκρηξη στην πολυκατοικία που διαμένει, τραυματίστηκαν η ίδια και η δυόμισι ετών κόρη της, η οποία πήρε εξιτήριο έπειτα από κάποια ράμματα στο πρόσωπο.
Η μητέρα ωστόσο έχει αρκετές ημέρες νοσηλείας μπροστά της. Με δυσκολία κινεί το σώμα της και μιλάει. Αισθάνεται κουρασμένη και έχει ένα διαρκές θόλωμα στον εγκέφαλό της. «Είμαι τόσο εξαντλημένη που δεν ξέρω τι αισθάνομαι. Ξέρω ότι αυτό που έγινε δεν είναι δικό μου λάθος και θα αφήσω τον Θεό να δώσει την απάντηση».
Πίεση στα νοσοκομεία
Το νοσοκομείο δέχθηκε συνολικά 22 τραυματίες από τη συγκεκριμένη επίθεση. Η Α. ήταν επίσης μία από αυτούς. Μιλούσε με την αδελφή της στο τηλέφωνο. Για λίγα λεπτά η ηλικιωμένη γυναίκα δεν είχε βγει από το διαμέρισμά της για να τη συναντήσει. Επειτα ένας τεράστιος κρότος και σιωπή. Μετά έμαθε πως ο γιος της έτρεξε στο σπίτι και είδε έναν γείτονα να τη βγάζει από τα χαλάσματα και να τη μεταφέρει στους ώμους του. Αρχισε να ουρλιάζει «μαμά, μαμά!»
Την ανέβασε πάνω στη μοτοσικλέτα και την πήγε στο κοντινότερο νοσοκομείο, το οποίο όμως μην μπορώντας να ανταποκριθεί στον φόρτο των τραυματιών από την έκρηξη δεν τους επέτρεψε να μπουν. Την πήγε στο επόμενο κοντινότερο όπου και νοσηλεύεται μέχρι τώρα. «Δεν μπορώ να μιλήσω, να φάω, να κάνω οτιδήποτε. Ολο το σώμα μου πονάει. Ολα τα έπιπλα έπεσαν πάνω μου. Το κλιματιστικό μου έσπασε το χέρι. Δεν ξέρω τι έγινε, δεν ξέρω».
Η γυναίκα περιέγραφε με πόνο αυτά που από το κρεβάτι του νοσοκομείου φανταζόταν κατεστραμμένα: τις γαρδένιες της, το μπαλκόνι της, τα έπιπλα του σπιτιού της. Ευχαριστούσε τον Θεό που η ίδια και η οικογένειά της βγήκαν ζωντανές. «Συνήθως τα απογεύματα έρχεται ο γιος μου με τη γυναίκα και τα παιδιά του να μας δουν. Ευτυχώς εκείνη τη μέρα δεν είχαν έρθει».
Επάρκεια υλικών για τρεις μήνες
Ο Αλαίν Ασμάρ παραδέχεται πως η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη και για το ιατρικό προσωπικό που περιποιείται αυτές τις περιπτώσεις τραυματιών από τις εκρήξεις. Πολλές ημέρες εργάζεται νυχθημερόν για να ανταποκριθεί στις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες. «Είμαστε ακόμα εδώ και δίνουμε αγώνα».
Το νοσοκομείο έχει έτοιμο σχέδιο έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με το οποίο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό μεταβαίνουν άμεσα για να λάβουν δράση, ενώ υπάρχει επάρκεια υλικών για τουλάχιστον τρεις μήνες.
«Εκπαιδευτήκαμε να αντιμετωπίζουμε τέτοιες καταστάσεις μετά την καταστροφική έκρηξη στο λιμάνι που έγινε το 2020. Το νοσοκομείο μας τότε δέχθηκε πολλούς από τους ασθενείς καθώς ήταν πολύ κοντά στην περιοχή που χτυπήθηκε», εξήγησε ο υποδιευθυντής, Τζόρτζ Γκανέμ.
Το νοσοκομείο άρχισε να δέχεται μεγάλες πιέσεις μετά τη μεγάλη επίθεση των Ισραηλινών με τους βομβητές που είχε ως αποτέλεσμα νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Στο νοσοκομείο έφτασαν τουλάχιστον 60. Από αυτούς ένα παιδί μόλις 11 ετών κατέληξε. Η εικόνα του δεν έχει φύγει ακόμα από τα μάτια του δρος Γκανέμ. «Είχε πάθει καρδιακή ανακοπή. Κάναμε ανάνηψη και επανήλθε αλλά ανακαλύψανε ένα μεγάλο τραύμα στον εγκέφαλο. Δεν τα κατάφερε να βγει ζωντανό από την εγχείρηση».
*Κεντρική φωτογραφία: AP /Hussein Malla
