Οι λέξεις «επαγγελματίας τζογαδόρος» τείνουν να συνδέονται, στις περισσότερες των περιπτώσεων, με ιστορίες αποτυχίας, κακοτυχίας και, εν τέλει, οικονομικής καταστροφής. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις… που έρχονται να επιβεβαιώσουν τον κανόνα.
Η περίπτωση του Ελληνοαμερικανού θρύλου του πόκερ Ανάργυρου Καραμπουρνιώτη, του γνωστού πια διεθνώς ως Αρτσι Καρά, ήταν για χρόνια μια τέτοια –σχεδόν κινηματογραφική– εξαίρεση… που κατέληξε όμως κι εκείνη σε οικονομική καταστροφή, επιβεβαιώνοντας έτσι τη «νομοτέλεια» των ιστοριών τζόγου.
Ο Ανάργυρος Καραμπουρνιώτης, που θα γινόταν διάσημος διεθνώς ως Αρτσι Καράς, γεννήθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1950 στην Κεφαλονιά. Ο πατέρας του ήταν οικοδόμος και η οικογένειά του πάμπτωχη. Στην ηλικία των 15 ετών έφυγε από την οικογενειακή οικία και ξεκίνησε να εργάζεται ως σερβιτόρος σε πλοία. Επειτα από περίπου δύο χρόνια στη θάλασσα, πάτησε μεν στεριά… πλην όμως όχι ελληνική αλλά αμερικανική. Η ιστορία τον θέλει να το σκάει από το πλοίο στο Ορεγκον και να πηγαίνει από εκεί στο Λος Αντζελες όπου ζούσε μια θεία του, ιδιοκτήτρια εστιατορίου. Ο νεαρός Κεφαλονίτης έπιασε δουλειά στο εστιατόριο της θείας, αλλά στην πορεία άρχισε να ενδιαφέρεται για άλλου τύπου δραστηριότητες, καθώς διακρίθηκε αρχικά στο μπιλιάρδο (ως κομπιναδόρος όμως, ο οποίος παρίστανε τον αρχάριο δελεάζοντας τους αντιπάλους ώστε να βάζουν στοιχήματα τα οποία τελικώς θα έχαναν) και έπειτα στο πόκερ.
Ο Αρτσι Καράς πέρασε πολλά χρόνια στα καζίνο του Λος Αντζελες, παίζοντας «επιθετικά» και ρισκάροντας, όπως λένε όσοι τον γνώρισαν. «Τη μια μέρα μπορεί να οδηγώ μια Mercedes, και την άλλη μέρα μπορεί να κοιμάμαι σε αυτήν», είχε δηλώσει ο ίδιος σε μια από τις συνεντεύξεις του.
Στα τέλη του 1992 ωστόσο, ο Καράς αποφάσισε να φύγει από το Λος Αντζελες, με 50 δολάρια στην τσέπη όπως λέγεται, και να κυνηγήσει την τύχη του στο Λας Βέγκας.
Η Wall Street Journal γράφει σχετικά: «Ο Αρτσι Καράς έφτασε στο Λας Βέγκας τον Δεκέμβριο του 1992 με 50 δολ. Δανείστηκε 10.000 δολ. από έναν φίλο και, μέσα στα επόμενα περίπου τρία χρόνια, τα έκανε 40 εκατ. δολ.»
Το σερί των νικών του έμελλε να αφήσει εποχή, αποκτώντας διαστάσεις θρύλου.
Ο,τι ανεβαίνει κάποια στιγμή κατεβαίνει ωστόσο, και κάπως έτσι, μέσα σε λίγα χρόνια, ο Ελληνοαμερικανός τζογαδόρος βρέθηκε να γίνεται από εκατομμυριούχος μπατίρης και αντιστρόφως.
Είχε χάσει 11 εκατ. δολ. μέσα σε μόνο μία νύχτα, και έπειτα άλλα 20 εκατ. δολ. τις δύο εβδομάδες που ακολούθησαν
«Σε εκείνο το σημείο (σ.σ. κάποια στιγμή κοντά στα μέσα της δεκαετίας του 1990), ο Καράς είχε ήδη γίνει εκατομμυριούχος περισσότερες από 50 φορές και είχε μείνει ταπί χιλιάδες», γράφει η Wall Street Journal.
Σύμφωνα με όσα είχε δηλώσει σε παλαιότερες συνεντεύξεις του ο ίδιος, είχε χάσει 11 εκατ. δολ. μέσα σε μόνο μία νύχτα, και έπειτα άλλα 20 εκατ. δολ. τις δύο εβδομάδες που ακολούθησαν. Οταν τον ρωτούσαν πόσα χρήματα κέρδισε συνολικά, εκείνος δεν απαντούσε. «Δεν έχει σημασία», έλεγε, «αφού τα έχασα όλα ούτως ή άλλως».
«Προσπάθησα να επενδύσω χρήματα, αλλά δεν είμαι επενδυτής. Είμαι τζογαδόρος. Αυτός είμαι. Αυτή είναι η προσωπικότητά μου», είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξή του. «Πρέπει να καταλάβετε κάτι. Τα χρήματα δεν σημαίνουν τίποτα για μένα», είχε αναφέρει σε μια άλλη συνέντευξη, και αυτή η φράση μάλλον εξηγεί την πορεία του από τα υπερκέρδη στις χρεοκοπίες και αντιστρόφως.
Ακόμη και έπειτα από τα μεγάλα σκαμπανεβάσματα της δεκαετίας του 1990, ο Καράς συνέχισε να παίζει χαρτιά. Γύρω στο 2000, η χασούρα του ήταν τόσο μεγάλη που εκείνος αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι που είχε αγοράσει στο Λας Βέγκας, όλα του τα έπιπλα και όλα τα πολυτελή αυτοκίνητα που είχε στην κατοχή του. Ομως και πάλι, θα συνέχιζε να τζογάρει. Για εκείνον, τα μεγάλα πλήγματα θα έρχονταν αργότερα, τη διετία 2013-2015, όταν κατηγορήθηκε ως χαρτοκλέφτης (έπειτα από παρτίδες πόκερ στις οποίες είχε πάρει μέρος στο Barona Resort & Casino στο Σαν Ντιέγκο) και αποκλείστηκε ως ανεπιθύμητος από όλα τα καζίνο στην πολιτεία της Νεβάδα (βλ. Λας Βέγκας). Οσοι τον γνώριζαν καλά, υποστηρίζουν ότι τότε καταρρακώθηκε. «Δεν είχε κανένα άλλο χόμπι. Η ζωή του ήταν μόνο τζόγος, τζόγος, τζόγος», δηλώνει ο Κρις Παρίσης, ιδιοκτήτης εστιατορίου στο Λος Αντζελες όπου ο Καράς τελικώς θα επέστρεφε… για να καταλήξει.
Ο Αρτσι Καράς πέθανε στις 7 Σεπτεμβρίου στο Λος Αντζελες. Ηταν 73 ετών (σχεδόν 74).
Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν όμως συναισθηματικώς φορτισμένα, καθώς σημαδεύτηκαν από: τον δικό του παρ’ ολίγον θάνατο (από ανεύρυσμα στον εγκέφαλο), την είδηση του θανάτου του γιου του (η ταυτότητα του οποίου παραμένει ασαφής) αλλά και από μια πρόταση γάμου που τελικώς ήρθε αργά.
Για τι ήταν περήφανος από όσα έκανε στη ζωή του; «Να σας πω την αλήθεια, όχι για πολλά», είχε πει ο ίδιος.
