Η Ερνα Φλέγκερ δεν συγκαταλέγεται στις προσωπικότητες του Τρίτου Ράιχ. Δεν υπάρχει σήμερα ούτε μια φωτογραφία της, ενώ παραμένει άγνωστο τι απέγινε μετά τον πόλεμο. Καθώς, όμως, υπηρέτησε ως νοσοκόμα στο οχυρωμένο καταφύγιο του Χίτλερ, είναι μια σημαντική μάρτυρας των τελευταίων ημερών του Φύρερ. Η μαρτυρία της παρέμεινε κλειδωμένη στο θησαυροφυλάκιο της CIA μέχρι σήμερα και θεωρείται εξέχουσας σημασίας, επειδή ακριβώς η Φλέγκερ ήταν ένα ανώνυμο πρόσωπο που δεν χρειαζόταν να αποδείξει ή να κρύψει οτιδήποτε από τους αξιωματικούς της υπηρεσίας πληροφοριών των ΗΠΑ που την ανέκριναν. Η κατάθεσή της πάντως είναι γεμάτη από ψευδαισθήσεις και μικροπρεπή σχόλια, κυρίως όσον αφορά την Εύα Μπράουν. Κυρίως, η φράου Φλέγκερ παρέμεινε πιστή ναζί μέχρι το τέλος. Δεν έκρυψε τον θαυμασμό που έτρεφε για το Χίτλερ και δίνει μια εξαιρετικά λεπτομερή περιγραφή του γηρασμένου Φύρερ. Ακόμα μεγαλύτερο σεβασμό έτρεφε μόνο για τη Μάγδα Γκέμπελς, τη γυναίκα του διαβόητου υπουργού Προπαγάνδας. Η κατάθεση της Φλέγκερ ανεδύθη τυχαία στο φως το 1981 για να εξαφανιστεί εκ νέου στα αρχεία της CIA, όπου παρέμεινε μέχρι το μαζικό αποχαρακτηρισμό ως απορρήτων εγγράφων που αφορά του Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τους τελευταίους μήνες.
Η νοσοκόμα ανέλαβε καθήκοντα στην καγκελλαρία, στο Βερολίνο, από τον Ιανουάριο του 1943. Με την προέλαση των συμμαχικών δυνάμεων, φρόντισε τους τελευταίους αμετανόητους ναζί που συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Φύρερ.
«Ο Χίτλερ αγαπούσε πολύ τα παιδιά του Γκέμπελς», αναφέρει η Φλέγκελ. «Η παρουσία τους τον χαροποιηούσε. Ακόμα και τις τελευταίες ημέρες τα προσκαλούσε για σοκολάτα. Στο καταφύγιο υπήρχε μια μόνο μπανιέρα, φυσικά γιά τον Χίτλερ. Ομως αυτός επέτρεπε στα παιδιά να πλένονται εκεί».
Οταν κατέστη σαφές ότι ούτε η Βέρμαχτ ούτε τα Ες Ες θα έσωζαν τους έγκλειστους στο καταφύγιο, ο Φύρερ κατέρρευσε. «Εχει γεράσει πολύ τις τελευταίες ημέρες», λέει η Φλέγκελ. «Τα μαλλιά του ήταν γκρίζα και έμοιαζε τουλάχιστον 15 έως 20 χρόνια γηραιότερος. Ετρεμε πολύ, περπατούσε με δυσκολία και η δεξιά του πλευρά ήταν ιδιαίτερα αδύναμη, μετά την απόπειρα δολοφονίας του. Μετά τη δολοφονική απόπειρα, μας έσφιγγε το χέρι με το αριστερό του αλλά προς το τέλος ξανάρχισε να χρησιμοποιεί το δεξί του»
«Η Εύα Μπράουν», λεει η Φλέγκελ, «ήταν μια εντελώς άχρωμη προσωπικότητα, που δεν ξεχώριζε από τις υπόλοιπες στενογράφους». Οταν στις 29 Απριλίου το ιατρικό προσωπικό κλήθηκε να αποχαιρετήσει τον Φύρερ, η Φλέγκελ θυμάται ότι μια γυναίκα από το αρχηγείο του κόμματος στο Μόναχο του είπε: «Φύρερ, πιστεύουμε σε εσάς και στο αίσιο τέλος» και ο Χίτλερ της απάντησε: «Ο καθένας μας πρέπει να σταθεί στη θέση του και να την υπερασπιστεί και, αν το θέλει η μοίρα, να πεθάνει εκεί».
