ΤΙΦΛΙΔΑ. Στις σημαντικότερες εκλογές της πρόσφατης ιστορίας τους ετοιμάζονται να ψηφίσουν αύριο Σάββατο οι Γεωργιανοί, αποφασίζοντας αν το μικρό έθνος του Καυκάσου θα πλησιάσει κι άλλο την ένταξή του στην Ε.Ε. ή θα επιστρέψει στη σφαίρα επιρροής της Μόσχας.
Η εξωτερική πολιτική έχει παίξει κεντρικό ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία όλων των κομμάτων (μερικά εκ των οποίων έχουν πάρει το ίδιο τους το όνομα από τη στάση τους απέναντι στην Ε.Ε.), επισκιάζοντας τα διάφορα εσωτερικά πολιτικά διακυβεύματα. Η αλλαγή αυτή οφείλεται εν πολλοίς στο κυβερνών κόμμα Γεωργιανό Ονειρο, που έχει «στρίψει το τιμόνι» της χώρας προς το Κρεμλίνο, βάζοντας σοβαρά εμπόδια στις φιλοδοξίες μεγάλου μέρους του πληθυσμού που επιθυμεί να δει τη χώρα να εντάσσεται στην ευρωπαϊκή οικογένεια.
Περίπου 80% του πληθυσμού υπολογίζεται πως υποστηρίζει την ένταξη στην Ε.Ε. Πριν από λίγα μόλις χρόνια η Γεωργία ήταν πρότυπο για την Ενωση. Αλλά τα πράγματα έχουν αλλάξει – ενώ η Ε.Ε. έχει ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ουκρανία και τη Μολδαβία, η διαδικασία με τη Γεωργία έχει σταματήσει.
Υπεύθυνοι γι’ αυτό είναι αφενός το κυβερνών κόμμα, αφετέρου ο ιδρυτής του, ο ολιγάρχης Μπίτζινα Ιβανισβίλι, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός και παραμένει αρχηγός του κόμματος. Κυβερνώντας τη χώρα από το 2012, το Γεωργιανό Ονειρο έγινε ολοένα και πιο αντιδυτικό μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία το 2022. Εκτοτε έχει υιοθετήσει νόμους της Ρωσίας, όπως τον διαβόητο «νόμο για ξένους πράκτορες» και έναν «νόμο κατά της προπαγάνδας των ΛΟΑΤΚΙ».
Ο Ιβανισβίλι, ιδιοκτήτης του περίφημου «κάστρου της Τιφλίδας», είναι ο πιο ισχυρός άνδρας της Γεωργίας, με την περιουσία του να εκτιμάται περίπου στα 7,6 δισ. δολάρια, ή το ένα τέταρτο του ΑΕΠ της χώρας. Παιδί ανθρακωρύχου, ο Ιβανισβίλι μεγάλωσε σε ένα φτωχό αγροτικό χωριό της σοβιετικής Γεωργίας. «Συχνά δεν είχα παπούτσι να φορέσω, αλλά ήμουν απολύτως χαρούμενος», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του προ δεκαετίας. Ο Ιβανισβίλι θα έλεγε αργότερα σε μια ρωσική εφημερίδα ότι ο αδελφός του απήχθη με σχέδιο εκβιασμού. Σε απάντηση, ο νεαρός μεγιστάνας στράφηκε για προστασία στη ρωσική κυβέρνηση, κάνοντας ισχυρούς φίλους. Από εκείνη την περίοδο χρωστάει στους Ρώσους και τους Λευκορώσους πολλά και δεν σκοπεύει να φανεί αχάριστος.
Για τον πλουσιότερο άνθρωπο της Γεωργίας, η άρνηση εισόδου στην Ε.Ε. ή το ΝΑΤΟ δεν θα ήταν οπισθοδρόμηση. Οπως μπορεί να επιβεβαιώσει ο Λευκορώσος Αλεξάντρ Λουκασένκο, μια στροφή μακριά από τη Δύση και προς τη Μόσχα προσφέρει την ευκαιρία να εδραιώσει τον απόλυτο έλεγχο.
Για τους τακτικούς ψηφοφόρους, ωστόσο, που ονειρεύονται την ευημερία και την προσωπική ελευθερία, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ενώ πολλοί στη χώρα οφείλουν το εισόδημά τους στον Ιβανισβίλι, πολλοί άλλοι βασίζονται στην αναπτυξιακή βοήθεια και τις επενδύσεις που προέρχονται από τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