Κάθε μέρα η νοσοκόμα Φλέγκελ ρωτούσε τον γιατρό Βέρνερ Χάασε, αν εξακολουθούσε να ζει ο Χίτλερ. Κάθε ημέρα της απαντούσε ναι. Στις 30 Απριλίου, όταν δεν της απάντησε, η νοσοκόμα κατάλαβε. Νωρίτερα ο Φύρερ είχε αυτοπυροβοληθεί στο κεφάλι και η Εύα Μπραουν είχε πάρει πρωσικό οξύ. Τα πτώματά τους, αποτεφρώθηκαν στον κήπο της καγκελαρίας. Την επομένη, οι επιζήσαντες έμαθαν ότι πλέον δεν δεσμεύονταν από τον όρκο πίστης που είχαν δώσει, και ορισμένοι, μεταξύ των οποίων και ο Μάρτιν Μπόρμαν, προσωπικός γραμματέας του Χίτλερ, αποπειράθηκαν να διαφύγουν προς τη Δύση. Η Φλέγκελ παρέμεινε και υπήρξε μάρτυρας του θανάτου των Γκέμπελς.
Για τη Μάγδα Γκέμπελς, η νοσοκόμα έτρεφε απεριόριστο σεβασμό «Ηταν πολύ ανώτερη από το μέσο άνθρωπο. Το ότι σκότωσε τα παιδιά της δείχνει πόσο αποφασισμένη ήταν. «Πού θα πάνε τα παιδιά μου; Η ντροπή, ότι είναι παιδιά του Γκέμπελς θα τα βαρύνει πάντα», έλεγε.
Η Γκέμπελς -λέει η Φλέγκελ- είπε στα έξι παιδιά της, από 4 έως 12 ετών, ότι επειδή θα έμεναν για πολύ καιρό στο καταφύγιο θα έπρεπε να εμβολιαστούν. Ο δρ Χέλμουτ Κουντζ, που σύμφωνα με τη νοσοκόμα ήταν οδοντίατρος, τους έκανε ενέσεις δηλητηρίου. Το ίδιο απόγεμα αυτοκτόνησαν και οι γονείς τους με πρωσικό οξύ.
Το «ζιγκ χάιλ» βγήκε από τις… μαζορέτες
Οι ιστορικοί πιστεύαν ότι το ναζιστικό «ζιγκ χάιλ» (χαίρε νίκη) ήταν αντιγραφή αναλόγων συνθημάτων των Ιταλών φασιστών. Σύμφωνα, όμως, με έκθεση των αμερικανικών υπηρεσιών πληροφοριών, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η ναζιστική ιαχή δημιουργήθηκε με πρότυπο τα συνθήματα που φωνάζουν οι Αμερικανίδες μαζορέτες στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Ο ισχυρισμός και άλλες παρατηρήσεις για τον Χίτλερ περιέχονται σε ένα παράδοξο έγγραφο που δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα από τη CIA, και το οποίο σχηματίζει το ψυχολογικό προφίλ του Φύρερ, όπως το αντιλήφθηκε το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (OSS), τον προκάτοχο της σημερινής CIA. Το πορτρέτο στηρίζεται κυρίως στις παρατηρήσεις του Ερνστ Χανφστάγκελ, στενού φίλου του Χίτλερ, τη δεκαετία του 1920 και προσεγγίζει ψυχαναλυτικά τη σεξουαλικότητα του Φύρερ, με βάση στην αγάπη του για το τσίρκο και τα μαστίγια. «Το 1923», αναφέρει το έγγραφο, «ο Αδόλφος Χίτλερ αρεσκόταν να ακούει εμβατήρια από τους αμερικανικούς αγώνες ποδοσφαίρου και τραγούδια κολεγίων. Το «Sieg Hail» που χρησιμοποιήθηκε σε όλες τις ναζιστικές συγκεντρώσεις είναι αντίγραφο της τεχνικής που χρησιμοποιούσαν οι Αμερικανίδες μαζορέτες στους αγώνες.
